Ευρωπαϊκή έρευνα Bepicolombo: Ιστορική πτήση παρελθόν υδράργυρος!

Το ευρωπαϊκό sonde "Bepicolombo" ολοκλήρωσε με επιτυχία μια σημαντική πτήση μετά τον υδράργυρο στις 8 Ιανουαρίου 2025. Ο στόχος του ελιγμού ήταν να χρησιμοποιηθεί η έλξη του ήλιου για να επιβραδύνει τον ανιχνευτή και να προετοιμαστεί για την κύρια αποστολή, η οποία θα πρέπει να ξεκινήσει στο τέλος του επόμενου έτους. Εικόνες της επιφάνειας του υδραργύρου λήφθηκαν μέσω των φωτογραφικών μηχανών του καθετήρα, οι σκοτεινές κρατήρες δείχνουν ότι είναι από τα πιο κρύα μέρη του ηλιακού συστήματος.

Η πτήση πέρασε στις 6:59 π.μ. (05:59 UTC), όπου ο ανιχνευτής αναμένεται να χτυπήσει τη νύχτα του πλανήτη όπως αναμενόταν. Περίπου επτά λεπτά μετά την πτήση, στις 07:06 CET, οι κάμερες είχαν ως στόχο την ηλιόλουστη πλευρά, οι οποίες θα μπορούσαν να συλλέξουν πολύτιμα δεδομένα. Οι πρώτες εικόνες θα δημοσιευθούν στις 9 Ιανουαρίου 2025. Κατά τη διάρκεια της πτήσης του παρελθόντος, ο Bepicolombo θα περάσει πάνω από 23 λεπτά στη σκιά του Merkur, με την ομάδα στο Darmstadt να ζεσταίνει τον ανιχνευτή πριν εισέλθει στη σκιά για να προστατεύσει την μπαταρία.

ένα ευρωπαϊκό-Ιαπωνικό κοινό έργο

Το Bepicolombo ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2018 και είναι ένα κοινό έργο της ευρωπαϊκής διαστημικής οργάνωσης ESA και της ιαπωνικής διαστημικής υπηρεσίας Jaxa. Η αποστολή περιλαμβάνει δύο τροχιακά: το πλανητικό Orbiter του Mercury (MPO) από το ESA και το Mercury Magnetospheric Orbiter (MIO) από την JAXA. Μετά την άφιξή τους στο Merkur Orbit στα τέλη του 2026, οι δύο τροχινοί θα εισέλθουν σε ειδική πολική τροχιά, όπου οι επιστημονικές επιχειρήσεις θα πρέπει να ξεκινήσουν στις αρχές του 2027.

Ο ανιχνευτής έχει κυκλοφορήσει στο οκτώ έτος για περισσότερα από έξι χρόνια και έχει ήδη ολοκληρώσει εννέα πλανητικούς τρόπους, συμπεριλαμβανομένου ενός γύρω από τη γη, δύο γύρω από την Αφροδίτη και τώρα έξι γύρω από τον Ερμής. Εκτός από τις ηχογραφήσεις της επιφάνειας, χρησιμοποιούνται διάφορα επιστημονικά όργανα για τη μέτρηση του περιβάλλοντος του πλανήτη καθώς και των σωματιδίων και του μαγνητικού πεδίου. Τα προηγούμενα δεδομένα από τις προηγούμενες πτήσεις δείχνουν ότι ορισμένοι κρατήρες ενδέχεται να περιέχουν πάγο νερού.