Η μπαρόκ όπερα θριάμβευσε: Rameau ενθουσιώδης, Wagner απογοητευμένος στο Παρίσι!

Η μπαρόκ όπερα θριάμβευσε: Rameau ενθουσιώδης, Wagner απογοητευμένος στο Παρίσι!

Palais Garnier, 75009 Paris, Frankreich - Σε μια θεαματική μονομαχία μεταξύ του γαλλικού μπαρόκ και του γερμανικού ρομαντισμού, το Opéra National από το Παρίσι γνώρισε δύο συνοπτικές παραστάσεις: Rameaus "Castor et Pollux" και το "Rheingold" του Wagner. Ενώ η διοργάνωση του Peter Sellars στο Palais Garnier έλαμψε με μεγάλη επιτυχία, το εργοστάσιο Wagner, που διοργανώθηκε από τον Calixto Bieito, σαφώς απογοητευμένο από τη Βαστίλη. Σύμφωνα με το krone.at Στάζοντας την μπαρόκ όπερα που ανθίζει στο Παρίσι, χάρη στην μαγευτική απόδοση του Teodor Currentzis και ενός ταλαντούχου συγκέντρου. Ο ρόλος του Jeanine de Bique ως Télaïre, που ευχαρίστησε το κοινό, ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακός.

Οι Sellars κατόρθωσαν να μεταφέρουν επιδέξια τη μυθολογική ουσία του "Castor et pollux" στο παρόν, εισάγοντας στοιχεία του αμερικανικού στρατού και της κατώτερης τάξης. Αυτή η σύγχρονη προσαρμογή έγινε καλά δεκτή, ενώ η ιδέα του Bieito στο "Rheingold" επικρίθηκε έντονα. Η σταδιοποίηση περιγράφηκε ως ανεμπόδιστη και η φωνητική απόδοση έπεσε πίσω από τις προσδοκίες. Όπως αναφέρθηκε από το opera-paris.fr Οι παραστάσεις της Όπερας του Παρισιού "Castor et pollux" και "rheingold" δεν είναι μόνο για τις μουσικές στιγμές, αλλά και για τις συνεχείς προκλήσεις, πριν από τις καλλιτεχνικές και ακουστικές.

Το "Rheingold" του Wagner πολέμησε με μια μέτρια γραμμή -που δεν γνώρισε τις μουσικές φιλοδοξίες της παράστασης. Η κατεύθυνση του Bieito θεωρήθηκε ανεπιθύμητη, η οποία οδήγησε σε μια απογοητευτική ατμόσφαιρα στη Βαστίλη. Οι θεατές ελπίζουν για μια μεγαλύτερη δυναμική, η οποία, ωστόσο, απέτυχε να υλοποιηθεί όταν θεωρείτε ότι το έργο του Wagner προσφέρει πραγματικά επικές ιστορίες. Ενώ κάποια πρόβλεψη για τα μελλοντικά βράδια "δαχτυλιδιών" έχουν μια προσεκτική.

Η παραγωγή του "Castor et Pollux", η οποία μπορεί να βιώσει ζωντανά στο Φεστιβάλ του Σάλτσμπουργκ, αφυπνίζει υψηλές προσδοκίες και θα μπορούσε να προωθήσει ένα νέο κύμα ενδιαφέροντος για το μπαρόκ ρεπερτόριο. Αυτό αντιμετωπίζει το χάσμα μεταξύ διαφορετικών εποχών και των καλλιτεχνικών προσεγγίσεων που αποδεικνύουν και τις δύο παραγωγές στο Παρίσι.