De invloed van Rusland in Afrika groeit - wat wil Moskou?

De invloed van Rusland in Afrika groeit - wat wil Moskou?

Terwijl de Russische geallieerde Bashar al-Assad werd omvergeworpen door rebellen in Syrië, werd een andere vriend Moskou, president Faustin-Armen-Arangange Touadéra, vergezeld door Kremlin-close huurlingen in het conflict-geladen Centraal-Afrikaans rijk (tsar), waar gewapende groepen proberen te vallen.

Wagner Group als beschermende kracht

"Zonder de bescherming van Wagner (een particuliere Russische militaire groep) kon hij (Touadéra) op dit moment geen president zijn," vertelde Aboubakar Siddick, woordvoerder van een alliantie van rebellengroepen in de tsaar, bekend als coalitie van Patriots for Change (CPC), aan CNN.

Siddick benadrukte dat de CPC-F-rebellen zich "geïnspireerd" voelden door de val van Assad en voegde eraan toe: "De verklaring van Touadéra is essentieel."

de inzet van Rusland in de ZAR

In een teken van hoe belangrijk Rusland zijn relaties in Afrika neemt, ontmoette Wladimir Poetin donderdag Touadéra in Moskou - de eerste internationale gesprekken van de Russische president dit jaar. "Dit houdt verband met het feit dat we relaties met Centraal-Afrika uitbreiden in alle mogelijke gebieden, inclusief veiligheidsrelevante gevoelige gebieden," zei Kremlin-woordvoerder Dmitry Peskov vóór de vergadering.

De decennia van conflicten in de tsaar weerspiegelen de instabiliteit in andere fragiele Afrikaanse staten, waar de afhankelijkheid van de militaire aanbiedingen van Rusland steeds wijdverbreider wordt. Tegen de achtergrond van een agressief offensief Moskou ontstaat deze situatie om de westerse invloed op het continent te verminderen.

toename van anti-westerse stemmingen

Terwijl de invloed van Rusland in Afrika, vooral in de regio Mineral-rijke Sahel, die wordt geplaagd door terugkerende staatsgrepen, gewapende opstanden en extremistische opstanden, groeien, melden veel landen een toenemende anti-westerse stemmingen. Sommige hiervan worden gevoed door Russische propaganda en resulteerden in westerse troepen uit grote gebieden.

Claims voor aftrek van westerse troepen

De Ivoorkust en Tsjaad zijn de nieuwste landen in een reeks voormalige Franse koloniën in West- en Centraal -Afrika, die de terugtrekking van Franse en andere westerse troepen uit hun grondgebied eisen en dus het voorbeeld van Niger, Mali en Burkina Faso volgen. Deze drie landen, die nu worden gecontroleerd door militaire junta, hebben sindsdien contact opgenomen met Rusland om de veiligheidssteun te behouden.

Russische steun en militaire aanwezigheid

Moskou is ook een gewilde partner van niet-Franse voormalige koloniën zoals Equatoriaal-Guinee, waar 200 militaire instructeurs uit Rusland in november werden gebruikt om het presidentschap van het Centraal-Afrikaanse land te beschermen. President Teodoro Obiang, 82, heeft 45 jaar na een staatsgreep in 1979 het kleine, olie -rijke land geregeerd.

Wagner Group en hun erfgenaam in de zar

In Tsar, een voormalige Franse kolonie, zijn de Russische huurlingen die sinds 2018 actief zijn in het land, een dominante kracht geworden nadat de laatste Franse troepen in 2022 waren afgetrokken. Tijdens de ontmoeting met Poetin bedankte Touadéra de Russische leider voor de steun van zijn land en de hulp voor stabiliteit.

Monitoring van middelen en mensenrechtenschendingen

De Wagner Group wordt vaak bekritiseerd voor schendingen van de mensenrechten en rapporten blijkt dat hun troepen sinds 2019 burgers in ZAR hebben samengevat, gemarteld en geslagen in ZAR. Martin Ziguélé, een voormalige premier en huidige oppositie -parlementslid van de tsaar, legden uit dat Wagner zijn betalingen aan de regering heeft gedaan "op extreem verborgen manieren".

afhankelijkheid van Rusland

Global Geopolitical Rivalry

De concurrentie om invloed in Afrika is niet beperkt tot Rusland. Hoewel de Verenigde Staten grotendeels gericht zijn op het Midden -Oosten, heeft China al tientallen jaren aanzienlijke vooruitgang geboekt op het continent.

In een steeds meer inconsistent geopolitiek landschap gebruiken zowel Rusland als China de zwakke punten van andere landen. Hun bereidheid om het autocratische regime te ondersteunen en tegelijkertijd de agenda terug te duwen uit westerse landen, heeft het voor zowel toegang tot middelen als strategische partnerschappen gemakkelijker gemaakt.

Conclusie: Zar's Bridge to Russia

De militaire invloed in Rusland in de tsaar ondermijnt de inspanningen voor democratie en stabiliteit in de regio. Als de afhankelijkheid van Russische veiligheidsdiensten groeit, zal de vraag of dit partnerschap de Centraal -Afrikaanse landen op de lange termijn ten goede komt of dat het slechts een andere vorm van uitbuiting is.