Νέα λάμψη ελπίδας ανακαλύφθηκε στη μάχη κατά των λεμφωμάτων Τ-κυττάρων!

Νέα λάμψη ελπίδας ανακαλύφθηκε στη μάχη κατά των λεμφωμάτων Τ-κυττάρων!

Βιέννη – Μια νέα μελέτη από ερευνητικές ομάδες στο Ιατρικό Πανεπιστήμιο της Βιέννης και διεθνείς εταίρους έχει παράγει νέες γνώσεις σχετικά με τον ρόλο των επιγενετικών αλλαγών στο αναπλαστικό λέμφωμα μεγάλων κυττάρων (ALCL). Αυτή η επιθετική μορφή λεμφώματος Τ-κυττάρων συχνά επηρεάζει παιδιά και νεαρούς ενήλικες και είναι γνωστή για την κακή της πρόγνωση. Τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό «Leukemia» και δείχνουν πώς το ένζυμο HDAC1 λειτουργεί ως πιθανός αναστολέας όγκου.

Τα λεμφώματα είναι μια ομάδα κακοήθων ασθενειών του ανοσοποιητικού συστήματος που επηρεάζουν κυρίως το λεμφικό σύστημα. Μεταξύ των διαφορετικών τύπων λεμφώματος, το ALCL παίζει έναν ιδιαίτερα επιθετικό ρόλο. Ειδικότερα, οι περιπτώσεις ALK-θετικής ALK, οι οποίες έχουν γονιδιακή σύντηξη του γονιδίου ALK στο 60 έως 80 τοις εκατό των περιπτώσεων, χρειάζονται επειγόντως νέες θεραπευτικές προσεγγίσεις.

Επιγενετικοί μηχανισμοί και η σημασία τους

Οι επιγενετικές αλλαγές, όπως η μεθυλίωση του DNA και οι δομικές αλλαγές της χρωματίνης, είναι βασικοί παράγοντες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη καρκίνου. Η τρέχουσα έρευνα δείχνει ότι τέτοιες ανωμαλίες, ιδιαίτερα στους ρυθμιστές της μεθυλίωσης του DNA και στους τροποποιητές ιστόνης, διαμορφώνουν όχι μόνο την παθογένεση αλλά και την παθοφυσιολογία των κακοήθων λεμφωμάτων. Μια ανασκόπηση αποκάλυψε ότι οι επιγονιδιωματικές ανωμαλίες μπορούν να ενισχύσουν άμεσα κακοήθεις κλώνους και ότι η αιματολογία βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της μελέτης της επιγενετικής νόσου. [PubMed]

Στη συγκεκριμένη μελέτη, ο εντινοστατικός αναστολέας HDAC δοκιμάστηκε σε μοντέλο ποντικού. Τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι η παρεμπόδιση της δραστηριότητας HDAC όχι μόνο θα μπορούσε να καθυστερήσει την ανάπτυξη λεμφώματος, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και να την αποτρέψει. Αυτό θα μπορούσε να ανοίξει νέες θεραπευτικές ευκαιρίες για την καταπολέμηση της ALCL, ειδικά για ασθενείς που είναι ανθεκτικοί σε προηγούμενες θεραπείες.

Μηχανισμοί ALK-θετικού ALCL

Το γονίδιο ALK είναι ένας ισχυρός οδηγός ογκογονίδιο του οποίου η αναδιαταγμένη μορφή, η πρωτεΐνη σύντηξης NPM::ALK, υπάρχει στην πλειονότητα των περιπτώσεων ALK-θετικής ALCL. Αυτή η σύντηξη γονιδίων όχι μόνο επηρεάζει τους μηχανισμούς επιδιόρθωσης του DNA, αλλά επηρεάζει επίσης τον κυτταρικό μεταβολισμό και την ανοσολογική απόκριση. Το NPM::ALK ρυθμίζει διάφορα μονοπάτια σηματοδότησης και έτσι ενορχηστρώνει την επιβίωση των καρκινικών κυττάρων τόσο προάγοντας τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό όσο και αναστέλλοντας την απόπτωση. Προκαλεί επίσης επιγενετικές απορρυθμίσεις που αποσιωπούν τα γονίδια που καταστέλλουν τον όγκο και έτσι συμβάλλουν στην ανάπτυξη του όγκου. [NCBI]

Η γενετική σίγαση του HDAC1 στα Τ κύτταρα επιτάχυνε την ανάπτυξη όγκου στα μοντέλα ποντικών, υποδεικνύοντας έναν προστατευτικό ρόλο για αυτό το ένζυμο. Η τροποποιημένη συσκευασία του γενετικού υλικού και η αλλοιωμένη γονιδιακή δραστηριότητα στα Τ κύτταρα ενισχύουν τις οδούς σηματοδότησης που προάγουν την ανάπτυξη λεμφώματος. Αυτά τα ευρήματα είναι ζωτικής σημασίας για τη μελλοντική θεραπευτική κατεύθυνση στη διαχείριση της ALCL.

Συμπερασματικά, τα αποτελέσματα της μελέτης δείχνουν ότι οι επιγενετικές θεραπείες είναι ελπιδοφόρες λόγω της υψηλής συχνότητας ανωμαλιών στο DNMT και στους τροποποιητές ιστόνης. Το αυξανόμενο ενδιαφέρον για στοχευμένη επιγονιδιωματική θεραπεία θα μπορούσε να εγκαινιάσει μια νέα εποχή στη θεραπεία του κακοήθους λεμφώματος, ιδιαίτερα καθώς οι ερευνητές συνεχίζουν να γεφυρώνουν τα κενά μεταξύ της βασικής και της κλινικής έρευνας. [OTS]