Syrië tot Assad: wat echt telt voor de nieuwe tour!

Syrië tot Assad: wat echt telt voor de nieuwe tour!

De toekomst van Syrië wordt niet beslist door handshakes!

Wat een protest in de westerse media! Het bezoek van de Duitse minister van Buitenlandse Zaken Annalena Baerbock en haar Franse collega Jean-Noel Barrot in Damascus had de golven geraakt. Op 3 januari. Ze ontmoetten de interim Syrische leider Ahmad al-Sharaa, slechts een paar weken na de val van het brutale Baath-regime door president Bashar al-Assad. Maar in plaats van zich te concentreren op de dringende onderwerpen die van invloed zijn op Syrië, zoals stabiliteit, economisch herstel en de vluchtelingencrisis, werd de aandacht gevestigd op een veronderstelde "belediging": Al-Shara verwelkomde Baerbock alleen met een knik en een glimlach, niet met een handdruk!

De westerse media maakten een enorm drama van dit kleine incident. Een opmerking in Politico beschreef de handdrukvraag zelfs als een nieuwe "lakmustest" voor de "matiging" van moslimleiders. Hoe absurd! Het wordt geïmpliceerd dat mannelijke moslimleiders moeten worden gedwongen om vrouwen hun hand te schudden, ongeacht hun religieuze overtuigingen. Waar is respect voor culturele normen?

De realiteit van de Syrische bevolking

Terwijl de media omgaan met dergelijke minderheden, lijdt de Syrische bevolking aan de gevolgen van een 13 -jarige burgeroorlog en 61 jaar autoritaire heerschappij. Meer dan 50 procent van de Syriërs is momenteel ontheemd en meer dan 90 procent leeft onder de armoedegrens. Voedsel, water en elektriciteit zijn extreem schaars, de werkloosheid is hoog en de economie is ter plaatse.

De traumatische ervaringen zijn onvoorstelbaar. Veel Syriërs hebben familieleden of vrienden verloren door het brutale regime van Al-Assad. Verhalen van marteling en repressie zijn de orde van de dag. Mensen hebben genoeg van de tirannie en verlangen naar een nieuwe start, democratie en vrijheid. Je "lakmus -test" voor het nieuwe leiderschap is niet of mannen de hand schudden, maar of ze het land in een vreedzame en rijke toekomst kunnen leiden.

Een oproep tot reflectie

De westerse media moeten zich afvragen waarom ze hun eigen culturele waarden als universeel beschouwen en andere normen als extreem afwijzen. Anthropoloog Lila Abu-Lughod heeft in haar boek "Moslimvrouwen moeten redden?" wees erop dat het Westen vaak aanneemt dat zijn cultuur de maatstaf is voor alle bedrijven. Maar de realiteit ziet er anders uit: moslims en Arabieren hebben het recht om hun religieuze waarden te leven, zelfs als ze de westerse verwachtingen tegenspreken.

Als de westerse media echt willen begrijpen wat er gaande is in Syrië, moet je naar de Syriërs luisteren en niet proberen hun eigen normen op te leggen. Mensen in Syrië hebben een duidelijke visie op hun toekomst - een toekomst gevormd door vrede, stabiliteit en gerechtigheid. Het is tijd voor de media om deze stemmen te horen en te respecteren!

De in dit artikel uitende standpunten zijn die van de auteur en weerspiegelen niet noodzakelijk de redactionele houding van Al Jazera.

-Transmitting door west-oost-medien