Oude, blanke man: een grappig gevecht tegen clichés in het dagelijks leven!

Oude, blanke man: een grappig gevecht tegen clichés in het dagelijks leven!

In een wereld waarin termen als "oude, blanke man" vaak worden beschouwd als negatief, brengt filmmaker Simon Verhoeven een frisse lucht naar de bioscoop met zijn nieuwe komedie "Old White Man". De hoofdpersoon, gespeeld door Jan Josef Liefers, is de dappere familieman Heinz Hellmich, die wanhopig probeert te ontsnappen aan het cliché. Maar hoe meer hij worstelt, hoe meer hij het vet in het moderne leven inslaat.

Heinz, die tot nu toe aan alle sociale verwachtingen heeft voldaan, staat voor de uitdaging om zijn opvattingen te heroverwegen om zijn baan te redden. Zijn baas, Dr. Steinhofer, gespeeld door Michael Maertens, maakt hem duidelijk dat oude -gemodificeerde grappen en discriminerende opmerkingen niet langer acceptabel zijn. Op zoek naar een manier om zichzelf als progressief te presenteren, plant Heinz een belangrijk diner met zijn vrouw Carla (Nadja Uhl) en de meest invloedrijke persoonlijkheden, die hem op de rand van waanzin drijft en zelfs naar Berlijn leidt, waar hij zijn dochter Mavie (Sarah Mahita) bezoekt.

een bijeenkomst van de culturen

Verhoeven gebruikt de komedie om verschillende personages te laten botsen. Heinz en Carla geloven dat ze tolerant zijn, maar vechten met de juiste uitdrukking. Je woonkamer, met stoffige dvd's, wordt het symbool van je moeilijkheden: "Hebben we eigenlijk iets dat niet oud en wit is?" Vraagt Heinz wanhopig. De ouders van dochter Leni (Momo Beier), die gepassioneerd zijn door klimaatverandering, zijn hier tegen. Dr. Steinhofer ziet diversiteit alleen als een bron van winst, die de managementadviseur Lian Bell (Yun Huang) woede doet.

De uitdagingen van de moderne samenleving

De line-up wordt aangevuld met de technologiejunkie älex (Elyas M’Barek), die ervoor zorgt dat extra spanningen met zijn dwangmatige zelfoptimalisatie. Opa Georg (Friedrich von Thun) is er ook, die niets kan doen met moderne termen zoals geslachtstaal. De film, die bijna twee uur duurt, belicht de moeilijkheden van samenwerking en blijft niet bij controverse. Verhoeven beschrijft de "oude, blanke man" als een concept van strijd en vraagt om openlijk te bespreken en zelfkritisch te zijn. Uiteindelijk zitten na vele misverstanden alle personages aan tafel en lachen ze - ook over zichzelf.