Ένα βιώσιμο παλαιστινιακό κράτος παραμένει μακριά παρά τη διεθνή πίεση

Ένα βιώσιμο παλαιστινιακό κράτος παραμένει μακριά παρά τη διεθνή πίεση

Γαλλία, ακολουθούμενη από το Ηνωμένο Βασίλειο και τώρα Ο Καναδάς έχει ήδη την οικονομική και τη γεωπολιτική εξουσία που χρησιμοποιείται για να υποστηρίξει τη δημιουργία της δημιουργίας μιας πολιτείας. Άλλες χώρες. Αιτία, ενώ η ισραηλινή κυβέρνηση το απορρίπτει ως ανταμοιβή για την τρομοκρατία.

Η αντίδραση του Donald Trump

Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Donald Trump φαίνεται όλο και περισσότερο απογοητευμένος Προωθήστε την ειρήνη στην περιοχή και ταυτόχρονα να διατηρήσετε το βραβείο Νόμπελ για την ειρήνη.

Συμβολική υποστήριξη και τα αποτελέσματά τους

Τα πρόσφατα βήματα των συμμάχων του Trump, της Γαλλίας, της Μεγάλης Βρετανίας και του Καναδά, εμφανίστηκαν όλο και περισσότερο σε απομόνωση για το Ισραήλ. Μια παλαιστινιακή ίδρυση του κράτους θα μπορούσε να βοηθήσει στον τερματισμό ενός πολέμου που έχει κοστίσει περισσότερους από 60.000 Παλαιστίνιους στη Γάζα από τη βίαιη επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου. Επιπλέον, θα μπορούσε να επιτρέψει την επιστροφή των ομήρων που εξακολουθούν να καταγράφονται στη Γάζα. Αλλά μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις είναι να φανταστεί κανείς τι θα μπορούσε να μοιάζει με ένα σύγχρονο παλαιστινιακό κράτος, αφού κάτι τέτοιο δεν υπήρχε ποτέ.

Ιστορία και συμφωνία του Όσλο

Όταν ιδρύθηκε το Ισραήλ μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, έλαβε γρήγορα διεθνή αναγνώριση. Αυτή τη φορά θυμάται οι Παλαιστίνιοι ως al-Naqba, η "καταστροφή"-όταν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι εγκατέλειψαν τα σπίτια τους ή βγήκαν βίαια. Από τότε, το Ισραήλ έχει επεκτείνει σημαντικά την επικράτειά του, ειδικά κατά τη διάρκεια του πολέμου έξι ημερών του 1967, όταν η Ανατολική Ιερουσαλήμ, η Δυτική Ιορδανία και η Γάζα το έφεραν υπό τον έλεγχό της, ενώ η παλαιστινιακή περιοχή συρρικνώθηκε μόνο.

Τρέχουσες προκλήσεις και αντίσταση

Η ιστορική χειραψία μεταξύ του πρωθυπουργού του Ισραήλ Yitzhak Rabin και του παλαιστινιακού ηγέτη Yasser Arafat, που μεταδίδεται από τον τότε Αμερικανό Πρόεδρο Μπιλ Κλίντον, θεωρείται ένας από τους θριάμβους της σύγχρονης διπλωματίας. Αλλά η δολοφονία του Rabin από έναν εξτρεμιστικό φανατικό το 1995, το Ισραήλ έκλεψε τον ειρηνευτικό του κατασκευαστή. Αν και το πλαίσιο των συμφωνιών του Όσλο συνεχίζεται στις διαπραγματεύσεις και την επιστήμη, υπάρχει έλλειψη ρεαλιστικών πρωτοβουλιών σήμερα. Αυτό που προσφέρθηκε εκείνη τη στιγμή δεν μπορεί πλέον να εφαρμοστεί.

Τα τελευταία χρόνια, οι ισραηλινοί οικισμοί στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη έχουν αυξηθεί μαζικά, συχνά με την υποστήριξη της ισραηλινής κυβέρνησης, η οποία θέτει σε κίνδυνο τις πιθανότητες δημιουργίας ενός συνεκτικού παλαιστινιακού κράτους. Επιπλέον, τίθεται το ερώτημα σχετικά με το ποιος θα κυβερνούσε ένα μελλοντικό παλαιστινιακό κράτος. Η Παλαιστινιακή Αρχή, η οποία διαχειρίζεται τμήματα της Δυτικής Όχθης, θεωρείται αδύναμη ή διεφθαρμένη από πολλούς Παλαιστίνιους. Ακόμη και χωρίς όλες αυτές τις επιπλοκές, ο Netanyahu δεν θα δεχτεί ένα παλαιστινιακό κράτος και πρόσφατα δήλωσε ότι αυτό θα ήταν "αρχική βάση για την εξαφάνιση του Ισραήλ".

Μια αβέβαιη προβολή

Ορισμένα μέλη του υπουργικού συμβουλίου του είναι ακόμη πιο δικαίωμα, όχι μόνο απαιτούν την απόρριψη ενός ανεξάρτητου κράτους, αλλά και θέλουν να προσαρτήσουν την περιοχή. Αυτοί οι υπουργοί που υποστηρίζουν τον Netanyahu έχουν ήδη ανακοινώσει ότι προτιμούν να δυσκολεύουν τη ζωή για τους Παλαιστίνιους στη Γάζα παρά να τους υποστηρίξουν και θα ανακοινώσουν τον συνασπισμό εάν ο Νετανιάχου πρέπει να εκφράσει μόνο την ιδέα να δώσει στην αυξανόμενη διεθνή πίεση στο Ισραήλ.

Το Netanyahu δεν δείχνει κανένα σημάδι απόσυρσης και θα φέρει όλα τα μέτρα πίεσης που ανακοινώθηκαν από τη Γαλλία, τη Μεγάλη Βρετανία και άλλους ως τιμητικό σήμα. Χωρίς αξιόπιστο εταίρο στην ισραηλινή κυβέρνηση, η αναγνώριση ενός παλαιστινιακού κράτους δεν θα τρέξει σε τίποτα και θα μπορούσε ακόμη να ενισχύσει τον Netanyahu. Θα ήταν υψηλό τίμημα εάν το αποτέλεσμα θα ήταν ότι το Ισραήλ μετακόμισε τη δυνατότητα ενός παλαιστινιακού κράτους σε περαιτέρω απόσταση.

Με έναν αυξανόμενο αριθμό εξοργισμένων πρώην εταίρων στη διεθνή κοινότητα, οι οποίοι πιθανότατα θα αυξήσουν την πίεση τους στο Trump, θα μπορούσε να είναι το Ισραήλ που αισθάνεται μειονεκτικό, ανεξάρτητα από το πόσο διαμαρτύρεται.