Ελβετική μελέτη: Πυρηνική ενέργεια μόνο μετά το 2050 - πιθανότητα ή κίνδυνος;

Ελβετική μελέτη: Πυρηνική ενέργεια μόνο μετά το 2050 - πιθανότητα ή κίνδυνος;

Schweiz - Το Ελβετικό Ομοσπονδιακό Συμβούλιο αποφάσισε το 2011, μετά την καταστροφή της Fukushima, ενάντια στην κατασκευή νέων πυρηνικών σταθμών (πυρηνικές σταθμές ηλεκτροπαραγωγής). Παρόλα αυτά, μια τρέχουσα μελέτη από τις ελβετικές ακαδημίες των επιστημών δείχνει ότι η παραγωγή πυρηνικής ενέργειας μπορεί να αναμένεται το 2050 το νωρίτερο, υπό την προϋπόθεση ότι λαμβάνεται μια νέα πολιτική απόφαση. Οι υποστηρικτές της πυρηνικής ενέργειας υποστηρίζουν ότι αντιπροσωπεύει έναν βραχίονα CO₂ και την πηγή ενέργειας ανεξάρτητης από τις καιρικές συνθήκες. Ωστόσο, προκειμένου να γίνει ανταγωνιστική η πυρηνική ενέργεια, θα έπρεπε να προτιμάται από το νόμο σε σύγκριση με το φθηνότερο φωτοβολταϊκό ρεύμα, όπως το [oekonews] (https://www2.oekoneews.at/studie-neu-in-der-der-schweiz-nicht- 2050-moeglich+2400+1227754)

Η μελέτη τονίζει επίσης ότι τα δισεκατομμύρια επενδύσεις θα ήταν απαραίτητα για την οικοδόμηση νέων αντιδραστήρων και θα παραμείνουν ασαφείς τα έσοδα σε μια ελευθερωμένη αγορά ηλεκτρικής ενέργειας που κυριαρχείται όλο και περισσότερο από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Μια επενδυτική απόφαση μέχρι τα μέσα -2035 θα μπορούσε να εφαρμόσει ρεαλιστικά μόνο μεγάλους αντιδραστήρες της Generation III/III+. Αυτοί οι αντιδραστήρες προσφέρουν το πλεονέκτημα ότι τα χαρακτηριστικά ασφαλείας τους είναι ήδη γνωστά από υπάρχοντες σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής. Μικρότεροι αρθρωτοί αντιδραστήρες (SMRs) που βρίσκονται σε εξέλιξη, αλλά χρειάζονται πολύ καιρό για την έγκρισή τους και την κυκλοφορία της αγοράς τους.

Προκλήσεις και ανησυχίες για την ασφάλεια

Η συζήτηση για την πυρηνική ενέργεια συνοδεύεται επίσης από κρίσιμες φωνές. Η Greenpeace Switzerland εκφράζει ότι είναι πρακτικά αδύνατο να λειτουργήσει ένας πυρηνικός σταθμός παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με ευελιξία και κερδοφόρα, ειδικά λόγω των επιπτώσεων της αλλαγής του κλίματος. Θερμικά κύματα και ξηρασία για να δροσίσει τους αντιδραστήρες, γεγονός που οδηγεί σε σοβαρούς κινδύνους ασφαλείας.

Σε διεθνές επίπεδο, η ατομική ενέργεια εξακολουθεί να θεωρείται μέρος του ενεργειακού μίγματος. Ο αναδυόμενος καθηγητής Holger Rogner από το Διεθνές Ινστιτούτο Ανάλυσης Εφαρμοσμένων Συστήματος (IIASA) επισημαίνει ότι η ανάγκη για σταθερές πηγές ενέργειας παραμένει όσο οι ανανεώσιμες τεχνολογίες όπως ο ήλιος και ο άνεμος δεν έχουν ακόμη ωριμάσει. Ο Rogner εξηγεί περαιτέρω ότι το κόστος για μια εξασφαλισμένη παροχή εφοδιασμού 24/7 σχετίζεται με υψηλότερα έξοδα, γεγονός που καθιστά την ατομική ενέργεια να εμφανίζεται ως πιθανή εναλλακτική λύση στις ορυκτές ενέργειες [MDR] (https://www.mr.de/wissen/zehn-jahne-fukushima συζήτηση-atompower-klima-100.html).

Περιβαλλοντική φιλικότητα και μακροπρόθεσμες προοπτικές

Το ζήτημα της περιβαλλοντικής φιλικότητας της πυρηνικής ενέργειας εξακολουθεί να βρίσκεται στο δωμάτιο. Παρόλο που οι πυρηνικοί σταθμοί έχουν χαμηλές εκπομπές CO2 κατά τη διάρκεια της λειτουργίας, υπάρχουν σοβαρές ανησυχίες σχετικά με τη διάθεση ραδιενεργών αποβλήτων και τους κινδύνους πυρηνικών καταστροφών. Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Περιβάλλοντος υπογραμμίζει ότι η πυρηνική ενέργεια δεν είναι πλήρως ουδέτερη, καθώς οι εκπομπές είναι επίσης ενσωματωμένες στην κατασκευή των σταθμών ηλεκτροπαραγωγής και της διάθεσης πυρηνικών αποβλήτων [eGIGO] (https://egigo.de/sind-atomkraftwerke-mulfreundlich-ein-kritic-

Η ανάπτυξη νέων τύπων αντιδραστήρα της γενιάς IV, που περιλαμβάνουν αντιδραστήρες υγρού μεταλλικού ψυγείου και υψηλής θερμοκρασίας, εξακολουθεί να βρίσκεται σε μικρή ηλικία. Οι προβλέψεις δείχνουν ότι τα πρώτα πρωτότυπα θα μπορούσαν να είναι διαθέσιμα μόνο μεταξύ 2045 και 2050. Η ανάπτυξη τεχνολογιών SMR που θα μπορούσε επίσης να εξασφαλίσει αποκεντρωμένη παροχή ενέργειας. Ωστόσο, παραμένει αμφισβητήσιμο κατά πόσον αυτοί οι νέοι αντιδραστήρες είναι σε θέση να συμβάλουν με τη σχετική συμβολή στην παραγωγή ενέργειας.