Controverse rond het graf van Wehrmacht -soldaat in Weissenhaus

In de duinen in de buurt van Weissenhaus, Heinrich Kramer's Grave, dat stierf in 1945 bij de ramp met Cap-Arcona. De omstandigheden van zijn dood en zijn vermeende bijdrage aan oorlogsmisdaden, met name de wrede doodmarsen van Auschwitz, roepen nu vragen op. Volgens een rapport van het Lübeck News uitte Sven-Michael Veit, de woordvoerder van het Ahrensbök Memorial, het vermoeden dat Kramer op de hoogte was van deze wrede omstandigheden.

Het bestuur van het monument is gepland voor een discussie over de verdere omgang met Kramer's Grave, dat in januari zal plaatsvinden. In de gemeente Wangels is de mogelijkheid om het graf te resetten al aangepakt, maar Veit spreekt tegen deze maatregel. In plaats daarvan roept hij op tot een dieper onderzoek van het verhaal en stelt hij voor om een ​​informatiebord op te zetten om wandelaars dichter bij de historische relevantie van het graf te brengen.

controverse rond het Memorial

Erasmus von platen, die zorgt voor de zorg voor het graf, heeft zich ook uitgesproken tegen een verandering. Hij wil echter niet langer publiekelijk commentaar geven op het onderwerp. Het graf van Heinrich Kramer is in Weissenhaus omdat zijn lichaam vier weken na de catastrofe in de zee dreef voordat het daar werd begraven.

Rapportage over Kramer heeft kritiek van lezers veroorzaakt. Velen vragen om een ​​sterkere focus op de daden van Kramers en het lot van de slachtoffers die aan zijn invloed leden.

De ramp met Cap Arcona, waarin duizenden gevangenen stierven, is nauw verbonden met het Neuengamme -concentratiekamp. Zoals gemeld op Dirk Deklein, was Neuengamme het grootste concentratiekamp in het noordwesten van Duitsland, dat in werking was totdat Britse troepen op 4 mei 1945 werden vrijgelaten. Tijdens de laatste maanden van de oorlog was er een "cap arcona" catastrofe, toen de Britse luchtmacht de transporten bombardeerde, die leidde tot een massaal verlies van het menselijk leven.

oude mensen moesten de wrede omstandigheden in Neuengamme overleven, waar ze in onmenselijke omstandigheden werden gevangen. Meer dan 42.900 gevangenen stierven aan extreme levensomstandigheden, zoals gebrek aan voedsel en ziekten. Het kamp dient nu als een gedenkteken en museum dat het publiek zou moeten informeren over de wreedheden en bewaart de herinnering aan de slachtoffers.