Leven en erfenis van het patriottisme icoon Hermine Orian: een afscheid

Leven en erfenis van het patriottisme icoon Hermine Orian: een afscheid

Südtirol, Italien - Hermine Orian, een van de laatste levende hedendaagse getuigen in de tragische geschiedenis van South Tyrol, stierf op 16 mei 2025 op 106 -jarige leeftijd. Ze werd geboren als Oostenrijker in 1919 en ervoer de gewelddadige Italiaanse van haar thuisland van dichtbij. Haar verzet tegen onderdrukking is vooral duidelijk in haar rol als catacomb -leraar, waar ze in het geheim in de jaren 1920 in het geheim Duits -spreep -kinderen onderwees, terwijl alleen Italiaans werd toegestaan ​​als een instructietaal. Deze "catacombs -scholen" waren een teken van weerstand tegen het fascistische regime, dat de Duitse taal dwong en de bevolking tot assimilatie dwong. Orian trad op 13 -jarige leeftijd toe tot het netwerk van illegale leraren en bracht zijn kennis en identiteit over in tijden van repressie.

Het werd in de loop der jaren erkend door verschillende onderscheidingen, waaronder een orde van verdienste in de staat Tyrol in de jaren zestig. Na de Tweede Wereldoorlog was ze eindelijk in staat om officieel te werken als leraar, maar haar lange zoektocht naar een Oostenrijks staatsburgerschap bleef onvervuld tot haar dood. Voor haar 103e verjaardag uitte ze de wens om een ​​rode en witrode pass te behouden, die de voortdurende moeilijkheden voor de Zuid-Tiroolse bevolking illustreert met betrekking tot haar nationale identiteit en nationaliteit. De FPö-Südtirol-woordvoerder Christofer Ranzmaier bekritiseerde dit falen en beschreef het als beschamend dat Oostenrijk Orian had ontkend om als Oostenrijker te sterven.

geschil over burgerschap

De Hermine Orian -zaak is symptomatisch voor de aanhoudende problemen van de South Tyroleans met betrekking tot burgerschap en nationale identiteit. In de afgelopen jaren zijn er tal van openbare en politieke initiatieven geweest om de situatie van de Zuid -Tyrooles te verbeteren. Ranzmaier riep op tot een heroverweging van de toekenningspraktijk van het burgerschap en deed een beroep op de Zuid -Tyrooles in staat te stellen dubbel burgerschap te hebben. Dit moet ook worden gedaan als een teken van respect voor het sterke Oostenrijkse zelfbeeld van deze bevolking. Orian, die meer Oostenrijks was dan velen met een rode en witrode pas, vocht lange tijd voor haar burgerschap, maar zelfs na haar dood blijft het verlangen van veel Zuid-Tyrooles voor gelijkheid en erkenning.

In 2019 heeft de Nationale Raad de beslissing opgezet om de South Tyroleans in staat te stellen het dubbele burgerschap te doen, maar de implementatie is nog steeds uit deze tijd. De huidige procedures voor het erkennen van burgerschap zijn nog steeds aan de gang bij het ministerie van Binnenlandse Zaken, en de verantwoordelijke, zoals minister van Binnenlandse Zaken Gerhard Karner en kanselier Karl Nehammer, drukt zich niet uit over dit explosieve onderwerp. Dit heeft geleid tot een openbaar ongenoegen, dat ook commentaar heeft gegeven via vergaderingen, zoals die van de "South Tyrolean -shooters" in Wenen in april 2023, toen ze demonstreerden voor de zorgen van Orian. In deze context benadrukte kardinaal Schönborn de samenhang van de gemeenschap als het "teken van solidariteit".

Historische context van South Tyrol

South Tyrol kijkt terug op een bewogen verhaal dat zich uitstrekt van vroeg tot heden. De onafhankelijke geschiedenis begon met de bezetting door Italiaanse troepen in november 1918 en het daaropvolgende verlies van Oostenrijk door het contract van Saint-Germain in 1919. Volgens demografische ontwikkeling had South Tyrol een Duitstalige meerderheid van 89%op dat moment. De Italiaanse fase, die in 1922 onder Mussolini werd gebruikt, leidde tot dwangmaatregelen voor assimilatie, die het Zuid -Tiroolse karakter en de taal van het onderwijs aanzienlijk aantastten. De regio is daarom een ​​voorbeeldige plaats voor het omgaan met identiteit, nationaliteit en de rechtse etnische minderheden in Europa.

bestaat nog steeds tussen de verschillende taalgroepen in Zuid -Tirol, vooral in het onderwijssysteem. Ondanks de uitgebreide zelfadministratie door het autonomiestatuut van 1972 en de wettelijke erkenning van het Zuid -Tirolische volk, blijft het politieke klimaat een uitdaging. In 2020 werd ook een gedenkteken voor de onrechtvaardige divisie van Tirol ingehuldigd, wat het aanhoudende verlangen naar vele Zuid -Tiroleanen symboliseert volgens eenheid en erkenning. De dood van Orian doet denken aan deze media -effectieve onderwerpen en de voortdurende strijd voor culturele identiteit en politieke gelijkheid.