Vergeten geschiedenis: Sudeten-Duitse verdrijving in beeld in het Retz Museum

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

In het Retz Museum werpt Stephanie Hofbauer licht op de vergeten geschiedenis van de verdrijving van de Sudeten-Duitsers en herinnert aan het duistere verleden langs de grens met Tsjechoslowakije.

Vergeten geschiedenis: Sudeten-Duitse verdrijving in beeld in het Retz Museum

In het Retz Museum beleefde de geschiedenis van de Sudeten-Duitsers een heropleving die velen tot nadenken zette. Het was een tijd die vaak uit het collectieve geheugen wordt verdrongen. Maar historica Stephanie Hofbauer durfde dit pijnlijke verleden een plek te geven. In een lezing die voortkwam uit haar wetenschappelijk werk belichtte zij het grensgebied met voormalig Tsjechoslowakije na de Tweede Wereldoorlog. Zij ging specifiek in op de situatie in de regio Retz en het district Znojmo.

De titel van haar masterscriptie “The Border in Memory” weerspiegelt het doel om mensen te herinneren aan de uitzetting en de verliezen die daarmee gepaard gaan. Hofbauer benadrukte het belang van het aanpakken van deze donkere hoofdstukken uit de geschiedenis op scholen aan beide kanten van de grens. “We mogen de verhalen die ons gedeelde erfgoed vormgeven niet vergeten”, zei ze.

Inzichten en herinneringen

Tijdens haar lezing in het museum demonstreerde Hofbauer op indrukwekkende wijze de impact die de afbakening van grenzen na de oorlog had op de mensen in de regio. Veel gezinnen zijn gescheiden en de wonden die door de verdrijving zijn ontstaan, zijn nog lang niet genezen. Ze vroeg om meer aandacht voor deze kwesties, vooral in het onderwijssysteem. “Alleen door middel van onderwijs kunnen we ervoor zorgen dat deze verhalen voortleven en dat we leren van het verleden”, voegde ze eraan toe.

De aanwezige luisteraars toonden grote belangstelling voor de historische feiten die Hofbauer presenteerde. Uit talrijke vragen bleek de wens om dieper in dit complexe onderwerp te duiken en een verbinding te leggen met de verhalen van de voorouders. Het werd duidelijk dat dergelijke kennis niet alleen belangrijk is voor de individuele herdenking, maar ook voor de toekomstige betrekkingen tussen buurlanden.

Hofbauer hoopt dat haar werk niet alleen zal dienen als academisch document, maar ook als een oproep aan de samenleving om zich met de eigen geschiedenis bezig te houden. “We moeten de regio levend houden”, besloot ze haar lezing, waarmee ze een diepere discussie over herinneren en vergeten op gang bracht, een discussie die vandaag de dag relevanter is dan ooit.

Voor meer informatie en dieper inzicht in historische ontwikkelingen zijn er actuele rapporten over dit onderwerp www.noen.at.