Europejska sonda Bepicolombo: Historical Flight za Merkury!
Europejska sonda Bepicolombo: Historical Flight za Merkury!
Europejski Sonde „Bepicolombo” z powodzeniem ukończył ważny lot obok Merkurego 8 stycznia 2025 r. Lot odbył się na wysokości 295 kilometrów nad zimną nocą i biegunką północną planety i jest szóstym tego rodzaju. Celem manewru było wykorzystanie przyciągania Słońca do zwolnienia sondy i przygotowania do głównej misji, która powinna rozpocząć się pod koniec przyszłego roku. Obrazy powierzchni rtęci wykonano przez kamery sondy, pokazują, że ciemne kratery należą do najzimniejszych miejsc w Układzie Słonecznym.
Lot minął o 6:59 (05:59 UTC), w którym sonda miała chłostać nocną stronę planety zgodnie z oczekiwaniami. Około siedmiu minut po lotu, o 07:06 CET, kamery były skierowane na osłoniętą stronę, która mogła zebrać cenne dane. Pierwsze zdjęcia zostaną opublikowane 9 stycznia 2025 r. Podczas lotu Bepicolombo spędzi ponad 23 minuty w cieniu Merkur, a zespół w Darmstadt rozgrzeje sondę, zanim wejdzie do cienia, aby chronić baterię.
Wspólny projekt europejsko-japońskiego
Bepicolombo zostało uruchomione w październiku 2018 r. I jest wspólnym projektem Europejskiej Organizacji Kosmicznej ESA i japońskiej agencji kosmicznej Jaxa. Misja obejmuje dwa orbitale: Orbiter Planetary Mercury (MPO) z ESA i Mercury Magnetosferic Orbiter (MIO) z Jaxa. Po przybyciu na orbitę Merkur pod koniec 2026 r. Dwaj orbitne wejdą na specjalną orbitę polarną, przy czym operacje naukowe powinny rozpocząć się na początku 2027 r.. Projekt ma na celu odpowiedź na podstawowe pytania badawcze, takie jak geologiczne tworzenie planety, obecność wody i skład powierzchni, i powinien przyczynić się do lepszego zrozumienia początków układu słonecznego.
Sonda odbywa się na ośmioletniej podróży od ponad sześciu lat i ukończyła już dziewięć planetarnych strachu, w tym jedną wokół Ziemi, dwa wokół Wenus, a teraz sześć wokół Merkury. Oprócz zapisów powierzchni różne instrumenty naukowe są używane do pomiaru otoczenia planety, a także cząstek i pola magnetycznego. Poprzednie dane z poprzednich lotów wskazują, że niektóre kratery mogą zawierać lód wodny.
Kommentare (0)