Μια δραματική σύγχυση: ο θείος του Τσέχοφ Wanja επανεξετασμένος

Μια δραματική σύγχυση: ο θείος του Τσέχοφ Wanja επανεξετασμένος

Η τελευταία διοργάνωση του "Uncle Wanja" στο Josefstadt ξεχωρίζει ιδιαίτερα λόγω του εντυπωσιακού σχεδιασμού του Christian Schmidt. Δημιούργησε ένα κομψό κτήμα στο δυτικό στυλ "Beautiful Living", το οποίο χαρακτηρίζεται από τεράστιους πέτρινους τοίχους και τζάκι στο σαλόνι. Οι τοίχοι με ξύλο και το στερεό Candelaber δημιουργούν μια ατμόσφαιρα που φαίνεται τόσο γοητευτική όσο και νοσταλγική. Μια ειδική ανωμαλία είναι το τηλέφωνο με ένα dial και επίσης ένας παίκτης ρεκόρ που παίζει μερικές καλά γνωστές επιτυχίες κατά τη διάρκεια της παράστασης, συμπεριλαμβανομένου του "You Make Me Feel" από τον Sylvester και το "All Myelf" από τον Eric Carmen.

Η παράσταση, η οποία γιόρτασε την πρεμιέρα της την Πέμπτη και διαρκεί σχεδόν τρεις ώρες, όχι μόνο αναδεικνύει κλασικά θέματα, αλλά και σύγχρονα ακουστικά στοιχεία. Το κομμάτι δείχνει μια ζωντανή κουζίνα στην οποία είναι πραγματικά μαγειρεμένο - οι μυρωδιές των τηγανισμένων αυγών και των σπαγγέτι carbonara τραβούν μέσα από τον αέρα. Το ίδιο το σπίτι φαίνεται να διαδραματίζει ηγετικό ρόλο και ενισχύει τις θεματικές και συναισθηματικές συγκρούσεις μεταξύ των χαρακτήρων, ειδικά μεταξύ του Wanja και της όμορφης Jelena στην οποία είναι ερωτευμένος.

ένα παιχνίδι συναισθημάτων

Η διοργάνωση συνοδεύεται από το Klamauk και το Slapstick όταν οι αριθμοί του παιχνιδιού αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις της ζωής τους. Ο Wanja ονειρεύεται μια οικογένεια και θέλει μια αναδιοργάνωση των σχέσεων ενώ ζει στη σκιά του παλιού καθηγητή, του οποίου η νέα γυναίκα μπερδεύει την παλιά τάξη.

Ένα εμπνευσμένο παράδειγμα αυτής της παραγωγής θα πρέπει να είναι η απόδοση "Dėdė Vania" από το μικρό θέατρο Vilnius, το οποίο παρατηρήθηκε κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ της Βιέννης 2023. Εδώ η ζωντανή μουσική βρίσκεται στο προσκήνιο και εξασφαλίζει μια δυναμική παρουσίαση του παιχνιδιού. Στην τρέχουσα παραγωγή, η επαφή με το κοινό χρησιμοποιείται επίσης με τη λήψη στοιχείων απευθείας από τη ρύθμιση και αναζητώντας διάλογο με τους θεατές.

Παρά την επιτυχημένη τεχνολογία σκηνής και τις διασκεδαστικές πτυχές της απόδοσης, η βαθύτερη μελαγχολία των αριθμών δεν είναι πλήρως εξαντλημένη. Ειδικά η φιγούρα του Sonja, που προσπαθεί μάταια για να κερδίσει τον γιατρό Astrow για τον εαυτό του, δεν έχει επεξεργαστεί αρκετά βαθιά. Μόνο στον τελικό μονόλογο η Johanna Mahaffy έχει την ευκαιρία να εκφράσει πλήρως τα συναισθήματά της.

Η απόδοση των ηθοποιών είναι αξιοσημείωτη. Ο Joseph Lorenz ως καθηγητής είναι το επίκεντρο, ενώ ο Thomas Frank αιχμαλωτίζει με το παράξενο χιούμορ του. Η Marianne Nentwich φέρνει ένα συγκινητικό σημείωμα στη δράση με την φιγούρα της, ενώ ο Alexander Absenger εξασφαλίζει γοητευτικά ένα χιούμορ ως Astrow. Η Alma Hasun ως Jelena παραμένει απρόσιτη, η οποία αυξάνει τη δυναμική μεταξύ των χαρακτήρων.

Μια στιγμή αγγίζει ιδιαίτερα όταν ο Raphael von Bargen εκφράζει την αγάπη του για την Jelena σε μια παντομίμα. Αυτό σχηματίζει τη συναισθηματική κορύφωση της παράστασης, στην οποία αντιπροσωπεύει πειστικά τις εσωτερικές συγκρούσεις και την απελπισία της φιγούρας του. Οι θεατές βιώνουν εδώ ότι παρά την εντυπωσιακή διακόσμηση σκηνής, η καρδιά του κομματιού είναι στα συναισθήματα και τις σχέσεις των χαρακτήρων.

Η διοργάνωση στο Josefstadt αιχμαλωτίζει το κοινό και λαμβάνει μεγάλα χειροκροτήματα. Ακόμη και αν η ατμόσφαιρα της τσεχικής δεν είναι πλήρως διαπερατημένη, ο συνδυασμός χιουμοριστικών στιγμών και συναισθηματικού βάθους παραμένει ένα ισχυρό χαρακτηριστικό αυτής της απόδοσης. Η κρίσιμη υπόθεση σχετικά με την επιρροή των εξωτερικών συνθηκών στους ανθρώπους και στις ιστορίες της ζωής τους μεταφέρεται εντυπωσιακά. Τα τρέχοντα θέματα και η σύγχρονη πρόσβαση εξασφαλίζουν ότι αυτή η έκδοση του "θείου Wanja" είναι τόσο σχετική όσο και διασκεδαστική. Οι επικριτές υπογραμμίζουν ότι αυτή η παραγωγή θα μπορούσε να γίνει ένα χτύπημα επειδή προσφέρει νέες προοπτικές και ερμηνείες του κλασικού που ήταν κάποτε γνωστό.