Barbara Scheller: Μια γιαγιά για τους αιτούντες άσυλο και τις ιστορίες της

Barbara Scheller: Μια γιαγιά για τους αιτούντες άσυλο και τις ιστορίες της

oschatz. Σε μια κινούμενη αναθεώρηση, η 66χρονη Barbara Scheller λέει για το χρόνο της ως επόπτης για τους ανήλικους αιτούντες άσυλο στην πρώην σχολική εκστρατεία Lampersdorf. Από το 2015 έως το 2018 φρόντισε 18 νέους άνδρες που είχαν εγκαταλείψει από τις περιοχές κρίσης του κόσμου. "Τα αγόρια δεν είχαν παιδική ηλικία όπως τα γνωρίζουμε", εξηγεί ο γηγενής Oschatzer. Τους προσέφερε όχι μόνο μια στέγη πάνω από το κεφάλι της, αλλά και μια αγαπημένη φροντίδα που υπενθύμισε μια γιαγιά.

scheller, το οποίο εκπαιδεύεται ως μηχανικός για την τεχνολογία αυτοματισμού, θυμάται τις πρώτες μέρες όταν οι νέοι έφτασαν με σκισμένα σακάκια και σπασμένα παπούτσια. «Ήθελα απλώς να τους βοηθήσω», λέει. Με πολλή υπομονή και δημιουργικότητα, τους δίδαξε τη γερμανική γλώσσα παρακολουθώντας τις ταινίες των παιδιών και παίζοντας απλά παιχνίδια. «Ήμουν σαν μια γιαγιά για τα αγόρια», χαμογελάει. Τα καθημερινά της καθήκοντα περιελάμβαναν τα πάντα από το πρωινό έως τις επισκέψεις στο γιατρό και την εργασία στο σπίτι.

Ένα σπίτι για τους νέους

Ο πρώην δάσκαλος φροντίζει σχεδόν 100 νέους κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου και τους έδωσε ένα αίσθημα κανονικότητας. "Το σπίτι ήταν ένα μέρος για αυτούς όπου θα μπορούσαν τελικά να φτάσουν", λέει ο Scheller. Ακόμη και μετά το κλείσιμο του σπιτιού το 2018, συνέχισε να έρχεται σε επαφή με πολλούς από τους προστατευόμενους. Μερικοί ζουν στο Wermsdorf, Oschatz, Taucha, Torgau, Leipzig ή Dresden και έχουν ενσωματωθεί στην κοινωνία, πολλοί έχουν ιδρύσει οικογένειες και έμαθαν επαγγέλματα όπως η Cook ή η γηριατρική νοσοκόμα.

scheller συνεχίζει να εθελοντικά και δεσμεύεται για τις ανησυχίες των αιτούντων άσυλο. "Βοηθώ με τα φυσικοποιητικά, τις αναζητήσεις διαμερισμάτων και ακόμη και με την εργασία", εξηγεί. Το μήνυμά της είναι σαφές: "Η ενσωμάτωση σημαίνει ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να συμμετέχουν στη ζωή". Ζητάει από την κοινωνία να φροντίσει τους πρόσφυγες, διότι "αν όλοι θα φροντίσουν έναν πρόσφυγα, κάθε πρόσφυγας θα έχει δέκα φίλους".