Η Ρωσία επωφελείται από το χάος παρά την απώλεια μιας Μέσης Ανατολής Συμμαχίας
Η Ρωσία επωφελείται από το χάος παρά την απώλεια μιας Μέσης Ανατολής Συμμαχίας
Η σύνθετη σχέση του Κρεμλίνου προς τη Μέση Ανατολή έχει πάντα διαμορφωθεί από μια συγκεκριμένη ένταση. Από τη μία πλευρά, οι συμμαχίες και η οικονομική επιρροή της Ρωσίας στην περιοχή είναι παραδοσιακά ισχυρές. Από την άλλη πλευρά, η Ρωσία ωφελεί ως ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου εάν υπάρχουν προβλήματα σε αυτή την περιοχή υψηλής ενέργειας και οι αγορές είναι αναστατωμένες. Αυτό είναι ακριβώς αυτό που συμβαίνει, ενώ το Κρεμλίνο παρακολουθεί πώς ο ιρανικός σύμμαχός του μέσω Αλλά η υποτιθέμενη συμμαχία της Ρωσίας με το Ιράν δεν έχει ποτέ την υπεράσπιση της Ισλαμικής Δημοκρατίας και δεν υπήρχε προσφορά της Μόσχας για στρατιωτική υποστήριξη. Είναι αναμφισβήτητο ότι η πτώση του ιρανικού καθεστώτος, το οποίο τώρα φαίνεται να είναι ανοιχτός στόχος του Ισραήλ, θα προσθέσει στον αυξανόμενο κατάλογο των χαμένων συμμαχιών και των πελατειακών κρατών του Κρεμλίνου, τα οποία περιλαμβάνουν το Ιράκ, τη Λιβύη και τελικά τη Συρία. εδώ και πάλι η ιδιότυπη ένταση μπαίνει στο παιχνίδι: η κατάσταση για τη Μόσχα δεν είναι τόσο καταστροφική όσο φαίνεται. Η τρέχουσα σύγκρουση της Μέσης Ανατολής παίζει ακόμη και το Κρεμλίνο στις κάρτες. Εκτός από το ευπρόσδεκτο οικονομικό κέρδος, το οποίο προέρχεται από την αυξανόμενη τιμή του αργού πετρελαίου, η σύγκρουση μεταξύ Ιράν και Ισραήλ ανοίγει επίσης διπλωματικές ευκαιρίες για τη Ρωσία που έχει απομονωθεί διεθνώς λόγω του πολέμου της Ουκρανίας. Η Ρωσία δεν έχει δει ποτέ τον εαυτό της ως δευτερεύον ηθοποιό στη διεθνή διπλωματία, αλλά ως σημαντικός παίκτης με νόμιμη θέση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, μαζί με τις ΗΠΑ και την Κίνα. Τώρα το Κρεμλίνο έχει την ευκαιρία να τραβήξει μαζί με τις Ηνωμένες Πολιτείες και να τοποθετηθεί ως απαραίτητος συνεργάτης στην περιφερειακή σταθεροποίηση. Ως ο μόνος σημαντικός πολιτικός με άμεση σύνδεση με τους Ιρανούς, τους Ισραηλινούς και τις ΗΠΑ, ο Πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν χρησιμοποιεί ήδη τον κεντρικό του ρόλο στη σηματοδότηση της προθυμίας του, ενεργώντας ως διαμεσολαβητής και παρουσιάζοντας τη Ρωσία ως σημαντικό παράγοντα ισχύος στη Μέση Ανατολή. Σε ένα πρόσφατο τηλεφώνημα με τον Λευκό Οίκο, ο Πρόεδρος του Πούτιν Ντόναλντ Τράμπ υπενθύμισε πως η Ρωσία είναι από καιρό σύμμαχος των ΗΠΑ σε σχέση με την πυρηνική ερώτηση του Ιράν-μια σαφή ένδειξη ότι είναι έτοιμος να είναι και πάλι. Μετά τη συζήτηση, ο Λευκός Οίκος φάνηκε ανοιχτός σε αυτή την ιδέα: ο Πρόεδρος Trump δήλωσε ότι η προθυμία να θεωρήσει τον ρωσικό πρόεδρο ως πιθανούς διαμεσολαβητές σε σύγκρουση. Από τη δεύτερη θητεία του Trump, η Ουάσινγκτον και η Μόσχα προσπαθούν απεγνωσμένα να επεκτείνουν τις σχέσεις τους πέρα από τη στενή εστίαση στον πόλεμο της Ουκρανίας. Η μοίρα του Ιράν και του πυρηνικού του δυναμικού έχει επιστρέψει απροσδόκητα στο προσκήνιο - εκτός από την Αρκτική, την Οικονομική Συνεργασία και το Διαστημικό Ταξίδι - ως ένα άλλο πιθανό τομέα ενδιαφέροντος. Για το Κρεμλίνο - και ίσως και για τον Πρόεδρο Trump - αυτό είναι ένα σημαντικό πλεονέκτημα. Δυστυχώς, δεν φαίνεται τόσο ρόδινο για την χτύπησε την Ουκρανία. Με μια κλιμακωτή κρίση στη Μέση Ανατολή και τα σημάδια ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να αυξήσουν την άμεση συμμετοχή της, η παγκόσμια προσοχή ξαφνικά αποσπά την προσοχή από τον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία- όπου οι εντατικές ρωσικές επιθέσεις και οι πυραύλοι απαιτούν αριθμούς θύματος στην καταστροφή, που δημιουργείται στο Ισραήλ και το Ιράν. Για λίγο, το επίκεντρο φαίνεται να είναι στο ρόλο του Κρεμλίνου ως πιθανό πιάνο ειρήνης στη Μέση Ανατολή, ενώ τα δικά του πολεμικά γεγονότα που βρίσκονται κοντά στο βλέμμα. Τα πλεονεκτήματα της σύγκρουσης για τη Ρωσία
Ρωσία ως διπλωματικός ηθοποιός
Ένας νέος διάλογος μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας
Οι επιδράσεις στην Ουκρανία
Kommentare (0)