Softo-compensatie rechtszaak voor kind: falen van de autoriteiten in een hondendooskast

Softo-compensatie rechtszaak voor kind: falen van de autoriteiten in een hondendooskast

In de rechtbank van KREMS werd onlangs een rechtszaak aangespannen waarin slachtofferadvocaat Timo Ruisinger voor een 14-jarige jongen die betrokken was bij vreselijke omstandigheden, pijn en lijden van 150.000 euro vereist. De rechtszaak is gericht tegen het land, dat zich zal blijven houden aan de mogelijke schade van het kind in de toekomst. De verontrustende geschiedenis omvat fysiek misbruik van de jongen door zijn 33-jarige moeder, die hem blokkeerde en vernederd in een hondendoos. Deze zaak, die in november 2022 leidde tot een dramatische noodsituatie voor het kind, roept ernstige vragen op over de reikwijdte voor actie en de verantwoordelijkheid van maatschappelijk werkers en autoriteiten.

Zelfs vóór het levensbedreigende incident waren er verschillende waarschuwingen van scholen en artsen die op het risico van het kind wezen. Ruiser gaat ervan uit dat een intensievere interventie door maatschappelijk werkers had kunnen voorkomen dat het kind een dergelijk lijden moest doorstaan. Het werd ook bekritiseerd dat bij het bezoeken van huis, de goeden van het kind niet werd bekeken, bijvoorbeeld of er iets te eten is of dat er een plek is om te slapen. Dergelijke gemiste controles hadden kunnen leiden tot vroege steun voor het kind, dat volgens Ruisinger wordt beoordeeld als een mislukking van de autoriteiten.

Officiële mislukking en gevolgen

In de rechtszaak is de advocaat gebaseerd op de Lower Oostenrijkse Child and Youth Welfare Act, die de staat Lower Oostenrijk ziet als de drager van het welzijn van kinderen en jongeren. Volledige verantwoordelijkheid is de verantwoordelijkheid van het personeel van de jeugdwelzijn, die in dit geval blijkbaar hun taken niet hadden kunnen vervullen. Op verzoek legde de staat Lower Oostenrijk in dit verband uit dat de rechtszaak wettelijk wordt gecontroleerd zodra deze is ontvangen. Tot nu toe duidden interne examens echter niet op een indicatie van wangedrag door maatschappelijk werkers.

Het eindrapport van kinder- en jeugdwelzijn, dat beschikbaar is voor de online aanbieding Noe.orf.at, roept aanvullende vragen op. Hoewel in dit rapport wordt benadrukt dat de moeder consequent coöperatief was, zijn er aanwijzingen dat ze de autoriteit verschillende keren heeft misleid. Ze hield bijvoorbeeld niet aan de afspraken van de beloofde arts en verstrekte onjuiste informatie bij de autoriteit. Het blijft de vraag of degenen die verantwoordelijk zijn uit dit rapport de urgentie van de situatie daadwerkelijk erkenden.

Irmgard Griss, voorzitter van de Child Stel Commission voor, wees op de gebreken bij de behandeling van de zaak. Volgens haar is het onvoldoende om de eerdere verklaring van het bureau te accepteren. Het vraagt om een proactieve beoordeling en beoordeling van de kindersituatie, vooral in het geval van opvallende verwijzingen naar misbruik. Naar haar mening had de autoriteit ook duidelijker moeten handelen bij het beoordelen van het probleem.

De wanhopige locatie van de jongen en de twijfelachtige beslissingen van officiële werknemers leiden tot een dringende behoefte aan hervormingen binnen het systeem van kinder- en jeugdwelzijn. Het is belangrijk dat dergelijke grieven worden ontdekt om ervoor te zorgen dat kinderen niet in gevaarlijke situaties worden verlaten. De volledige zaak en de bijbehorende uitdagingen zijn nog niet volledig opgehelderd en het woord zei niet de laatste in deze kwestie. Zelfs de staat van de Health Council Ulrike Königsberger-Ludwig (SPö) geeft de voorkeur aan op basis van lopende onderzoeken.

Ontwikkelingen in het geval kunnen interessant zijn voor velen die betrekking hebben op kwesties van kinderbescherming en de verantwoordelijkheid van openbare instellingen. De zaak herinnert ons eraan hoe belangrijk het is om ons te concentreren op de behoeften en bescherming van kinderen.