Herinneringen aan de laatste Riedlinger Kapuziner: A Look Back

Herinneringen aan de laatste Riedlinger Kapuziner: A Look Back

In 2010 werd het gerestaureerde Kapucin -klooster in Riedlingen ingehuldigd, een indrukwekkend gebouw dat wordt beschouwd als een van de best bewaarde kloosters in zijn soort in het zuidwesten van Duitsland. Ter gelegenheid van dit evenement was de Capuchin -vader Gaudentius Walser uit Innsbruck onder de indruk van de laatste drie Riedlinger Kapuziner: P. Suso Braun, P. Dr. Cupertin Braun en P. Philipp Jakob Arnold. Deze drie mannen vormden het klooster en waren diep geworteld in de gemeenschap.

De twee broers Suso en Cupertin Braun komen uit Riedlingen en stonden bekend als uitzendpredikers en toegewijde geestelijken. Terwijl een broer populair werd door zijn radio -preken, bleef P. Philipp Jakob Arnold, die uit Friedingen komt, minder bekend bij het grote publiek. Geboren op 22 November 1884, bracht hij zijn jeugd door in Riedlingen, waar hij nauw contact hield met de kapucijn. Arnold was een ambitieuze altaarjongen wiens vroege invloeden hem tot theologie leidden.

een bescheiden manier van leven

Hoewel niet veel details over de vroege jaren van Arnold bekend zijn, werd hij waarschijnlijk naar een internaat gestuurd om hem voor te bereiden op een kerkcarrière. In 1901 trad hij toe tot Klausen en bezocht verschillende kloosters in South Tyrol, waar hij zijn theologische studies voltooide. In 1908 werd hij eindelijk een priester gewijd en begon hij zijn carrière in verschillende kloosters, waaronder Bezau, Ried Am Inn en Bludenz. In totaal was hij 16 jaar een voogd en leidde hij de kloosters met veel inzet.

Arnold werd vaak beschreven als een "massieve prediker". Zijn charisma, gecombineerd met een zonnige geest en een uitgesproken gevoel voor humor, maakte hem populair bij zijn volgelingen. "De kalme, vaderlijke manier stampte hem", zegt zijn overlijdensbericht. Maar het leven van pater Arnold was niet zonder uitdagingen. Hij leed al vele jaren aan klachten van gezondheidszorg, wat zijn dagelijkse taken moeilijk maakte. Desalniettemin slaagde hij er vaak in om vroeg op te staan en zich voor te bereiden op de dienst ondanks zijn lijden.

de afgelopen jaren

De uitdagingen van het leven en de voortdurende gezondheidsproblemen vergezelden Arnold in Lochau tot zijn dood op 20 januari 1962. Ondanks de tegenslag die hij ontmoette, liet hij een blijvende indruk achter bij zowel de kapucijngemeenschap als buiten. Zijn aanwezigheid en werk waren een sprankje hoop voor velen en een bron van hoop.

De verhalen over de laatste Riedlinger Kapuziner tonen niet alleen de nauwe band met het klooster en zijn geschiedenis, maar ook hoe eenvoudig leven veel mensen heeft aangeraakt op deze speciale plek. Met hun bescheiden manier van leven hebben de Capuchins een unieke attractie uitgeoefend die nog steeds een impact heeft. Het klooster blijft een centrum van spiritualiteit en geloof dat ook toekomstige generaties zal inspireren.

Voor meer informatie over dit fascinerende verhaal en meer details over de laatste riedlinger Kapuziner, kunnen geïnteresseerde partijen geïnteresseerd zijn in een uitgebreid rapport lees.