Ο Πούτιν μετριάζει το Trump στην κρίση της Ουκρανίας με όχι

Ο Πούτιν μετριάζει το Trump στην κρίση της Ουκρανίας με όχι

Το "όχι" δεν είναι "ναι" αν είναι "ίσως", ένα "πιθανώς όχι" ή "μόνο αν". Αυτό το οδυνηρά προβλέψιμο μάθημα αποκάλυψε την πρώτη πραγματική διπλωματική πρωτοβουλία της διοίκησης του Trump στο πλαίσιο του πολέμου με το Κρεμλίνο. Ήταν απελπιστικά οδηγήθηκαν πίσω από το φως.

Η ζήτηση για άνευ όρων κατάπαυσης

Οι Ηνωμένες Πολιτείες ζήτησαν την κατάπαυση του πυρός 30 ημερών, από την πρώτη ημέρα. Την Τρίτη, μετά από μια δράση, ένα χρόνο αναμονής των εβδομάδων και αρκετές εκατοντάδες ακόμη απώλειες - έλαβαν μια σχετικά μικρή ανταλλαγή κρατουμένων, παιχνίδια χόκεϋ, περισσότερες συνομιλίες και - σύμφωνα με το Κρεμλίνο - ένα διάλειμμα για επιθέσεις στην "ενεργειακή υποδομή".

Ενεργειακή υποδομή ή υποδομή γενικά;

Η τελευταία διατύπωση είναι η αρχή ενός εύκολα αποφευχθέντος τεχνικού πεδίου εξόρυξης. Σύμφωνα με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Donald Trump Η Ρωσία εξηγεί ότι τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας της Ουκρανίας και οι προμήθειες φυσικού αερίου δεν θα επιτεθούν, ενώ το έχει κάνει ανελέητα τα τελευταία χρόνια. Ο χειμώνας στην Ουκρανία είναι συχνά ένα παιχνίδι με κρύο και λείπουν αποθέματα.

Ο ασαφής ορισμός της υποδομής

Ο Λευκός Οίκος, από την άλλη πλευρά, έχει, είτε - είτε οφείλεται σε παρεξήγηση, ένα τυπογραφικό λάθος ή μια απόχρωση μετάφρασης - ενδεχομένως επεκτείνεται αυτές οι κατάπαυσης του πυρός σε όλους τους τομείς που θεωρούνται υποδομή: γέφυρες, σημαντικοί δρόμοι, λιμάνια ή σιδηρόδρομοι. Αυτό οδήγησε σε συνθήκες που καθιστούν σχεδόν αδύνατο για τον ακούραστο ρυθμό των αεροπορικών επιθεμάτων της Ρωσίας που συνεχίστηκαν την Τρίτη το βράδυ.

Μια ασταθής ισορροπία

Με το καλοκαίρι μπροστά από την πόρτα και την επείγουσα ανάγκη να μειωθεί η θέρμανση στην Ουκρανία, η αναστολή των επιθέσεων στην ενεργειακή υποδομή θα μπορούσε να θεωρηθεί λιγότερο από την παραχώρηση. Για το Κίεβο, η απαίτηση σημαίνει ότι οι επιθέσεις στην ενεργειακή υποδομή της Ρωσίας, αλλά η εξάλειψη μιας από τις ισχυρότερες μορφές επίθεσης που έχει η Ουκρανία. Για μήνες έχουν χρησιμοποιήσει μακρόχρονο βρυχηθμό και πυραύλους για να χτυπήσουν τα διυλιστήρια και τους αγωγούς της Ρωσίας, γεγονός που προκάλεσε σοβαρές ζημιές στο πιο σημαντικό χρηματοδοτικό μέσο του Κρεμλίνου, την εξαγωγή των υδρογονανθράκων της.

Το αποτέλεσμα των συνομιλιών με τον Πούτιν

Είναι σημαντικό να υπογραμμιστεί ότι το μακροχρόνιο τηλεφώνημα μεταξύ του Trump και του ρωσικού προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν δεν έφερε τίποτα άλλο από το προβλέψιμο γεγονός ότι ο προϊστάμενος του Κρεμλίνου πιστεύει ότι μπορεί εύκολα να ξεπεράσει τον ομόλογό του. Η ανταλλαγή 175 κρατουμένων και η επιστροφή των 23 σοβαρά τραυματισμένων Ουκρανοί είναι μια μικρή συμφωνία που μοιάζει περισσότερο με ένα μακρύ καθυστερημένο μέτρο.

