Ανακάλυψη δειγμάτων ιστού ναζιστικού στη Βιέννη: Η τύχη των τραγικών παιδιών αποκαλύπτεται

Ανακάλυψη δειγμάτων ιστού ναζιστικού στη Βιέννη: Η τύχη των τραγικών παιδιών αποκαλύπτεται

Wien, Österreich - Ως μέρος ενός ερευνητικού έργου στη Meduni Βιέννη για την ιστορία της έρευνας του εγκεφάλου κατά τη διάρκεια του εθνικού σοσιαλισμού, ανακαλύφθηκαν υπολείμματα δειγμάτων ιστών θύματος της ναζιστικής «ευθανασίας». Αυτά τα ευρήματα έλαβαν χώρα στην ψηφιακή ανάπτυξη της ιστορικής συλλογής του Τμήματος Νευροπαθολογίας και Νευροχημίας. Τα αναγνωρισμένα δείγματα ιστών περιλαμβάνουν μικροσκοπικές περικοπές και δείγματα που έχουν ενσωματωθεί σε παραφίνη που προέρχονται από συνολικά εννέα παιδιά, έξι από τα οποία σκοτώθηκαν στη μονάδα "Kindereeruthanasia" της Βιέννης στο Spiegelgrund και τρεις στο ίδρυμα του Brandenburg Görden. Το 2002, τα ανθρώπινα υπολείμματα των ναζιστικών θυμάτων θάφτηκαν στο κεντρικό νεκροταφείο της Βιέννης και μια άλλη ταφή πραγματοποιήθηκε στο Görden το 2003.

Ο πρύτανης της Meduni Vienna, Markus Müller, υπογραμμίζει τη σημασία των ηθικών αρχών στην ιατρική επιστήμη. Λαμβάνοντας υπόψη τις ιστορικές πιέσεις, το πανεπιστήμιο συμμετέχει ενεργά στην αντιμετώπιση του παρελθόντος. Η Romana Höftberger δίνει έμφαση στην ανάγκη να μάθει από το παρελθόν και να καταπολεμήσει σταθερά την ανήθικη συμπεριφορά στην ιατρική. Ο Herwig Τσεχικός βλέπει την ανακάλυψη των δειγμάτων ιστών στο ευρύτερο επιστημονικό-ιστορικό πλαίσιο της έρευνας σε ανθρώπινα υπολείμματα από τα περιθώρια των ναζιστικών δικαιωμάτων.

Πλαίσιο της Nazi Brain Research

Από το 1940 έως το 1945, ιδρύματα όπως το Ινστιτούτο Εγκεφάλου του Kaiser Wilhelm για την έρευνα του εγκεφάλου στο Βερολίνο διεξήγαγε εκτεταμένες έρευνες σχετικά με τους εγκεφάλους των θυμάτων της μαζικής δολοφονίας ψυχικά ασθενών και διανοητικά ατόμων. Περίπου 700 εγκέφαλοι εξετάστηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Η συστηματική δημιουργία του ερευνητικού σχεδίου νομιμοποιήθηκε από μια επίσημη επιστολή από τον Adolf Hitler στον Karl Brandt και τον Philipp Buhler, με ημερομηνία 1 Σεπτεμβρίου 1939. Ως μέρος του SO -Called "Action T4", περίπου 70.000 ψυχιατρικοί ασθενείς σκοτώθηκαν με αεριώδη από τον Ιανουάριο του 1940 έως τον Αυγούστου 1941. Συνολικά περίπου 185.000 ψυχιατρικοί ασθενείς πέθαναν, με τον αριθμό των θυμάτων να αυξάνεται σε πάνω από 260.000 προσθέτοντας επιπλέον 80.000 θανάτους από πολωνικά, σοβιετικά και γαλλικά ιδρύματα. Ο στόχος του στόχου πίσω από την «ευθανασία» ήταν η εξόντωση των ασθενών με χρόνιες ασθενείς και με ειδικές ανάγκες να αναδιαρθρώσουν τη θεσμική ψυχιατρική, υποστηριζόμενη από μια ευγονική ιδεολογία που περιείχε αποστειρώσεις για την εξάλειψη των γενετικών ελαττωμάτων.

Επιστημονικές εμπλοκές

Οι εμπλοκές του Ινστιτούτου Kaiser Wilhelm στην "ευθανασία" είναι αναμφισβήτητες. Υπό την καθοδήγηση του καθηγητή Hugo Spatz από το 1937, το επίκεντρο της έρευνας μετατοπίστηκε σε άρρωστους εγκεφάλους. Οι στενές συνδέσεις μεταξύ του KWI και του κρατικού ινστιτούτου του Brandenburg-Görden ήταν το κλειδί για την εκτέλεση ιατρικών εγκλημάτων. Ο Julius Hallervorden, ένας εξαιρετικός επιστήμονας εκείνης της εποχής, έλαβε εγκέφαλο θύματα «ευθανασίας», συμπεριλαμβανομένων των παιδιών. Μέχρι το 1944, εξετάστηκαν συνολικά 1.179 εγκέφαλοι, από τα οποία πιθανότατα προέρχονταν από θύματα «ευθανασίας». Παρά το τέλος αυτής της μαζικής δολοφονίας, η έρευνα συνεχίστηκε με παρόμοιο τρόπο και η σκληρή ιστορία εξακολουθεί να προκαλεί ηθικά ερωτήματα.

Ανακαλύπτοντας τα δείγματα ιστών στη Βιέννη, η Meduni Βιέννη είναι και πάλι το επίκεντρο της αντιμετώπισης του εθνικού σοσιαλιστικού παρελθόντος και των αποτελεσμάτων της στη σημερινή ιατρική ηθική.