Rustige London Fashion Week? Alleen als u niet weet waar u moet zoeken

Rustige London Fashion Week? Alleen als u niet weet waar u moet zoeken

Londen, de thuisbasis van beroemde ontwerpers zoals Vivienne Westwood en Alexander McQueen, staat al lang voor theatrics en dappere ontwerpen. Maar in de afgelopen jaren is de London Fashion Week beïnvloed door stijgende bedrijfskosten en andere aandoeningen na Brexit en een afnemend wereldwijd belang in de ontwerper van de stad. In vergelijking met mode -metropolen zoals Milaan, Parijs en New York, krijgen de shows in Londen slechts een fractie van aandacht, wat de stemming heeft beïnvloed.

over de uitdagingen van de industrie

Aan het begin van het evenement sprak de vertrekkende CEO van de British Fashion Council, Caroline Rush, over enkele van deze moeilijkheden in een toespraak die haar 16-jarige termijn voltooide. "De London Fashion Week gaat over het creëren van zinvolle verbindingen en het consolideren van de plaats van de ontwerpers op het wereldtoneel," zei ze. "Dit zijn uitdagende tijden, maar deze gemeenschap is resistent. Uit mijn ervaring kan ik zeggen dat creativiteit nog intenser is wanneer bedrijven worden geconfronteerd met tegenspoed." In september zal Rush 'opvolger, Laura Weir, goed zijn aangekomen in de nieuwe baan, wat een nieuw hoofdstuk voor de industrie markeert. "Creativiteit, innovatie en grenzen zijn de centrale taken van de mode -industrie waar we ongelooflijk trots op zijn," voegde Rush eraan toe, en benadrukte dat Londen wordt gedreven door een "zeer oktage van creativiteit" die nergens anders ter wereld kan worden gevonden.

Een creatieve potpourri op de catwalk

De toeschouwers wachtten op de late show van Findikoglu, die na een pauze terugkeerde met een verzameling lichaamshuggingstijlen. De hoogtepunten omvatten een zwart slangenleer korset, dat werd gedragen door supermodel Lara Stone, dat de show opende. De locatie, The Electrowkz - een uitgebreid magazijn, bekend om alternatieve clubnachten - bood een geschikte achtergrond voor Findiklus donkere romantische en subversieve ontwerpen die ook moedige fans zoals Lady Gaga, Madonna en Doja Cat aanzetten. Onder de andere hoogtepunten was een huidkleurige lederen jurk, die de tattoo-kunstenaar Jonah Slater was versierd met uitgebreide doodles, evenals delen die bedekt waren met mosselen-een eerbetoon aan de godin Venus geboren in de zee.

traditie voldoet aan innovatie

De ontwerper Carzana had ook een late avond en verhuisde ongeveer 120 mensen naar zijn show in een gezellige pub in Clerkenwell, een district dat populair is bij architecten en andere creatieve mensen. Op een digitaal scherm leken de kleding enigszins gedemonteerd, alsof ze bedoeld waren voor de bezetting van "Les Misérables". De benadering van de trage mode van Carzana, de handgemaakte benaderingen en het gebruik van groente-, bloei- en kruidengebaseerde kleurstoffen benadrukken het echter aanzienlijk van zijn concurrenten.

Opgerichte merken zoals Roksanda, Simone Rocha en Erdem bleven loyaal aan hun stijl en presenteerden collecties die hun merkidentiteit onmiskenbaar weerspiegelden. Geïnspireerd door de overleden Britse kunstenaar Phyllida Barlow, speelde Roksanda met ongebruikelijke kleurencombinaties zoals Copper Brown en Yves Klein Blue en levendige artistieke prints. Art speelt traditioneel een centrale rol in de collecties van Erdem: deze keer werkte de ontwerper met dezelfde naam met de Schotse schilder Kaye Donachie, die bekend staat om haar figuratieve werken om toepassingen te creëren die een handig effect hebben op luchtige stoffen en de modellen laten lijken op levendige aquarellen.

De erfenis van de Britse mode

Een ander hoogtepunt was de comeback van Cool Britannia bij het S.S. Brand. Daley, die iconische kledingstukken presenteerde, zoals trenchjassen, regenjassen, plunje jassen, bommenwerperjassen en volkeren op de geluiden van de jaren 80 post-punk hits door de Smiths, Siouxsie en de Banshees en de Pet Shop Boys. De uitreiking - die je zou verwachten op een regenachtige dag in Londen - was ironisch was niet helemaal weerbestendig. In plaats daarvan werden de klassieke stukken lichtblauw en wit bedrukte chiffon, geurige vilt en bloemenchintz opnieuw ontworpen.

De collectie is geïnspireerd door de Schotse coloristen, een productieve groep schilders in de jaren 1920, die bekend stonden om hun levendige en zelfverzekerd gebruik van kleuren. "De manier waarop de werken vaak" gesmeerd en vezelig lijken "," zei Steven Stokey-Daley, oprichter en ontwerper van S.S. Daley. Achter de schermen kondigde Stokey-Daley aan dat Francis Cadell, een van de Schotse coloristen, met hem sprak, die "verhuisde om nieuwe kleurinspiratie te vinden." Daarom repliceerde hij de schilderijen van Cadell van Iona Croft, een eiland aan de westkust van Schotland, op vilten.

nieuwe formaten gepresenteerd

Er was ook veel te zien buiten de catwalk, omdat verschillende ontwerpers besloten om hun nieuwe ontwerp privé te presenteren, terwijl andere evenementen hun gemeenschappen organiseerden. Saul Nash werkte met de sportkledingfabrikant Lululemon aan een collectie, terwijl Ahluwalia een gravure -evenement lanceerde met het juwelierbedrijf Pandora. Anderen zoals Stefan Cooke en Grace Wales Bonner, die normaal gesproken in Parijs exposeren, concentreerden zich op persoonlijke preview, terwijl Aaron Esh, Marco Capaldo van 16 Arlington en Feben het privédiner van Vemmenby organiseerde.

Toen hem werd gevraagd waarom ze dit seizoen zonder een show deed, legde Coker uit dat een presentatie "meer overeenkomt met het merk en het bedrijf". "Ik evalueer constant hoe ik verhalen presenteer en vertel mijn aanpak. Mijn aanpak is erg multidisciplinair." Dit kan ook permanente verandering markeren, voegde ze eraan toe. "Als een jong merk denk ik dat een modeshow niet altijd de meest effectieve manier is om elk seizoen is om bronnen te maximaliseren die vaak zeer beperkt zijn."

Coker voegde eraan toe dat het label zijn collectie zal presenteren via een showroom in Parijs, en als een semi-finalist van de prestigieuze LVMH-prijs van dit jaar zal ze haar collectie samen met andere deelnemers presenteren die de ontwerper zeker extra zichtbaarheid buiten het Verenigd Koninkrijk zal geven. "Parijs is veel logischer voor ons, omdat retailers hun bestellingen daar aan het einde van het seizoen geven," zei ze.

Sommige ontwerpers, waaronder Jonathan Anderson, Rejina Pyo, Molly Goddard en Marta Marques en Paulo Almeida uit Marques Almeida, hebben besloten het hele modeseizoen te missen en in plaats daarvan te concentreren op de ontwikkeling van hun collecties buiten de catwalk. Chopova Lowa en KNWL's waren ook afwezig en laten nu maar één keer per jaar, in september, wat hun vermogen aantoont om een ​​modebedrijf te leiden zonder zich te hoeven houden aan traditionele regels - wat helemaal goed is.