het bericht van Trump aan Rusland
De speciale gezant van Trump voor Oekraïne, Keith Kellogg, trad zelfs toe tot het koor van de Amerikaanse bondgenoten en vroeg Rusland om te voldoen aan de staakt -het -vuren. Maar toen sprak de Russische president Vladimir Poetin en weigerde zelfs de vraag te vermelden. In plaats daarvan presenteerde hij iets ouds als iets nieuws: directe gesprekken tussen Rusland en Oekraïne in Istanbul, slechts vier dagen later. De transatlantische eenheid is uit elkaar gegaan. Trump begon met het voorstel van het Kremlin en legde uit in zijn sociale netwerk Truth Social dat Poetin niet wilde stoppen met vuren - in plaats daarvan oefende hij druk uit op de Oekraïense president Wolodymyr Selenskyj onmiddellijk.
De reacties in Kyiv en Washington
De slingerbeweging ging door. Trump had zich stil gedragen, terwijl de langdurige bondgenoten van de Verenigde Staten hun nieuw gewonnen eenheid aankondigden. Nadat Poetin had gesproken, vond Trump opnieuw oriëntatie. Selenskyj kon niet meer tonen dan persoonlijke inzet en moed en bood aan om de vergadering persoonlijk te houden met Poetin, die wordt beschuldigd van oorlogsmisdaden tegen zijn land. Dat is een moeilijke beslissing voor hem in het binnenland.
De militaire situatie en internationale dimensies
Het is belangrijk om de mogelijkheid niet uit te sluiten dat Moskou en Washington op de achtergrond uitkomen die de wereld dichter bij vrede zou kunnen brengen. Maar terwijl Trump sprak, leken de Europese leiders stil te worden. De Oekraïense hemel bleef daarentegen niet stil. In de nacht toen een staakt-het-vuren vereist was, begon Rusland 108 drone-aanvallen, waaronder iemand die een 10-jarig meisje onder het puin in de regio Cherson begroef.
De verklaringen van Europese leiders
Het belang van de verklaring van Kiev was minder in het onmiddellijke vooruitzicht van een einde aan de gevechten voor een maand. De Europese leiders leken zeer sceptisch dat hun duw van Moskou goedkeuring zou ervaren. Cynici zouden kunnen stellen dat de oefening voornamelijk werd gebruikt om het Witte Huis te bewijzen dat Poetin geen interesse had in vrede of het specifieke staakt -het -vuren aanbod waarnaar de Trump -regering streefde.
Versterk de positie van Rusland
Maar dat was niet de enige "openbaring" die de vier grootste militaire macht in Europa mee naar huis nam tijdens hun complexe en lange reis naar de Oekraïense hoofdstad. Trump verbeterde ook hun perspectief op zijn werkelijke positie. Poetin werd drie keer aangemoedigd: hij was in staat om de Europese en Oekraïense eisen volledig te negeren - er zelfs niet direct op ingaan. Ten tweede had hij nog geen van de "massale sancties" tegen Rusland gevoeld of de toegenomen militaire hulp voor Oekraïne die Europa leek aan te duiden als er geen staakt -het -vuren was. Ten derde werd zijn voorstel voor directe gesprekken in Istanbul - niets nieuws, behalve de datum - plotseling de basis van de positie van Trump.
Een gevaarlijke ontmoeting in Istanbul
De aankomende bijeenkomst in Istanbul, als het zou moeten plaatsvinden, is een extreem risicovolle stap. Poetin en Selenskyj haten duidelijk. De laatste ziet de eerste als een pro-Europese verrader en als een symbool van het succes dat uit de keizerlijke achteruitgang is voortgekomen, hebben de bureaucraten uit Sovjetpagina's nog niet geaccepteerd. De eerste ziet de laatste als degene die zijn land op brute wijze heeft aangevallen en onophoudelijk, elke nacht bommen. Het is waarschijnlijker dat de twee mannen geen gemeenschappelijke noemer zullen vinden om een weg vooruit te vinden.
De onzekerheid voor de Europese en Oekraïense toekomst
Een eenvoudige conclusie van de afgelopen dagen is dat Trump niet erkent dat Poetin tijd wil winnen. De Russische troepen lijken zichzelf te versterken, niet te verzwakken, op een frontlinie waar ze hard in de buurt van Pokrowsk raken. De weekendperioden zijn verstreken, die de korte fase van de eenheid onthullen als een afwijking en het Witte Huis laat zien als niet bereid om Poetin te ergeren.
De mogelijke bijeenkomst in Istanbul is nog maar drie dagen vooruit. Maar het zal waarschijnlijk geen vrede onmiddellijk noch zelfs een staakt -het -vuren brengen - alleen diplomatieke showrun en aanzienlijke persoonlijke vijandigheid tussen twee mannen uit fundamenteel verschillende generaties in de post -Sovjetwereld. Het zou zelfs het vredesproces terug kunnen gooien en de tijd opnieuw kunnen vertragen wanneer Trump moet beslissen of hij zich bij zijn Europese bondgenoten moet voegen en pijn moet veroorzaken om een staakt -het -vuren te weigeren.
Het antwoord op de verschoven, beslissende beslissing van Trump is al duidelijk. Hoe Europa en Oekraïne zichzelf helpen, blijft onzeker.
Kommentare (0)