δύσκολες διαπραγματεύσεις στη σκιά της διπλωματίας

Εκτός από αυτό και το διάλειμμα στις επιθέσεις που συμφωνήθηκαν, η Ρωσία χρησιμοποίησε την καθυστέρηση μιας εβδομάδας και το τηλεφώνημα για να τονίσει ότι όλες οι ξένες ενισχύσεις και η ανταλλαγή πληροφοριών πληροφοριών πρέπει να σταματήσουν ως μέρος συμφωνίας. Οι "ομάδες εργασίας" είναι ένας ρωσικός διπλωματικός ευφημισμός για διαφορές σχετικά με τις διαφορές. Ο Πούτιν το απέδειξε προφανώς ξεκινώντας την αναστολή των ενεργειακών επιθέσεων, αλλά όλα τα σημεία που δεν ήθελε να συζητήσει φώναξε για αόριστη περίοδο.

Τεχνικές παγίδες στις διαπραγματεύσεις

Ορισμένες από αυτές τις τεχνικές παγίδες τοποθετήθηκαν από τη βασική φύση της αρχικής εξήγησης της Τζέντα από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ουκρανία. Ήταν αξιοθαύμαστο, αλλά εξαιρετικά απλοποιημένο για να ζητήσετε μια άμεση, μία μονάδα όλων των εχθρότητας σε έναν πόλεμο που είχε προσβληθεί από τον πόλεμο. Η πρόταση δεν έλαβε υπόψη πόσο καιρό θα χρειαζόταν για να εφαρμοστεί ένα τέτοιο βήμα, ειδικά εάν οι στρατιώτες συχνά αποκοπούν από την εντολή και δεν ανέφεραν ποιος θα παρακολουθούσε τη συμμόρφωση.

Προοπτικές για μελλοντικές διαπραγματεύσεις

Η σύγχυση για το τι συμφωνήθηκε άνοιξε ένα κενό σε οποιαδήποτε μελλοντική ειρηνευτική συμφωνία που είναι αρκετά μεγάλη, ώστε ο Πούτιν να μπορεί να επιβάλει μια περαιτέρω ολοκληρωμένη εισβολή. Παραμένει να δούμε αν και οι δύο πλευρές έχουν σταθμεύσει τους υπαλλήλους μετά τη συνέντευξη προκειμένου να αναπτυχθεί μια ίδια εξήγηση.

Συμπέρασμα: Μια αβέβαιη ειρήνη

Το θέατρο Vaudeville του περασμένου μήνα θα πρέπει να προσφέρει λίγη παρηγοριά ότι ο πόλεμος ξαφνικά κατευθύνεται για την ειρήνη. Ναι, η διοίκηση του Trump μίλησε για την ειρήνη με τρόπο που κανείς δεν έκανε σε αυτόν τον πόλεμο πριν. Παρ 'όλα αυτά, επιβεβαιώθηκε σε σύντομο χρονικό διάστημα που η Μόσχα αναζητούσε αδυναμίες και το χρησιμοποιεί ανελέητα.

Το Trump πίστευε ότι θα μπορούσε να πείσει ή να ξεπεράσει τον Πούτιν. Μέχρι στιγμής, όμως, δεν το έχει κάνει και έχει χάσει σημαντικά σε αυτή την πρώτη άμεση διπλωματική μονομαχία. Η επόμενη απόφασή του καθορίζει τη ζωή της για εκατομμύρια Ουκρανούς. Θα χάσει το ενδιαφέρον, θα ασκήσει πίεση ή θα κάνει ξανά παραχωρήσεις; Είναι μια ζαλιστική θέα.

Ο αντίπαλός του δεν επικεντρώνεται στις βελτιωμένες σχέσεις με τις δεκαετίες των αντιπάλων των Ηνωμένων Πολιτειών ή του σημερινού προέδρου του Donald Trump, αλλά στη νίκη σε μία από τις πιο υπαρξιακές συγκρούσεις από τους Ναζί.

Αυτές οι προοπτικές σχετικά με τη συμφωνία δεν θα μπορούσαν να είναι πιο διαφορετικές. Η τέχνη του ενός χρησιμοποιείται περισσότερο από εκείνη του άλλου.