Dwie wojny zmieniły los Syrii - co dalej?

Bliski Wschód jest zszokowany, ponieważ pomysły, które są rozważane naturalnie - jak daleko lubiące irańską siłę i rosyjską solidarność jako sojusznika - zaczynają się rozpadać w obliczu nowych rzeczywistości. Jako przywódca mniejszości nasączonej krwi, Assad przeżył, nie przez przebiegłość lub odwagę, ale dlatego, że Iran zamordował dla niego i zbombardował Moskwę. Teraz jednak ci dwaj sojusznicy są bardzo różni, a nierównowaga, którą Assad i jego rządząca mniejszość alawitu zabezpieczyła władzę.

Tureckie ambicje w Syrii

Kiedy ustalone mocarstwa regionalne nagle wydają się niezdolne do działania, często istnieje moment poważnego ryzyka. Ryzyko to podejmuje jednak Turcja, członek NATO, który musi mieć większość konsekwencji turbulencji Syrii. Ankara od lat musiała przestrzegać długoterminowej strategii dla Syrii i przejął ponad trzy miliony uchodźców od 2012 roku. Kurdiscy bojownicy - siły syryjskie demokratyczne (SDF), przeszkolone i wspierane przez Stany Zjednoczone - musieli również zaobserwować, że zbudował silny kręgosłup wzdłuż ich granicy.

powstanie Hayat Tahrir al-shams

Kompleksowa ofensywa Hayat Tahrir al-Shams (HTS), która wraz z jego napędem, wyposażeniem i integracyjną strategią komunikacyjną, najdokładniejszą dużą liczbą przestraszonych grup etnicznych w Syrii, wskazała na wyrafinowaną rękę za kulisami. Prezydent Rep Tayyip Erdoğan dał najsilniejsze wskazanie w piątek, których ręką mogła być, gdy powiedział, że próbował negocjować przyszłość Syrii z Assadem, ale zawiodł i życzyli obraźliwemu szczęścia do stolicy Syrii. Nie było to subtelne przesłanie, ale nie musi to być zmiany sejsmiczne, na które Erdoğan prawdopodobnie od dawna czekał.

Niepewna przyszłość Syrii

Ktokolwiek był zachęcony przez Turcję, pozostaje niejasny. Górne szeregi HTS, które początkowo zaczęły się jako al-Kaida i ISIS, uważane za zbyt wyjątkowo, próbują zasugerować, że się wyrosły. Historia takiej ewolucji jest często nieuporządkowana i nie zawsze łatwo jest reformować ekstremistom. Jednocześnie prędkość upadku Assada mogła nastąpić nieoczekiwanie. Zdecydowanie istnieje limit sukcesu.

Wnioski i perspektywy

Niepewny efekt szybkiej zmiany nastąpił w wielu pół polityki i my nieaktywnym. W 2013 r. Ówczesny prezydent USA Barack Obama powiedział, że zainicjuje odwet wojskowy, jeśli Assad użyje broni chemicznej, ale kiedy Assad użył sariny w Ghouta, ta „czerwona linia” nie została egzekwowana. Urzędnicy częściowo uzasadnili wycofanie się Obamy z argumentem, że zbyt wiele dalszych szkód w już kruchym reżimie Assad może zapewnić, że coraz więcej rebeliantów dżihadystów może się poruszyć tak szybko, że w ciągu kilku miesięcy sprawdzą Damascusa. Być może miałeś wtedy rację; Jednak jeszcze bardziej prawdopodobne jest, że bezczynność Obamy od lat zachęca do Rosji i Iranu.

Niewiele wiemy o tym, co dzieje się w Syrii ani co to znaczy. HTS może okazać się lepszą formą rządu dla etnicznych mieszanin Syrii niż kiedykolwiek, co nie byłoby trudne. Assad mógł zagospodarować w wspaniałej Moskwie, podczas gdy jego pusta autokracja szybko rozpada się. Rosja mogła polizać geopolityczne rany i skoncentrować się na katastrofalnej utraty krwi, która towarzyszy jej inwazji na Ukrainę, podczas gdy Iran zatrzymuje się i przygotowuje się na możliwe tsunami agresji, które mogłyby przyjechać z Białym Domem Trumpa.

Może to okazać się szybka i drastyczna zmiana, którą Syria musiała ustabilizować - szok dywanu, który pozostawia społeczeństwo gładkie. Ostatnie 13 lat Syrii było tak brutalne, że dokładnie to zasługuje. Niemniej jednak udowodnili, jak nieosiągalny może być pokój i jak głęboko cierpienia jego mieszkańców.