Dans in het drie -dimensionale: Chemnitz Ballet Evening enthousiast!

Dans in het drie -dimensionale: Chemnitz Ballet Evening enthousiast!

Chemnitz, Deutschland - Een spannende balletavond in het Chemnitz -theater veroorzaakte een sensatie en discussies in de dance scene. Verschillende choreografieën werden gepresenteerd op de première van de avond "caleidoscoop", waarvan de regeling leidde tot debatten. De volgorde van de uitvoeringen lijkt vaak willekeurig, maar beslissingen moeten om technische redenen worden genomen. In het geval van deze avond zou je eigenlijk kunnen voelen dat elke andere volgorde van de stukken even geschikt zou zijn geweest. Dit onderstreept de onafhankelijkheid van de individuele concepten.

De troep mocht beginnen met "verticale spellen" van choreograaf Fabrice Guillot. Hier hingen dansers letterlijk in touwen. Deze speciale touwen stonden niet alleen horizontale bewegingen toe, maar ook om te klimmen en vrij in de lucht te klimmen. In theorie zou dit de kamer moeten uitbreiden met een derde dimensie. Maar de touwen onthulden ook beperkingen en leidden ertoe dat de dansers moeilijk vochten om niet verstrikt te raken. Een duidelijke indicatie dat speciale lichamelijke opvoeding vereist is voor dergelijke bewegingen. De aanblik was indrukwekkend, maar het stuk bleef achter de mogelijkheden.

een uitstekend werk en de dynamische prestaties

van de beperkingen van de touwen was het volgende stuk, "Constellation Septem" van Yvruk, een flagrant contrast. Dit werk bleek de duidelijkste en meest aantrekkelijke uitvoering van de avond te zijn. Hier liet de choreograaf zien hoe goed de overgang tussen verschillende bewegingsstijlen kan zijn. Een groep van zeven dansers werd naar het podium gestuurd, met Koh Yoshitake die een nieuw accent met zijn opvallende kostuum stelde. Terwijl de andere dansers harmonieus en elegant handelden, bracht Yoshitake nieuwe invloeden in het spel, ondersteund door de op groove gebaseerde geluiden van Porter Ricks. Hier harmoniseerd de impulsen, die een positieve reactie van het publiek veroorzaakten.

Een diepere blik op de avond aangeboden "Here We Stand" van Tú Hoàng. Ondanks de flexibele choreografie en het potentieel voor enthousiasme, bleef het onduidelijk wat de bedoeling van het stuk was. De dansers renden en verhuisden synchroon, maar er was geen verband met het pulserende leven van een club als Berghain. Het concept van hedonisme kwam niet tot zijn recht en het stuk kon het publiek niet bereiken met een duidelijk concept. Er werd hier veel geprobeerd, maar de concrete ideeën bleven in het donker.

Kronen de avond - een bedwelmende uitvoering

Gelukkig slaagde Andonis Foniadakis erin om de avond krachtig tot het einde te nemen met "Dreamwave". De uitvoering gaf de indruk dat het ensemble alles moest geven om de toeschouwers een aangrijpende ervaring te bieden. De choreografie die werd ondergebracht met muziek van de Cocteau -tweeling was zo intens dat de inspanningen van de dansers ook als toeschouwer werden gevoeld. De neoklassieke taaltaal gecombineerd met een indrukwekkende snelheid die gevuld was met passie en drama. Het was moeilijk te geloven hoe dit stuk vervolgens de hele avond vormde.

Over het algemeen was er veel discussie in "caleidoscoop", zowel voor liefhebbers van traditionele als hedendaagse danskunst. Deze avond liet indrukwekkend zien hoe divers en uitdagende de danskunst kan zijn. Verdere inzichten en beoordelingen voor de uitvoeringen in het theater in Chemnitz kunnen geïnteresseerde partijen vinden DetailsOrtChemnitz, Deutschland

Kommentare (0)