Ruster Outbreak: Η παράδοση γλυκού κρασιού ηλικίας αιώνων στο Neusiedlersee

Ruster Outbreak: Η παράδοση γλυκού κρασιού ηλικίας αιώνων στο Neusiedlersee

Τα σταφύλια που χρησιμοποιούνται για τη διάσημη εκδήλωση κουνουπιών φαίνονται οτιδήποτε άλλο παρά ορεκτικό με την πρώτη ματιά. Με το συρρικνούμενο εξωτερικό και τις ασυνήθιστες αποχρώσεις του χρώματος, δεν φαίνεται να προσφέρουν τις καλύτερες προϋποθέσεις για ένα κρασί. Παρ 'όλα αυτά, είναι ακριβώς αυτή η ιδιαίτερη εμφάνιση που δείχνει τις εσωτερικές τιμές που είναι ζωτικής σημασίας για την παραγωγή αυτού του μοναδικού τύπου κρασιού. Η επιδημία Ruster δεν είναι μόνο ένα εκτιμώμενο προϊόν, αλλά και η παλαιότερη ονομασία προέλευσης για το κρασί στην Αυστρία, η οποία αποτελεί παράδοση για πάνω από 500 χρόνια.

Ο Günter Triebaumer, ένας διάσημος οινοποιός από την περιοχή, θυμάται τους χρόνους που τα γλυκά κρασιά επηρέασαν σημαντικά την ευημερία της Rust. "Χωρίς ένα γλυκό κρασί, η σκουριά δεν θα είχε φτάσει στην ευημερία του", είπε. Υπάρχει ένα ιστορικό πλαίσιο γι 'αυτό: το 1524, οι Winegrowers in Rust έλαβαν το προνόμιο να σηματοδοτούν τα βαρέλια κρασιού με ένα ειδικό "R", το οποίο σημάδεψε το κρασί υψηλής ποιότητας. Αυτή η παράδοση συνδέεται στενά με τη γεωγραφική θέση στη λίμνη Neusiedl, η οποία προσφέρει τις τέλειες συνθήκες καλλιέργειας γλυκού κρασιού.

Αλλαγές στη γεύση

Η αντίληψη των γλυκών κρασιών έχει αλλάξει όλα αυτά τα χρόνια. Ο Triebaumer σημειώνει ότι πολλοί λάτρεις του κρασιού έχουν μια διφορούμενη σχέση αυτές τις μέρες. Τα γεγονότα στο σκάνδαλο του κρασιού της δεκαετίας του 1980 σίγουρα άφησαν επίσης το σημάδι τους. "Ο πατέρας μου Paul έκανε περίπου 80 τοις εκατό γλυκό κρασί μπροστά από το σκάνδαλο κρασιού", δήλωσε ο Triebaumer. Στη δεκαετία του 1990, ωστόσο, το γλυκό κρασί γνώρισε μια αναγέννηση.

Η προτίμηση για ξηρά κρασιά έχει αυξηθεί σημαντικά στην τρέχουσα γενιά. "Πολλοί άνθρωποι έχουν συνδέσει αρνητικές αναμνήσεις νέων με γλυκά κρασιά", συνεχίζει. Αυτό είναι κρίμα, καθώς η παραγωγή γλυκών κρασιών είναι μία από τις καλύτερες μορφές παραγωγής κρασιού. "Τα ξηρά κρασιά θεωρούνται πιο υγιεινά", εξηγεί ο Triebaumer, "αλλά αυτό που κάνουμε είναι εξαιρετικά συγκεντρωμένο και πολύτιμο".

Το μυστικό πίσω από το ξέσπασμα κυματισμού

Κεντρικός παράγοντας για τη μοναδική γεύση της επιδημίας κηλίδας είναι το Botrytis cinerea, ένα καλούπι που είναι γνωστό ως ευγενή σήψη. Αυτός ο μύκητας εξασφαλίζει ότι τα σταφύλια με βέλτιστες κλιματολογικές συνθήκες που επικράτησαν στην περιοχή εδώ και αιώνες χωρίς να σαπίσουν πλήρως. Το Kessellage στο Neusiedlersee είναι ζωτικής σημασίας για αυτό το φαινόμενο. Ο Triebaumer εξηγεί ότι οι ζεστές μέρες και οι δροσερές νύχτες, που συμπληρώνονται από σταθερό άνεμο, στεγνώνουν τα σταφύλια, ενώ η ζάχαρη και η οξύτητα παραμένουν συγκεντρωμένα στα μούρα.

Η παραγωγή αυτού του τύπου κρασιού απαιτεί ακόμα μια περίπλοκη χειροκίνητη εργασία σήμερα: τα αποξηραμένα σταφύλια συχνά πρέπει να συλλέγονται με το χέρι σε διάφορα περάσματα. Αυτή η μεθοδολογία δίνει το όνομα "επιδημία" ένα ιδιαίτερο νόημα επειδή περιγράφει το σπάσιμο από τα αποξηραμένα σταφύλια. Η φιλοσοφία της παραγωγής γλυκού κρασιού έχει επίσης αλλάξει σε σύγκριση με τη δεκαετία του 1980. Τα σημερινά κρασιά είναι φωτεινά, καθαρά και φρουτώδη και διαφέρουν πολύ από τους προκατόχους τους.

Παρόλο που η ζήτηση για πολύ προβλεπόμενα γλυκά κρασιά στην Αυστρία δεν έχει αυξηθεί στον ίδιο βαθμό τα τελευταία χρόνια, η διεθνής αναγνώριση είναι αδιαμφισβήτητη. Περιφέρειες όπως το Tokaj στην Ουγγαρία, το Sauternes στη Γαλλία και το Rheingau στη Γερμανία είναι ιδανικές για το μανιτάρι Botrytis. Η υγρασία της άνοιξης είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη του μανιταριού, ενώ οι ξηρές συνθήκες είναι απαραίτητες την ημέρα. Ωστόσο, ο Triebaumer προειδοποιεί ότι αυτές οι ειδικές περιβαλλοντικές συνθήκες σε άλλες περιοχές όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα μπορούσαν να μιμηθούν με επιτυχία. Αυτό απεικονίζει τη μοναδική έννοια των γεωγραφικών συνθηκών για την παραγωγή κρασιού.