Rosji sąsiednie kraje podnoszą zakazy kopalni ziemi - oburzenie rośnie

Rosji sąsiednie kraje podnoszą zakazy kopalni ziemi - oburzenie rośnie

Pięć krajów europejskich, które graniczą z Rosją, zdecydowało się opuścić międzynarodową umowę na użycie landminen uzasadnić to rosnącym zagrożeniem z Moscow. Estonia i Litwy podjęły kroki, aby wydostać się z kontrakt na kontrakt to zafituje się z użyciem mis. Zaprojektowany do zabijania lub okaleczania ludzi, jeśli nadepniesz na nich

Ostrzeżenia i niepowodzenia

Rozwój te wywołały obawy wobec aktywistów, którzy uważają ponowne wprowadzenie tej broni za niepokojący krok do tyłu. Zabytki zabiły lub okaleli dziesiątki tysięcy cywilów na całym świecie i mogą zanieczyścić obszar przez dziesięciolecia po zakończeniu wojny. Umowa podpisana w 1997 r. Zabrania również produkcji i przechowywania kopalni i jest uważana za część szeregu umów na temat globalnego rozbrojenia. Od tego czasu przypisano mu fakt, że znacząco przyczynił się do zmniejszenia szkód spowodowanych kopalniami ziemi.

reakcje na kontraktowe

Zgodnie z decyzją Finlandii o opuszczeniu umowy, organizacja praw człowieka Amnesty International ostrzegła, że ​​naród nordycki zagrożony życiem cywilnym i opisał to jako „niepokojący krok wstecz”. Decyzja „jest sprzeczna z dziesięcioleciami postępu w zakazie produkcji, transmisji i korzystania z tak bezkrytycznie”, powiedziała organizacja pozarządowa.

Strategiczne rozważania dotyczące dotkniętych krajów

Na początku tego roku umowa miała 165 państw członkowskich. Niemniej jednak duże uprawnienia, takie jak Rosja, Chiny, Indie, Pakistan i Stany Zjednoczone, nigdy nie podpisały umowy. We wspólnym oświadczeniu w marcu Polska i trzy państwa bałtyckie ogłosiły ich wycofanie i zażądały ponownej oceny, której broń są dopuszczalne z punktu widzenia agresji Rosji.

Kraje podkreśliły, że będą musiały dać swoim siłom zbrojnym więcej „elastyczności i możliwości decyzji” w celu wzmocnienia obrony wschodnich flanków NATO. W kwietniu Łotwa stała się pierwszym krajem, który formalnie wykonał umowę po tym, jak Parlament poparł tę propozycję. Oznacza to, że po sześciomiesięcznym okresie przejściowym Ryga może zacząć gromadzić kopalnie ziemi. Finlandia ogłosiła również, że decyzja Łotwy.

Sytuacja polityki bezpieczeństwa w Europie

Keir Giles, starszy konsultant Chatham House, uważa, że ​​jeśli i kiedy kończy się długoterminowy konflikt na Ukrainie, Moskwa będzie gotowa ukierunkować swój następny cel. „Nikt nie wątpi, że Rosja szuka dalszych możliwości osiągnięcia swoich celów w Europie” - powiedział Giles.

Skuteczność minimów

Według Gilesa zalety używania kopalni gruntów są jasne. Podziemne materiały wybuchowe mogą spowolnić inwazję poprzez przekierowanie lub zatrzymanie przychodzących żołnierzy w mniej obronnych obszarach obrony, próbując przebić się przez zawieszone obszary. Mogą być szczególnie korzystne dla krajów, które muszą bronić się przed armią o większej sile roboczej. „Są niezwykle skutecznym sposobem wzmocnienia sił obronnych kraju gorszego od liczb” - powiedział.

Uważa, że ​​pięć krajów popiera wycofanie się z umowy na temat skutecznej broni konfliktu ukraińskiego w celu powstrzymania uprawnień. Podkreślił, że kraje zachodnie nie będą wykorzystywać kopalni kraju w taki sam sposób, jak rosyjskie siły zbrojne.

Efekty humanitarne

Zdecydowana większość ofiar związanych z kopalniami ziemi to cywile. Według szacunków ONZ Ukraina jest najsilniejszą ziemią na świecie zanieczyszczoną kopalniami. Rząd Ukraiński szacuje, że rosyjskie siły zbrojne zaśmiecały 174 000 kilometrów kwadratowych terytorium ukraińskiego z kopalniami i materiałami wybuchowymi. Oznacza to, że cywile, którzy wracają do dawnych obszarów frontowych, są narażeni na stałe ryzyko.

„Kiedy ziemia jest zanieczyszczona materiałem wybuchowym w całym kraju, stwarza to„ niewidzialne zagrożenie ”w świadomości ludu”, ostrzegł organizację ludzkości i inkluzyjną w raporcie o użyciu lądowej na Ukrainie.

Osobiste losy i zapotrzebowanie na odpowiedzialność

Alma Taslidžan, która została wypędzona z Bośni podczas wojny na początku lat 90., opisała decyzję pięciu krajów o opuszczeniu umowy jako „absurdalnej” i „najgorszej rzeczy, która może się zdarzyć umowę”. Podkreśla, że ​​argumenty za zakazem min nie zmieniły się od czasu utworzenia umowy z Ottawy: „Gdy tylko jest w ziemi, jest to niebezpieczeństwo”.

Niemniej jednak rzeczywistość, w której Europa jest dzisiaj, jest nowa i kwestionowana wcześniejszymi czerwonymi liniami. Giles widzi najnowsze osiągnięcia w uznaniu faktu, że umowy na miny były „aktem idealizmu, który od tego czasu był zbyt optymistyczny”.