Elmshorn: Ο πατέρας της δολοφονημένης Ann-Marie αντιμετωπίζει Özdemir!

Elmshorn: Ο πατέρας της δολοφονημένης Ann-Marie αντιμετωπίζει Özdemir!

Σε μια ανοιχτή επιστολή, ο Michael Kyrath απευθύνεται στις δραματικές ανατροπές στην πολιτική μετανάστευσης, η οποία ζητήθηκε πρόσφατα από τον ομοσπονδιακό υπουργό CEM Özdemir. Το υπόβαθρο αυτής της πολιτικής στροφής είναι προσωπικό και τραγικό για την Κιράθ: είναι ο πατέρας της Ann-Marie, ο οποίος δολοφονήθηκε βάναυσα στο Brokstedt στις 25 Ιανουαρίου 2023.

Kyrath ξεκινά την επιστολή του με τα λόγια: "Αγαπητέ κύριε Özdemir, αυτό που με δίνει το δικαίωμα να τους γράψω τέτοιες γραμμές; Το όνομά μου είναι ο Michael Kyrath. Ο πόνος και η απελπισία ενός πατέρα είναι προφανείς και αυτές οι λέξεις ξεκινούν μια εντατική και συναισθηματικά φορτισμένη επιστολή.

Πολιτικές αλλαγές μέσω προσωπικής απογοήτευσης

Στην επιστολή του, ο Kyrath Özdemir αντιμετωπίζει τις τελευταίες του δηλώσεις σε μια θέση επισκεπτών για το FAZ. Ο Özdemir είχε ζητήσει να επανεξετάσει την πολιτική μετανάστευσης, ειδικά από την ανησυχία για την κόρη του, η οποία επηρεάστηκε από τη σεξουαλική παρενόχληση από νέους άνδρες με μετανάστευση. Αυτή η απαίτηση βρίσκεται σε έντονη αντίθεση με τις προηγούμενες θέσεις του Özdemir, τις οποίες ο Κιράθ επέκρινε έντονα: "Πρόσφατα, τέτοιες απαιτήσεις στα μάτια σας θα είχαν δίκιο -wing και έτσι εκτός ζήτησης. Αλλά δεν το επηρεάζει ...

Αυτή η ξαφνική αλλαγή της καρδιάς του Özdemir θεωρείται από τον Κιράθ ως καθυστερημένη και ευκαιριακή διορατικότητα. Υποστηρίζει ότι τέτοιες εμπειρίες επηρεάζουν πολλούς ανθρώπους, των οποίων οι φωνές συχνά παραμένουν ανήκουστες. "Καλώς ήλθατε στον πραγματικό κόσμο των κανονικών πολιτών, υπουργός!" Προσθέτει για να διευκρινίσει το χάσμα μεταξύ της πολιτικής ελίτ και του πληθυσμού πληθυσμού.

Τα δεινά του πετρώματος

Ο Kyrath περιγράφει το αφόρητο πόνο που προκάλεσε η απώλεια της κόρης του και ο φίλος του Danny. Στις 25 Ιανουαρίου 2023, και οι δύο έφηβοι δέχτηκαν επίθεση σε ένα τοπικό τρένο από ένα προηγουμένως καταδικασμένο παλαιστινιακό και θανάσιμα τραυματισμένο με ένα μαχαίρι. Η τραγωδία άφησε μια πληγή που δεν θεραπεύτηκε ποτέ στη ζωή όλων των εμπλεκομένων: «Δεν θα γιορτάσουμε ποτέ το σχολείο που αφήνει το πιστοποιητικό των παιδιών μας! ... και ποτέ δεν θα καλωσορίσουμε τα δικά μας εγγόνια».

Τι σημαίνει η τραγωδία για τους γονείς, τους παππούδες, τους συμμαθητές και τους φίλους του είναι δύσκολο να βρεθούν σε λέξεις. Η λιποθυμία και η έλλειψη κατανόησης σχετικά με την πολιτική αντίδραση - ή μάλλον η έλλειψη τέτοιων - ονομάζονται μη προσαρμόζονται από τον Κιράθ. "Σε αντίθεση με την κόρη της, αγαπητέ κ. Özdemir, η κόρη μας δεν θα έρθει πλέον σπίτι!" Αυτές οι λέξεις απεικονίζουν το μέτρο της αδικίας που αισθάνεται.

Μια άλλη σοβαρή κατηγορία απευθύνεται σε σχέση με τους υπεύθυνους πολιτικούς, συμπεριλαμβανομένων των Πράσινων: "Πάνω από 300 δολοφονημένα παιδιά και καμία κατακραυγή από τους υπεύθυνους πολιτικούς, ούτε από αυτούς, τον κ. Özdemir!" Ο Κιράθ τονίζει ότι πάνω από 300 ζεύγη γονέων έχουν χάσει τα παιδιά τους τα τελευταία πέντε χρόνια και έχουν τη συσσώρευση των εγκλημάτων παρόμοια πρότυπα. Παρά τους θρυμματισμένους αριθμούς, η πολιτική αντίδραση παραμένει φτωχή και συστηματικά, την οποία ο Κιράθ καταγγέλλει δυνατά.

Περισσότερα σχετικά με αυτό το συναισθηματικά φορτισμένο θέμα και την πλήρη διατύπωση της επιστολής προς το CEM Özdemir μπορεί να βρεθεί www.achgut.com www.achgut.com/"