Reinhold Messner inspireert in St. Anton: verhalen over een leven als bergbeklimmer

Reinhold Messner inspireert in St. Anton: verhalen over een leven als bergbeklimmer

De Wereldbekerzaal in de Arlberg Wellcom was op 30 september tot de laatste plaats gevuld toen de beroemde extreme bergbeklimmer en auteur Reinhold Messner zijn lezing "over het leven" gaf. De reden voor dit evenement was niet alleen de fascinatie voor bergbeklimmen, maar ook de recente 80e verjaardag van Messner, die hij alleen op 17 september had gevierd. Met zijn onderscheidende stijl vertelde hij over zijn carrière van de kleine South Tyrolean Farm Boy tot een van de beroemdste avonturiers ter wereld.

In de loop van de lezing liet Messner zijn luisteraars deelnemen aan zijn ervaringen en indrukwekkend overbrengen waarom de Dolomieten voor hem de mooiste plek ter wereld zijn. Op vijfjarige leeftijd steeg hij zijn eerste top en werd wat hij zelf beschrijft als een "horizontaal" - iemand die altijd op zoek is naar nieuwe perspectieven en ervaringen. "Een andere reden om van de vallei naar de berg te klimmen was nieuwsgierigheid," zei hij, waardoor hij zijn onwrikbare liefde voor klimmen en verkende natuur duidelijk maakte.

De leer van de kindertijd

Messner zei dat hij veel had geleerd van de manier van leven van de Zuid -Tyrolean -boeren, die hem vandaag nog steeds vormt. Hij herinnerde zich hoe zijn moeder hem en zijn broer vrijheid verliet, die ze reed om als kinderen op rotswanden te klimmen. Hij draagt deze aanmoediging nog steeds in zijn hart en onthulde: "Ik leefde als een overwinnaar van de nutteloze", die zijn passie voor klimmen onderstreept.

Hij was optimistisch toen hij het begin van zijn bergbeklimmen beschreef en vervolgde: "Door te doen, groeide ik uit tot het bergbeklimmen." Messner is een levende legende omdat hij rots in zijn eerste passie maakte voordat het ook belangrijk werd voor ijsklimmen, vooral op Mont Blanc. Zijn motto "De manier is het doel, niet de top", brengt zijn filosofie tot het punt en laat zien dat hij niet alleen gaat over het bereiken van doelen, maar ook over de ervaringen en avonturen onderweg.

ervaringen en uitdagingen

De lezing nam een meer emotionele wending toen Messner zijn tragische ervaringen deelde tijdens zijn expedities. De dood van zijn broer Günther op Nanga Parbat vormde in 1970 hem duurzaam, en de herinnering eraan leidde tot een diep nadenken over de risico's van bergbeklimmen. "De lokale bevolking droeg me naar de vallei met deze expeditie," zei hij, terwijl hij een foto van pijn en verlies creëerde dat iedereen die aanwezig was raakte.

Maar Messner stond zichzelf niet toe ontmoedigd te worden en investeerde zijn energie op het sociale veld door scholen in Nepal te oprichten om kinderen, vooral meisjes, te geven om toegang te krijgen tot onderwijs. "De bergen worden gevaarlijker vanwege de opwarming van de aarde vandaag," waarschuwde hij het publiek toen hij wees op de invloed van klimaatverandering op bergbeklimmen. Met kritische opmerkingen over massatoerisme benadrukte Messner hoe belangrijk een respectvolle manier om met de bergen om te gaan is. Hij benadrukte de noodzaak van een goede voorbereiding: "Voordat ik uit elkaar ging voor Mount Everest, las ik alle literatuur", waaruit blijkt dat kennis en planning cruciaal zijn om te overleven in extreme aard.

Messner na over veroudering en het bijbehorende vermogen om los te laten. "Al mijn avonturen beginnen in het hoofd," zei hij, het publiek op een mentale reis over de hele wereld meenemen naar locaties zoals de Himalaya, de paal, de Sahara en Tibet. Het evenement was een indrukwekkend getuigenis van zijn leven en een oproep om de schoonheid en uitdagingen van de bergen te waarderen.