Dramatyczne zamieszanie: wujek Czechowa Wanja ponownie zinterpretował

Dramatyczne zamieszanie: wujek Czechowa Wanja ponownie zinterpretował

Najnowsza inscenizacja „Wujka Wanja” w Josefstadt wyróżnia się szczególnie z powodu imponującego projektu scenicznego Christiana Schmidta. Stworzył elegancką posiadłość w zachodnim stylu „pięknego życia”, który charakteryzuje się masywnymi kamiennymi ścianami i kominkiem w salonie. Ściany z drewna i solidny kandelaber tworzą atmosferę, która wygląda zarówno uroczo, jak i nostalgicznie. Specjalną nieprawidłowością jest telefon z tarczą, a także odtwarzacz, który odtwarza kilka dobrze znanych hitów podczas występu, w tym „You Make Me Feel” Sylvester i „All by Myelf” Erica Carmen.

Występ, który świętował swoją premierę w czwartek i trwa prawie trzy godziny, nie tylko przynosi klasyczne tematy, ale także nowoczesne elementy akustyczne. Kawałek pokazuje żywą kuchnię, w której jest faktycznie gotowana - zapach smażonych jaj i spaghetti carbonara przeciągają powietrze. Sam dom wydaje się odgrywać wiodącą rolę i wzmacnia zarówno konflikty tematyczne, jak i emocjonalne między bohaterami, szczególnie między Wanją a piękną jeleną, w której jest zakochany.

Gra uczuć

Inscenizacji towarzyszą KLAMAUK i SLAPSTICK, gdy postacie w sztuce stoją przed wyzwaniami ich życia. Wanja marzy o rodzinie i chce reorganizacji relacji, podczas gdy on żyje w cieniu starego profesora, którego nowa kobieta myli stary porządek.

Inspirującym przykładem tej produkcji powinien być występ „Dėdė Vania” z małego teatru Vilniusa, który był widoczny podczas Festiwalu Wiedeńskiego 2023. Tutaj muzyka na żywo znajduje się na pierwszym planie i zapewnia dynamiczną prezentację sztuki. W bieżącej produkcji kontakt z publicznością jest również używany przez przyjmowanie liczb bezpośrednio z ustawienia i poszukiwanie dialogu z widzami.

Pomimo udanej technologii scenicznej i zabawnych aspektów wydajności, głębsza melancholia postaci nie jest w pełni wyczerpana. Zwłaszcza postać Sonji, która na próżno stara się wygrać Doktora Astrow dla siebie, nie jest wystarczająco głęboko wypracowana. Tylko w końcowym monologu Johanna Mahaffy ma okazję w pełni wyrazić swoje emocje.

Wydajność aktorów jest niezwykła. Joseph Lorenz jako profesor jest w centrum uwagi, podczas gdy Thomas Frank urzeka swoim dziwnym humorem. Marianne Nentwich wnosi do akcji wzruszającą nutę, podczas gdy Alexander Absenger uroczo zapewnia humor jako Astrow. Alma Hasun jako jelena pozostaje niewłaściwa, co zwiększa dynamikę między postaciami.

Chwila szczególnie dotyka, gdy Raphael von Bargen wyraża swoją miłość do Jeleny w pantomimie. To tworzy emocjonalny punkt kulminacyjny występu, w którym przekonująco reprezentuje wewnętrzne konflikty i rozpacz swojej postaci. Widzowie doświadczają tutaj, że pomimo imponującej dekoracji scenicznej serce dzieła jest uczucia i relacje bohaterów.

Inscenizacja w Josefstadt urzeka publiczność i otrzymuje wielkie oklaski. Nawet jeśli atmosfera Czechowu nie jest całkowicie przeniknięta, połączenie humorystycznych momentów i głębokości emocjonalnej pozostaje silną cechą tego występu. Krytyczne podjęcie na temat wpływu okoliczności zewnętrznych na ludzi i ich historie życiowe jest imponująco przekazywane. Obecne tematy i współczesny dostęp zapewniają, że ta wersja „wuja Wanja” jest zarówno istotna, jak i zabawna. Krytycy podkreślają, że ta produkcja może stać się hitem, ponieważ oferuje nowe perspektywy i interpretacje klasycznego, który był kiedyś znany.