Waarom raken professionele atleten verslaafd aan videogames?
Waarom raken professionele atleten verslaafd aan videogames?
LEBRON JAMES is een fenomeen in de sportwereld en kan terugkijken op een indrukwekkende lijst met records: de meeste punten in de drievoudige doubels en de vijfde aantal drie-point gooien. Maar de recente onthulling die James aan de top 100 players in the video game nfl 25 hoort bij sommigen.
De wereld van videogames en sport
"LeBron is echt zo goed in Madden", zegt zijn voormalige teamgenoot, de NBA-Champion Channing Frye, tegenover cnn sport .
Videogames zijn al jaren geleidelijk geïntegreerd in de sportwereld. On December 21, spectators at NBC Sports and Peacock were able to play the Kansas City Chiefs against the Houston Texans on a alternatieve manieren, die elementen van Madden NFL 25 bevatten, inclusief spelersrecensies en afbeeldingen rechtstreeks uit de videogame.
Het belang van videogames voor professionele atleten
Two days earlier, the owner of the New York Jets, Woody johnson , According to reports, the possibility of signing the current wide Ontvanger van de Cleveland Browns, Jerry Jeudy, gebaseerd op zijn Madden-beoordeling in het spel, volgens .
De neiging dat topatleten zoveel inzet voor een videogame in kwestie tonen, is het verouderde idee dat professionele atleten niet veel tijd doorbrengen met videogames. Het blijkt dat ze het doen.
nerdcultuur in sport
"Ik was echt verdiept in World of Warcraft toen het uitkwam", herinnert Frye zich. "Ik was daar met Malik Rose, Andrei Kirilenko, Quentin Richardson, Tim Duncan en mijzelf. We waren echte nerds! En ik had de gelegenheid om met David Robinson te spelen. Dat was gek."
Fryes -ervaringen met het spel zijn grotendeels positief. Het biedt hem en andere spelers een plek om te herstellen van de stress van competitieve sporten.
"Dookiedrawls was de online naam van mijn buddy!" Hij lacht. "Ik had een slang, en toen ze op je was beet, zag het er grafisch uit alsof ze je een klap zou raken, dus belde ik haar dickpuncher. Ik belde toen: 'Maak het klaar, dikke puncher!'"
Het is duidelijk dat het verband tussen de NBA en de gamingwereld veel verder gaat dan de onverwachte creativiteit van Frye.
Een overzicht van de spelgewoonten van NBA -spelers
"Devin Booker, KD, al deze jongens spelen Call of Duty", zegt Frye. "Ik denk dat Luka (Dončić) een rang heeft die lijkt op diamant of platina in Overwatch. Ik weet dat Robin en Brook Lopez Overwatch ook spelen. Ik zou zeggen dat 75 % van de jongens videogames speelt in de NBA."
De voormalige Slam Dunk -wedstrijdwinnaar Terrence Ross schat dat het aantal nog hoger is. "Ik zou minstens 80 %zeggen", zegt hij CNN Sport. "Vooral omdat de NBA jonger wordt, groeien veel van deze jongens gewoon met de PlayStation, Xbox of wat dan ook."
Ross neemt het gamen serieus. De voormalige speler van Toronto Raptors, Orlando Magic en Phoenix Suns heeft een functionerende arcade -machine in zijn thuiskantoor, die hij "Happy Space" noemt, samen met een foto van zichzelf als een superheld.
De balans tussen spel en prestaties
Zowel Frye als Ross zijn trots op hun spelvaardigheden. Desalniettemin zou men kunnen zeggen dat hun prestaties worden overschreden door die van de voormalige Snooker -wereldkampioen Neil Robertson.
Robertson is de enige snooker-speler buiten het Verenigd Koninkrijk die de Triple Crown des Sports won-de Wereldbeker, de Masters en het UK Championship. Hij bracht ook enkele jaren door om te concurreren met de beste ter wereld in World of Warcraft.
"Ik zat in een van de vijf beste gilden ter wereld", zegt de Australiër. "Er zijn niet veel atleten die dat kunnen zeggen!"
Het probleem van gamen en prestaties
Desalniettemin zijn er ook uitdagingen in verband met intensieve spellen. Alle drie de atleten spreken van geweldige gamingherinneringen, maar ook over fasen waarin spelen presteerde.
"Er zijn veel jongens in de competitie die problemen hebben met slapen, simpelweg omdat we zoveel reizen en reizen", zegt Frye. "En wat een videogame doet, is dat het je wakker houdt. En ik zag hoe jongens de hele nacht spelen."
"Ik heb meer tijd doorgebracht met de videogame om als basketbal te zien. Natuurlijk heb ik mijn training gedaan, maar het was zo:" Moet ik een half uur langer blijven? Ah, nee - laat me eerder naar huis gaan zodat ik 30 minuten kan spelen. "
Frye kon zijn relatie met World of Warcraft op tijd beëindigen. "Dat was het punt dat ik dacht: 'Ik moet mijn account verwijderen.' Dat was gewoon te veel. In de zomer heb ik mijn kamer niet eens 24 uur verlaten. "
De effecten van gamingverslaving
De Wereldgezondheidsorganisatie heeft de "gamingstoornis" sinds 2019 erkend als een gezondheidsziekte. Hoewel Frye niet over een verslaving spreekt, is Ross minder zeker.
"Dat kan ik zeker zien", zegt hij. "Ik had een tijd dat het een uitdaging was om mijn gamen in twijfel te trekken toen mijn zoon drie of vier was. Ik kon niet vier uur per dag spelen onmiddellijk na de training."
"Maar ik merkte dat het een soort troost voor me was dat ik niet eens merkte hoe ik net naar mijn kantoor ging en speelde. Het was een gebruikelijke daad die ik er door moest breken."
conclusie
Atleten zijn vatbaar voor gamingverslaving en de redenen hiervoor zijn divers. Het hoge concurrentievermogen en de lange reizen kunnen ertoe leiden dat gaming als ontsnapping dient. Maar begrip en ondersteuning op dit gebied zijn cruciaal. Met de juiste instructies kunnen videogames atleten helpen om te ontspannen en tegelijkertijd hun sociale relaties te onderhouden, terwijl ze zich in het echte leven moeten verankeren.
Kommentare (0)