Wolfgang Becker: Ένα αριστούργημα για ψέματα και αγάπη με την πάροδο του χρόνου

Wolfgang Becker: Ένα αριστούργημα για ψέματα και αγάπη με την πάροδο του χρόνου

Karl-Marx-Allee, 10178 Berlin, Deutschland - Ο Γερμανός σκηνοθέτης Wolfgang Becker, γνωστός για την εμπνευσμένη τραγική κωμωδία του "Good Bye, Lenin!", Πέθανε. Ο Becker, ο οποίος ήταν 65 ετών, ήταν συν -ιδρυτής της διάσημης εταιρείας παραγωγής "X Films" και άφησε διαρκή ίχνη στη γερμανική ταινία με το έργο του. Τα νέα του θανάτου του αγγίζουν πολλά επειδή "αντίο, Λένιν!" Ένα βασικό έργο στην καριέρα του ήταν, η οποία γιόρτασε μεγάλη επιτυχία το 2003 και κέρδισε πολλά βραβεία, συμπεριλαμβανομένου του ευρωπαϊκού βραβείου κινηματογράφου. Η ταινία αντιμετωπίζει τη ζωή στην πρώην GDR και δείχνει τις προκλήσεις μπροστά από τις οποίες μια οικογένεια βρίσκεται στην περίοδο της επανένωσης όταν η μητέρα, ενσωματωμένη από τον Katrin Sass, εκπλήσσεται από τις αλλαγές μετά από ένα κώμα.

Η ιστορία της ταινίας βασίζεται σε μια εξαιρετική ιδέα: ο γιος, που παίζεται από τον Daniel Brühl, προσπαθεί να προστατεύσει τη μητέρα του από το σοκ, αφήνοντάς της να πιστεύει ότι η GDR συνεχίζει να υπάρχει όταν ξυπνάει μετά το κώμα της. Αυτή η ιδέα γίνεται όλο και πιο πολύπλοκη, ενώ η πραγματικότητα γύρω της αλλάζει δραματικά. Σε συνεντεύξεις, ο Becker είπε ότι με την ταινία ήθελε να αφήσει ένα άγγιγμα της ιστορίας να χτυπήσει μέσα από το κτίριο των μικρών πιάτων και να βάλει το αόρατο νήμα των ψεμάτων στο προσκήνιο. Παρά τη συχνή συσχέτιση με την "Ανατολική Κοιλάδα", επεσήμανε ότι η πρόθεσή του δεν ήταν να ρομαντικοποιήσει το GDR, αλλά να παρουσιάσει τις προκλήσεις των αλλαγών. Αυτό είναι ιδιαίτερα σαφές όταν θεωρείτε ότι "αντίο, Λένιν!" Παίζει στο πλαίσιο της επανένωσης, ένα αποφασιστικό σημείο στη γερμανική ιστορία, η οποία αρχίζει αμέσως μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου το 1989.

επιρροή και κληρονομιά

Ενώ "αντίο, Λένιν!" Πολλοί θεατές κινήθηκαν παγκοσμίως, ο Becker κατέστησε σαφές ότι η ταινία δεν διαδίδει μια νοσταλγική επιστροφή στο GDR, αλλά είναι μια δημιουργική εξέταση των διαδικασιών κοινωνικής αλλαγής. Η κριτική ότι η ταινία έχει μια "ροζ, ανατολική κοιλάδα ματιά" στο GDR, απέρριψε αποφασιστικά και τόνισε ότι ήταν για πολύ βαθύτερες ανθρώπινες εμπειρίες. Τα πολυάριθμα βραβεία και η θετική ανταπόκριση του κοινού μιλούν για τον εαυτό τους - η μορφή τέχνης της ταινίας παραμένει ένα σημαντικό μέρος της πολιτιστικής μνήμης της Γερμανίας. Ο Becker αφήνει μια εντυπωσιακή κληρονομιά που όχι μόνο διαμορφώνει τη γερμανική ταινία, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο λέγεται η ιστορία της GDR. Πληροφορίες σχετικά με την ταινία και την υποδοχή της μπορούν να βρεθούν Στη wikipedia .

Η απώλεια του Wolfgang Becker όχι μόνο πένθησε στην κινηματογραφική βιομηχανία, αλλά και από εκατομμύρια ανθρώπους που έχουν αγγιχτεί από τις ταινίες του. Ο θάνατός του σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής για τη γερμανική ταινία, αλλά η επιρροή του σίγουρα θα ζήσει στις καρδιές του ακροατηρίου.