Ο πραγματικός κήπος της Εδέμ: όπου ξεκίνησαν πραγματικά οι αχινοί!

Ο πραγματικός κήπος της Εδέμ: όπου ξεκίνησαν πραγματικά οι αχινοί!

Mesopotamien, Irak - Η επιστήμη και ο μύθος που συγχωνεύονται με εκπληκτικό τρόπο, ενώ ένας αρχαιολόγος των ΗΠΑ παρουσιάζει ενδείξεις που δείχνουν ότι ο Κήπος της Εδέμ, ο θρυλικός παράδεισος του Αδάμ και της Εύας, μπορεί να είναι κάτι περισσότερο από μια βιβλική ιστορία. Σύμφωνα με το today.at Ανακάλυψε τον εμπειρογνώμονα Eric Cine από το George Washen University που ο Κήπος του Eden πραγματικά υπάρχει στο Mesopotamia, ο Cornizializarizial θα μπορούσε να έχει. Ο κήπος περιγράφεται στη Βίβλο ως τόπος όπου ένας ποταμός σχηματίζει τέσσερα όπλα: Pischon, Gihon, Tigris και Euphrates, όλα τα οποία είναι ακόμα γεωγραφικά γνωστά σήμερα.

Αυτή η περιοχή, γνωστή ως "γόνιμη ημισέληνος", εκτείνεται σε σχέση με τη σημερινή Ανατολική Συρία, τα νοτιοανατολικά του Türkiye και του Ιράκ. Ο Cline υποστηρίζει ότι τα στοιχεία που υποστηρίζονται στις Αγίες Γραφές και τα αρχαιολογικά ευρήματα δείχνουν ισχυρή σχέση με την υπόθεση ότι οι πρώτοι άνθρωποι μπορούν να θεωρηθούν ως πρόγονοι του σημερινού πληθυσμού αυτών των περιοχών. Στο βιβλίο του "Από την Εδέμ έως την εξορία" συνεχίζει να εκτελεί αυτή τη σκέψη και υπογραμμίζει ότι ο Αδάμ και η Εύα, από τη σημερινή προοπτική, θα μπορούσαν να ήταν Ιρακινοί, Τούρκοι ή Συριανοί.

Ο μύθος του κήπου

Ο κήπος της Εδέμ δεν αναφέρεται μόνο στη Βίβλο, αλλά και σε πολλές άλλες πολιτιστικές ιστορίες. Σύμφωνα με το wikipedia Ο κήπος χρησίμευσε ως θρησκευτικό σύμβολο σε διαφορετικούς πολιτισμούς. Στις θρησκείες του Αβραάμ, θεωρείται ως τόπος αθωότητας και αφθονίας. Αλλά ο μύθος δεν είναι απλώς ένας τόπος χαράς. Η ιστορία της απέλασης Adams και Evas διδάσκει σημαντικά μαθήματα για την υπακοή και την επιδίωξη της γνώσης.

Θεωρείται ότι ο Κήπος της Εδέμ παίζει σημαντικό ρόλο στην πολιτιστική μνήμη, κυρίως λόγω της σύνδεσής του με τους μυστικιστές της θρησκείας. Η συνεχής αναζήτηση της ιστορικής θέσης του Edes όχι μόνο σημαίνει ότι οι άνθρωποι θέλουν να αγκυροβολήσουν την πραγματικότητα της πίστης τους στον φυσικό κόσμο, αλλά και ότι η επιδίωξη της γνώσης και της ταυτότητας σε μια μεγάλη ποικιλία πολιτισμών είναι κεντρική.