Honor for Lotte Brainin: Nowy stocznia mieszkalna ustawia oznaki przeciwko totalitaryzmowi

Honor for Lotte Brainin: Nowy stocznia mieszkalna ustawia oznaki przeciwko totalitaryzmowi

Mela-Köhler-Gasse 7, 1220 Wien, Österreich - 20 maja 2025 r. Nowy „Lotte Brainin-Hof” został oficjalnie wymieniony w Wiedniu, wspólnym projekcie, który obejmuje 76 mieszkań z elastycznym podziałem pokoju i zrównoważonymi materiałami. Nazywanie domu miało miejsce w obecności burmistrza Wiedeńskiego Michaela Ludwiga, burmistrza Kathrina Gaála, radnego miasta Veronica Kaup-Hasler i przywódcy dystryktu Ernst Nevrivy. Między innymi obejmują mąż Lotte Brainin, członkowie rodziny i laureatów Nagrody Nobla Elfrieda Jelineka. Nowy kompleks mieszkalny znajduje się w Mela-Köhler-Gasse 7, w pobliżu Elinor Oststr Park i stacji U2 Seestadt.

„Lotte Brainin-Hof” ma na celu wyznaczenie znaku przeciwko nienawiści i totalitaryzmie, mówi Kaup-Hasler. Burmistrz podkreślił znaczenie dziedzictwa Lotte Brainina i oporu wobec narodowego socjalizmu. Wiceprezes Gaál zwrócił uwagę, że w sumie 65 ulic, kwadratów, parków i budynków nazwano na cześć ważnych kobiet w Seestadt. W kontekście tego honoru szef dystryktu Nevrivy podkreślił odpowiedzialność za zachowanie pamięci Brainina i zbrodni nazistowskiego reżimu.

Lotte Brainin's Life and Resistance

Lotte Brainin, urodzony 12 listopada 1920 r. W Wiedniu jako Charlotte Sontag, był niezwykłym bojownikiem oporu przeciwko narodowi socjalizmu i przetrwał znaczne okrucieństwa reżimu. W młodości dołączyła do organizacji młodzieżowej z Czerwonego Falken i dołączyła do Austriackiego Stowarzyszenia Młodzieży w 1934 r. Po pierwszym aresztowaniu wyemigrowała do Belgii, gdzie dołączyła do grupy oporu Frontu Frontu Austriackiego. Jednak w rozprzestrzenianiu się gazety antywarkowej została aresztowana w 1943 r. I deportowana do obozu koncentracyjnego Auschwitz. W magazynie była aktywna w odporności na przechowywanie i próbowała wysadzić krematorium.

Brainin przeżył marsz śmierci i była w stanie uciec z obozu koncentracyjnego Ravensbrück pod koniec kwietnia 1945 r. Po wojnie wróciła do Wiednia, gdzie poznała męża Hugo Brainina. Para miała dwie córki, Elisabeth i Marianne, którzy studiowali psychologię i występowały jako współcześni świadkowie. Brainin nie został zapomniany nawet po wojnie; Pojawiła się jako świadek w procesie Ravensbrück, co doprowadziło do przekonania sprawcy. Do jej śmierci 16 grudnia 2020 r. Kampanowała na rzecz pamięci o okrucieństwach reżimu nazistowskiego.

Kobiety w oporności

Historia Lotte Brainin jest częścią bardziej kompleksowego kontekstu, w którym kobiety odgrywały centralną rolę w oporze wobec nazistowskiego reżimu. Wiele kobiet, w tym członkowie grup oporu, takich jak „biała róża” lub „austriacki front wolności”, przyczyniło się do zwalczania narodowego socjalizmu. Na przykład Sophie Scholl była jedną z najwybitniejszych postaci, która zapłaciła za swoje protesty przeciwko reżimowi swoim życiem. Te kobiety, często zdominowane przez mężczyzn, podjęły decydujące role w różnych formach oporu i znacząco przyczyniły się do sprzeciwu wobec dyktatury.