Διαμάχη γύρω από τον τάφο του Wehrmacht Soldier στο Weissenhaus

Στους αμμόλοφους κοντά στο Weissenhaus, ο τάφος του Heinrich Kramer, ο οποίος πέθανε το 1945 στην καταστροφή Cap-Arcona. Οι συνθήκες του θανάτου του και η υποτιθέμενη συμβολή του στα εγκλήματα πολέμου, ειδικά οι σκληρές πορείες του θανάτου από το Άουσβιτς, θέτουν τώρα ερωτήσεις. Σύμφωνα με μια έκθεση του Lübeck News, ο Sven-Michael Veit, εκπρόσωπος του Memorial Ahrensbök, εξέφρασε την υποψία ότι ο Kramer γνώριζε για αυτές τις σκληρές συνθήκες.

Το διοικητικό συμβούλιο του μνημείου σχεδιάζεται για μια συζήτηση σχετικά με τις περαιτέρω συναλλαγές με τον τάφο του Kramer, ο οποίος πρόκειται να πραγματοποιηθεί τον Ιανουάριο. Στον δήμο των Wangels, η πιθανότητα επαναφοράς του τάφου έχει ήδη αντιμετωπιστεί, αλλά ο Veit μιλάει ενάντια σε αυτό το μέτρο. Αντ 'αυτού, ζητά μια βαθύτερη εξέταση της ιστορίας και προτείνει τη δημιουργία ενός συμβουλίου πληροφοριών για να φέρει τους περιπατητές πιο κοντά στην ιστορική σημασία του τάφου.

Διαμάχη γύρω από το μνημείο

Ο Erasmus von Platen, ο οποίος φροντίζει τη φροντίδα του τάφου, έχει επίσης μιλήσει εναντίον μιας αλλαγής. Ωστόσο, δεν θέλει πλέον να σχολιάσει δημόσια το θέμα. Ο τάφος του Heinrich Kramer βρίσκεται στο Weissenhaus επειδή το σώμα του παρασύρεται στη θάλασσα για τέσσερις εβδομάδες μετά την καταστροφή πριν θάφτηκε εκεί.

Η αναφορά σχετικά με τον Kramer έχει προκαλέσει κριτική από τους αναγνώστες. Πολλοί απαιτούν ισχυρότερη εστίαση στις πράξεις του Kramers και στην τύχη των θυμάτων που υπέφεραν από την επιρροή του.

Η καταστροφή Cap Arcona, στην οποία πέθαναν χιλιάδες κρατούμενοι, συνδέεται στενά με το στρατόπεδο συγκέντρωσης Neuengamme. Όπως αναφέρθηκε στο Dirk Deklein, το Neuengamme ήταν το μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης στη βορειοδυτική Γερμανία, η οποία λειτουργούσε μέχρι να κυκλοφορήσει τα βρετανικά στρατεύματα στις 4 Μαΐου 1945. Κατά τους τελευταίους μήνες του πολέμου υπήρξε μια καταστροφή "Cap Arcona", όταν οι βρετανικές αεροπορικές δυνάμεις βομβάρδισαν τις μεταφορές, γεγονός που οδήγησε σε μια τεράστια απώλεια της ανθρώπινης ζωής.

Οι ηλικιωμένοι έπρεπε να επιβιώσουν στις σκληρές συνθήκες στο Neuengamme, όπου τους πιάστηκαν σε απάνθρωπες συνθήκες. Πάνω από 42.900 κρατούμενοι πέθαναν από ακραίες συνθήκες διαβίωσης, όπως η έλλειψη τροφίμων και ασθενειών. Το στρατόπεδο τώρα χρησιμεύει ως μνημείο και μουσείο που υποτίθεται ότι ενημερώνει το κοινό για τις φρικαλεότητες που διαπράττονται και διατηρεί τη μνήμη των θυμάτων.