Η ΕΕ και οι ΗΠΑ αύξησαν την πίεση στη Ρωσία λόγω της Ουκρανίας - το Trump διαταράσσει αυτό

Η αντίδραση του Trump και του Πούτιν

Ο ειδικός απεσταλμένος του Trump για την Ουκρανία, Keith Kellogg, συμμετείχε ακόμη και στη χορωδία των ΗΠΑ Ally States που ζήτησαν από τη Ρωσία να δεχτεί την κατάπαυση του πυρός. Αλλά τότε ο Ράσελ μίλησε τον Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος αρνήθηκε να αναφέρει τη ζήτηση καθόλου και παρουσίασε κάτι παλιό ως κάτι νέο: άμεσες συνομιλίες μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας στην Κωνσταντινούπολη, τέσσερις ημέρες αργότερα. Η διατλαντική μονάδα έσπασε. Ο Trump πήδηξε στην πρόταση του Κρεμλίνου και στην αλήθεια του κοινωνικού δικτύου του εξήγησε ότι ο Πούτιν δεν ενδιαφερόταν για κατάπαυση του πυρός και προέτρεψε τον Πρόεδρο της Ουκρανίας Wolodymyr Selenskyj να οργανώσει τη συνάντηση τώρα! «

Η εγχώρια πίεση στο selenskyj

Ο Selenskyj είχε μόνο την ευκαιρία να δείξει προσωπική δέσμευση και γενναιότητα, ενώ προσφέρθηκε να πραγματοποιήσει προσωπικά τη συνάντηση με τον Πούτιν, τον άνθρωπο που κατηγορείται για εγκλήματα πολέμου κατά της χώρας του. Αυτή είναι μια δύσκολη απόφαση γι 'αυτόν στην εγχώρια αγορά.

Ο ρόλος των ευρωπαίων ηγετών

Είναι σημαντικό να μην αποκλείσουμε την πιθανότητα ότι η Μόσχα και η Ουάσινγκτον εργάζονται σε ένα σχέδιο στο παρασκήνιο που θα μπορούσε να φέρει τον κόσμο πιο κοντά στην ειρήνη. Αλλά ενώ ο Trump μίλησε, οι ευρωπαίοι ηγέτες φαινόταν να σιωπούν. Ο ουρανός πάνω από την Ουκρανία δεν το έκανε. Τη νύχτα, όταν αμφισβητήθηκε κατάπαυση του πυρός, η Ρωσία είχε 108 αεροσκάφη ξεκινώντας και πραγματοποίησε επιθέσεις στις οποίες ένα 10χρονο κορίτσι πιάστηκε στα ερείπια στην περιοχή Cherson.

Ο σκεπτικισμός των σχεδίων του Πούτιν

Η σημασία της εξήγησης του Κιέβου το Σάββατο ήταν μικρότερη στην άμεση πιθανότητα τερματισμού των αγώνων για ένα μήνα. Οι ευρωπαίοι ηγέτες φάνηκαν να είναι πολύ επιφυλακτικοί ότι η ώθηση της Μόσχας θα βρει έγκριση. Οι κυνικοί θα μπορούσαν να υποστηρίξουν ότι η άσκηση χρησιμοποιήθηκε περισσότερο για να αποδείξει στον Λευκό Οίκο ότι ο Πούτιν δεν ενδιαφερόταν για την ειρήνη ή την ειδική προσφορά κατάπαυσης του πυρός που είχε ζητήσει η διοίκηση του Trump.

Ισχυρή άποψη του Πούτιν

Αλλά αυτό δεν ήταν το μόνο "αποκαλύπτοντας" ότι οι τέσσερις μεγαλύτερες στρατιωτικές εξουσίες στην Ευρώπη έμαθαν κατά τη διάρκεια του πολύπλοκου και μακρού ταξιδιού τους στην πρωτεύουσα της Ουκρανίας. Η Trump βελτίωσε επίσης την άποψή του για την πραγματική του θέση. Ο Πούτιν ενθαρρύνεται τώρα τριπλό. Ήταν σε θέση να αγνοήσει εντελώς την ευρωπαϊκή και την ουκρανική ζήτηση, δεν το αναφέρουμε ούτε άμεσα. Δεύτερον, έχει - μέχρι στιγμής - δεν έχει αισθανθεί καμία από τις «μαζικές κυρώσεις» που προφανώς πρότεινε η Ευρώπη αν δεν υπήρχε κατάπαυση του πυρός. Τρίτον, η πρότασή του για άμεσες συζητήσεις στην Κωνσταντινούπολη - εκτός από την ημερομηνία - ήταν η βάση της θέσης του Trump. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ διατήρησε την πιθανότητα ανοικτών συνεπειών εάν αποδείχθηκε ότι αυτές οι συνομιλίες ήταν άκαρπες.

