Το νέο Glimmer ανακαλύφθηκε στην καταπολέμηση των λεμφωμάτων Τ κυττάρων!

Το νέο Glimmer ανακαλύφθηκε στην καταπολέμηση των λεμφωμάτων Τ κυττάρων!

Wien, Österreich - Βιέννη - Μια νέα μελέτη από ερευνητικές ομάδες από το Ιατρικό Πανεπιστήμιο της Βιέννης και τους διεθνείς εταίρους δημιούργησε νέες γνώσεις σχετικά με το ρόλο των επιγενετικών αλλαγών στα αναπλαστικά μεγάλα κυτταρικά λεμφώματα (ALCL). Αυτή η επιθετική μορφή λέμφωμα Τ κυττάρων συχνά επηρεάζει τα παιδιά και τους νεαρούς ενήλικες και είναι γνωστή για τις κακές προβλέψεις τους. Τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό "Λευχαιμία" και δείχνουν πώς το ένζυμο HDAC1 δρα ως πιθανός αναστολέας όγκου.

Τα λεμφώματα αντιπροσωπεύουν μια ομάδα κακοήθων ασθενειών του ανοσοποιητικού συστήματος που επηρεάζουν κυρίως το λεμφικό σύστημα. Μεταξύ των διαφόρων τύπων λεμφωμάτων, το ALCL διαδραματίζει ιδιαίτερα επιθετικό ρόλο. Συγκεκριμένα, οι υποθέσεις ALK-θετικές ALCL, οι οποίες στο 60 έως 80 τοις εκατό των περιπτώσεων έχουν γονιδιακή σύντηξη του γονιδίου ALK, χρειάζονται επειγόντως νέες θεραπευτικές προσεγγίσεις.

επιγενετικοί μηχανισμοί και το νόημά τους

Οι επιγενετικές μεταβολές, όπως η μεθυλίωση του DNA και οι μεταβολές της δομής της χρωματίνης, είναι βασικοί παράγοντες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη του καρκίνου. Οι τρέχουσες έρευνες δείχνουν ότι τέτοιες ανωμαλίες, ειδικά στους ρυθμιστές της μεθυλίωσης του DNA και των τροποποιητών ιστόνης, σχηματίζουν όχι μόνο την παθογένεση, αλλά και την παθοφυσιολογία των κακοήθων λεμφωμάτων. Μια ανασκόπηση αποκάλυψε ότι οι επιγεμικές ανωμαλίες μπορούν να ενισχύσουν τους κακοήθους κλώνους και ότι η αιματολογία είναι πρωτοπόρος στην έρευνα της επιγενετικής της νόσου.

Στη συγκεκριμένη εξέταση, ο αναστολέας HDAC entinostat δοκιμάστηκε στο μοντέλο ποντικού. Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι ο αποκλεισμός της δραστηριότητας HDAC όχι μόνο καθυστέρησε την ανάπτυξη λεμφωμάτων, αλλά ήταν ακόμη σε θέση να αποτρέψει σε ορισμένες περιπτώσεις. Αυτό θα μπορούσε να ανοίξει νέες θεραπευτικές δυνατότητες στην καταπολέμηση της ALCL, ειδικά για τους ασθενείς που είναι ανθεκτικοί στις πρώην θεραπείες.

Μηχανισμοί ALK-θετικής alcl

Το γονίδιο ALK είναι ένα ισχυρό ογκογόνο που οδήγησε, του οποίου η επαναπροσδιορισμένη μορφή, η πρωτεΐνη σύντηξης NPM :: ALK, εμφανίζεται στην πλειονότητα των περιπτώσεων ALK-θετικής ALCL. Αυτή η γονιδιακή σύντηξη όχι μόνο επηρεάζει τους μηχανισμούς επισκευής DNA, αλλά επηρεάζει επίσης τον κυτταρικό μεταβολισμό και την ανοσοαπόκριση. Το NPM :: ALK ρυθμίζει διάφορες διαδρομές σήματος και έτσι δημιουργεί την επιβίωση των κυττάρων όγκου τόσο με την προαγωγή του πολλαπλασιασμού των κυττάρων όσο και αναστέλλει την απόπτωση. Επρόκειτο επίσης επιγενετικές απελευθερώσεις που σίγαζαν γονίδια και συνεπώς συμβάλλουν στην ανάπτυξη του όγκου.

Η γενετική απενεργοποίηση του HDAC1 σε Τ κύτταρα έχει επιταχύνει την ανάπτυξη του όγκου στα μοντέλα ποντικών, γεγονός που υποδηλώνει προστατευτικό ρόλο αυτού του ενζύμου. Μια μεταβαλλόμενη συσκευασία του γενετικού μηχανικού και μια μεταβαλλόμενη γενετική δραστηριότητα στα Τ κύτταρα ενισχύουν τις διαδρομές σηματοδότησης που προάγουν την ανάπτυξη λέμφωμα. Αυτά τα ευρήματα είναι ζωτικής σημασίας για τον μελλοντικό θεραπευτικό προσανατολισμό στην αντιμετώπιση του ALCL.