Γιατί οι επαγγελματίες αθλητές γίνονται εθισμένοι στα βιντεοπαιχνίδια;

Η τάση ότι οι κορυφαίοι αθλητές δείχνουν τόσο μεγάλη δέσμευση για ένα εν λόγω βιντεοπαιχνίδι είναι η ξεπερασμένη ιδέα ότι οι επαγγελματίες αθλητές δεν περνούν πολύ χρόνο με τα βιντεοπαιχνίδια. Αποδεικνύεται ότι το κάνουν.

Nerd Culture στον αθλητισμό

"Ήμουν πραγματικά βαθύτερος στο World of Warcraft όταν βγήκε", θυμάται η Frye. "Ήμουν εκεί με τον Malik Rose, τον Andrei Kirilenko, τον Quentin Richardson, τον Tim Duncan και τον εαυτό μου.

Οι εμπειρίες του Fryes με το παιχνίδι είναι σε μεγάλο βαθμό θετικές. Προσφέρει τον ίδιο και τους άλλους παίκτες ένα μέρος για να ανακάμψουν από το άγχος των ανταγωνιστικών αθλημάτων.

"Το Dookiedrawls ήταν το online όνομα του φίλου μου!" Γελάει. "Είχα ένα φίδι, και όταν σε έκοψε, φαινόταν γραφικά σαν να σε χτύπησε ένα χτύπημα, γι 'αυτό κάλεσα το dickpuncher της. Τότε κάλεσα:" ετοιμάστε το, λιπαρό puncher! ""

Είναι σαφές ότι η σύνδεση μεταξύ του ΝΒΑ και του κόσμου των τυχερών παιχνιδιών υπερβαίνει την απροσδόκητη δημιουργικότητα του Frye.

Επισκόπηση των συνηθειών παιχνιδιών των παικτών NBA

"Devin Booker, KD, όλα αυτά τα αγόρια παίζουν call of duty", λέει ο Frye. "Νομίζω ότι ο Luka (Dončić) έχει μια τάξη που είναι σαν το Diamond ή το Platinum in Overwatch, γνωρίζω ότι ο Robin και ο Brook Lopez Overwatch παίζουν επίσης, θα έλεγα ότι το 75 % των αγοριών παίζουν βιντεοπαιχνίδια στο NBA".

Ο πρώην νικητής του διαγωνισμού Slam Dunk Terrence Ross εκτιμά ότι ο αριθμός είναι ακόμη υψηλότερος. "Θα έλεγα τουλάχιστον το 80 %", λέει το CNN Sport. "Ειδικά επειδή το ΝΒΑ γίνεται νεότερος, πολλά από αυτά τα αγόρια απλά μεγαλώνουν με το PlayStation, το Xbox ή οτιδήποτε άλλο."

Ο Ross παίρνει σοβαρά το παιχνίδι. Ο πρώην παίκτης του Toronto Raptors, του Orlando Magic και του Phoenix Suns διαθέτει μια λειτουργική μηχανή arcade στο γραφείο του στο σπίτι του, το οποίο ονομάζει "ευτυχισμένο χώρο", μαζί με μια εικόνα του εαυτού του ως υπερήρωα.

Η ισορροπία μεταξύ παιχνιδιού και απόδοσης

Τόσο η Frye όσο και η Ross είναι περήφανοι για τις δεξιότητες παιχνιδιού τους. Παρ 'όλα αυτά, θα μπορούσε κανείς να πει ότι τα επιτεύγματά τους ξεπερνούνται από εκείνα του πρώην παγκόσμιου πρωταθλητή Snooker Neil Robertson.

Ο Ρόμπερτσον είναι ο μόνος παίκτης σνούκερ έξω από το Ηνωμένο Βασίλειο που κέρδισε το Triple Crown Des Sports-το Παγκόσμιο Κύπελλο, τους Δασκάλους και το πρωτάθλημα του Ηνωμένου Βασιλείου. Πέρασε επίσης αρκετά χρόνια για να ανταγωνιστεί το καλύτερο στον κόσμο στο World of Warcraft.

"Ήμουν σε μία από τις πέντε καλύτερες συντεχνίες στον κόσμο", λέει ο Αυστραλός. "Δεν υπάρχουν πολλοί αθλητές που μπορούν να το πω αυτό!"

Το πρόβλημα των τυχερών παιχνιδιών και της απόδοσης

Παρ 'όλα αυτά, υπάρχουν επίσης προκλήσεις που σχετίζονται με εντατικά παιχνίδια. Και οι τρεις αθλητές μιλούν για μεγάλες αναμνήσεις τυχερών παιχνιδιών, αλλά και για φάσεις στις οποίες εκτελείται.

"Υπάρχουν πολλά αγόρια στο πρωτάθλημα που έχουν προβλήματα με τον ύπνο, απλώς και μόνο επειδή ταξιδεύουμε τόσο πολύ και ταξιδεύουμε", λέει ο Frye. "Και τι κάνει ένα βιντεοπαιχνίδι είναι ότι σας κρατά ξύπνιοι και είδα πώς τα αγόρια παίζουν όλη τη νύχτα."

"Πέρασα περισσότερο χρόνο με το βιντεοπαιχνίδι για να δω ως μπάσκετ. Φυσικά έκανα την εκπαίδευσή μου, αλλά ήταν έτσι," Πρέπει να μείνω μισή ώρα περισσότερο; Αχ, όχι - επιτρέψτε μου να πάω σπίτι νωρίτερα για να μπορέσω να παίξω για 30 λεπτά ".

Ο Frye ήταν σε θέση να τερματίσει τη σχέση του με το World of Warcraft εγκαίρως. "Αυτό ήταν το σημείο που σκέφτηκα:" Πρέπει να διαγράψω τον λογαριασμό μου ". Αυτό ήταν πάρα πολύ.

Τα αποτελέσματα του εθισμού τυχερών παιχνιδιών

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει αναγνωρίσει τη "διαταραχή παιχνιδιού" ως ασθένεια υγείας από το 2019. Ενώ η Frye δεν μιλά για εθισμό, ο Ross είναι λιγότερο σίγουρος.

"Μπορώ σίγουρα να το δω", λέει. "Είχα μια εποχή που ήταν μια πρόκληση να αμφισβητήσω το παιχνίδι μου όταν ο γιος μου ήταν τρία ή τέσσερα. Δεν μπορούσα να παίξω τέσσερις ώρες την ημέρα αμέσως μετά την προπόνηση".

"Αλλά παρατήρησα ότι ήταν ένα είδος άνεσης για μένα που δεν παρατήρησα καν πώς πήγα στο γραφείο μου και έπαιξα. Ήταν μια συνηθισμένη πράξη που έπρεπε να το σπάσω".

Συμπέρασμα

Οι αθλητές είναι επιρρεπείς στον εθισμό στο παιχνίδι και οι λόγοι για αυτό είναι διαφορετικοί. Η υψηλή ανταγωνιστικότητα και τα μεγάλα ταξίδια μπορούν να οδηγήσουν σε τυχερά παιχνίδια που χρησιμεύουν ως διαφυγή. Αλλά η κατανόηση και η υποστήριξη σε αυτόν τον τομέα είναι ζωτικής σημασίας. Με τις σωστές οδηγίες, τα βιντεοπαιχνίδια μπορούν να βοηθήσουν τους αθλητές να χαλαρώσουν και ταυτόχρονα να διατηρήσουν τις κοινωνικές τους σχέσεις, ενώ πρέπει να αγκυροβολούν στην πραγματική ζωή.