Η Αυστρία ανακάλυψε: Πώς οι καρχαρίες επέζησαν από το Dino Dying!

Η Αυστρία ανακάλυψε: Πώς οι καρχαρίες επέζησαν από το Dino Dying!

Chicxulub, Mexiko - Το παραθαλάσσιο εγκεφαλικό επεισόδιο Chicxulub, το οποίο έλαβε χώρα πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια, οδήγησε σε μία από τις μεγαλύτερες μαζικές εξαφάνιση στην ιστορία της γης και τελείωσε την εποχή των δεινοσαύρων. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, περίπου το 75 τοις εκατό όλων των ειδών πέθαναν, το οποίο άλλαξε θεμελιωδώς τη χλωρίδα και την πανίδα της γης. Ο κρατήρας κρούσης, η διάμετρος του οποίου είναι περίπου 200 χιλιόμετρα, βρίσκεται κάτω από τη χερσόνησο Yucatán στο Μεξικό. Αυτή η σημαντική δομή αντίκτυπου ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1980 από τον Luis Alvarez και την ομάδα του, η οποία αναγνώρισε την επίδραση των αστεροειδών ως αιτία της μαζικής εξαφάνισης. Τα δείγματα ιζημάτων έδειξαν υψηλή συγκέντρωση ιριδίου, ένα μέταλλο που εμφανίζεται συχνά σε αστεροειδείς και ταυτόχρονα σπάνια βρέθηκε στη Γη.

Νέα έρευνα που διεξάγεται υπό την καθοδήγηση του Iris Feichtinger στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στη Βιέννη αποκάλυψε σημαντικά ευρήματα σχετικά με τα θαλάσσια υπολείμματα από τη στιγμή της μαζικής εξαφάνισης. Σε πρόβες από το Waidach και το GAMS, ανακαλύφθηκαν πάνω από 9.000 δόντια και κλίμακες καρχαριών και αλιείας οστών. Αυτές οι ανακαλύψεις υπογραμμίζουν τη σημασία της Αυστρίας ως hotspot της έρευνας HAI, ιδίως μέσω της ταυτοποίησης νέων ειδών από τα δείγματα.

Στρατηγικές επιβίωσης των καρχαριών

Η έρευνα δείχνει ότι σε αντίθεση με την αλιεία των οστών, οι καρχαρίες αντιμετωπίζονται καλύτερα με τις καταστροφικές επιδράσεις του αστεροειδούς επιπτώσεων. Ενώ τα οστά ψάρια παρήγαγαν πολλά ευαίσθητα αυγά, οι καρχαρίες είχαν λιγότερους αλλά καλύτερα αναπτυγμένους απογόνους. Αυτές οι αναπαραγωγικές στρατηγικές, σε συνδυασμό με τις ευνοϊκές συνθήκες διαβίωσης, οι οποίες σταθεροποιήθηκαν γρήγορα μετά την επίδραση, επέτρεψαν την κατοχή νέων οικολογικών κόγχων που είχαν προηγουμένως κυριαρχήσει από την αλιεία των οστών.

Ο αντίκτυπος οδήγησε σε μια δραματική αλλαγή του κλίματος, η οποία χαρακτηρίστηκε από μεγάλες δασικές πυρκαγιές και ένα SO -που ονομάζεται "χειμώνας κρούσης". Αυτή η αυξημένη πτώση της θερμοκρασίας ποικίλλει ανάλογα με το γεωγραφικό πλάτος. Ενώ τα τροπικά δάση επηρεάστηκαν μόνο ελαφρώς, τα φυτά σε πλάτος μεσαίου πλάτους υπέστησαν μεγαλύτερες ζημιές που προκαλούνται από κρύο και ξηρασία. Στις πολικές περιοχές υπήρχαν δραστικά απόβλητα θερμοκρασίας μέχρι 20 ° C, τα οποία μαζικά μειωμένες συνθήκες διαβίωσης.

Μακροπρόθεσμες συνέπειες του chicxulub Impact

Εκτός από την άμεση οικολογική καταστροφή, όπως ο μαζικός θάνατος των ψαριών λόγω του κατεστραμμένου πληθυσμού πλαγκτόν, οι επιπτώσεις του αντίκτυπου του chicxulub έγιναν αισθητές παγκοσμίως. Οι βροχοπτώσεις από εξατμισμένα υλικά οδήγησαν σε όξινη βροχή που έσκασε θρεπτικά συστατικά από το έδαφος και ανέστειλε την ανάπτυξη των φυτών. Αυτές οι καταστροφικές συνθήκες οδήγησαν στην ανάκτηση των οικοσυστημάτων για χιλιετίες και η ηλικία των ερπετών τελικά τελείωσαν.

Η ταχεία προσαρμοστικότητα των καρχαριών επέτρεψε σε αυτές τις σφραγίδες να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν περαιτέρω παρά τις ακραίες συνθήκες. Ένα νέο τριχωτό, το "Incognitorapax Fernsebneri", εντοπίστηκε στις πρόβες και τα δόντια του βρέθηκαν τόσο πριν όσο και μετά το δραστικό γεγονός. Αυτή η ανακάλυψη ανοίγει νέες προοπτικές για την εξέλιξη αυτού του συναρπαστικού θαλάσσιου ζώου και της επιβίωσής τους σε έναν θεμελιωδώς μεταβαλλόμενο κόσμο.

Αυτό σημαίνει ότι ο κρατήρας Chicxulub όχι μόνο παραμένει ένα γεωλογικό θαύμα, αλλά και ένα κλειδί για την αποκωδικοποίηση των σύνθετων αλληλεπιδράσεων μεταξύ των καταστροφών και των εξελικτικών αλλαγών στην ιστορία της γης. Οι εκτεταμένες μελέτες και τα νέα ευρήματα από την Αυστρία προσφέρουν πολύτιμες γνώσεις σε αυτά τα εποχιακά γεγονότα που δημιουργούν το παρελθόν.