Trump και οι σχέσεις του με το Κρεμλίνο

Ένα σταθερό θέμα τους τελευταίους μήνες του χάους είναι η απροθυμία του Trump να κινηθεί με τρόπο που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τη σχέση του με το Κρεμλίνο. Δεν γνωρίζουμε αν ο Trump και ο Πούτιν μίλησαν μεταξύ της επίσκεψης των Ευρωπαίων στο Κίεβο και του Trump για την αλήθεια. Αλλά ίσως δεν χρειάζεται να γνωρίζουμε: Σε καμία περίπτωση, ο Trump επέλεξε το μονοπάτι όπου ο ίδιος και ο Πούτιν μπορούν να συνεχίσουν να διατηρούν μια καλύτερη σχέση από την ενότητα που προσπαθούν για τους ευρωπαίους συμμάχους του. Η απειλή των κυρώσεων - μαζικής ή όχι - ήταν πάντα ένα περίπλοκο έργο. Η Ρωσία έχει ήδη εγκριθεί έντονα και υπάρχουν μόνο περιορισμένες ευκαιρίες για να ληφθούν αποτελεσματικά μέτρα χωρίς να εξετάσουμε σημαντικά τη Δύση.

Οι κίνδυνοι μιας συνάντησης στην Κωνσταντινούπολη

Η προγραμματισμένη συνάντηση στην Κωνσταντινούπολη, αν εμφανιστεί στην πραγματικότητα, είναι ένα εξαιρετικά επικίνδυνο βήμα. Ο Πούτιν και το Selenskyj είναι ορατοί. Ο πρώτος βλέπει το δεύτερο ως προδότη υπέρ του ευρωπαϊκού και σύμβολο της επιτυχίας που τα γραφειοκρατικά υπολείμματα της Σοβιετικής Ένωσης δεν έχουν ακόμη αποδεχθεί. Ο τελευταίος βλέπει τον πρώτο ως τον άνθρωπο που επιτέθηκε στη χώρα του χωρίς λόγο και βομβάρδισε συνεχώς τα παιδιά τη νύχτα. Είναι πιο πιθανό ότι οι δύο δεν θα βρουν έναν κοινό παρονομαστή παρά να βγουν με ένα μονοπάτι για το χρόνο.

Η αβεβαιότητα του μέλλοντος

Το απλούστερο συμπέρασμα από τις τελευταίες ημέρες είναι ότι το Trump δεν αναγνωρίζει ότι ο Πούτιν προσπαθεί να κερδίσει χρόνο. Τα στρατεύματα του Κρεμλίνου δεν φαίνεται να μειώνονται, αλλά να ενισχύσουν, κατά μήκος μιας πρώτης γραμμής όπου παροτρύνουν σκληρά κοντά στο Pokrovsk στα ανατολικά της Ουκρανίας. Οι προθεσμίες του Σαββατοκύριακου έχουν περάσει και έχουν εκθέσει τη σύντομη στιγμή της μονάδας ως ανωμαλία, ενώ ο Λευκός Οίκος δεν φαίνεται να είναι έτοιμος να αναστατωθεί ο Πούτιν. Η πιθανή συνάντηση στην Κωνσταντινούπολη είναι μόνο μπροστά από τρεις ημέρες. Αλλά πιθανότατα δεν θα φέρει την ειρήνη ούτε ούτε από την κατάπαυση του πυρός, αλλά μόνο τους διπλωματικούς αγώνες και τη σημαντική προσωπική εχθρότητα μεταξύ δύο ανδρών που προέρχονται από τελείως διαφορετικές γενιές στον μετα -κοινωνικό κόσμο. Θα μπορούσε ακόμη και να ρίξει την ειρηνευτική διαδικασία πίσω και να καθυστερήσει τη στιγμή που ο Trump πρέπει να αποφασίσει αν θέλει να ενταχθεί στους ευρωπαίους συμμάχους του για να τιμωρήσει τη Ρωσία για να απορρίψει την κατάπαυση του πυρός.

Η απάντηση στο αναβληθείσα, η σημαντική απόφαση του Trump είναι ήδη σαφής. Ο τρόπος με τον οποίο η Ευρώπη και η Ουκρανία θα φροντίσουν τον εαυτό τους είναι αβέβαιοι.