Abbot Pius Engelbert: een leven tussen traditie en verandering in het klooster

Abbot Pius Engelbert: een leven tussen traditie en verandering in het klooster

Pius Engelbert, die abt was van het Benedictijnse klooster Gerleve in Münsterland van 1999 tot 2006, stierf op 6 oktober op 88 -jarige leeftijd. Deze boodschap werd officieel aangekondigd door zijn gemeenschap. Engelbert was niet alleen abt, maar ook een internationaal erkende professor in de kerkgeschiedenis, wiens carrière en invloed zich ver buiten de grenzen van zijn klooster uitstrekten.

Geboren in Keulen in 1936, ging hij in 1956 in de Gerleve Abbey en wijdde zich intensief om theologie in Rome te bestuderen. Na zijn wijding in 1962 nam Engelbert verschillende functies in, waaronder als een subprior in Gerleve, voordat hij de stoel overnam voor middeleeuwse en recente kerkgeschiedenis naar Sant’anselmo in Rome in 1981. Van daaruit werkte hij tot zijn verkiezing aan de abt in 1999, die zijn derde terugkeer naar Gerleve markeerde.

belangrijke projecten tijdens zijn ambtstermijn

De tijd van Engelbert als abt werd gekenmerkt door belangrijke veranderingen, waaronder de renovatie van de Abbey -kerk, die hij in 2004 leidde. Dit opnieuw ontwerpen omvatte de ontmanteling van een groot Christus -mozaïek en de installatie van een historische kruisbeeldgroep uit de 13e eeuw. Bovendien vierde de abdij in 2004 zijn honderd jaar van bestaan en de verjaardag van het bisdom Münster het volgende jaar, als historische overblijfselen van de bisschop Liudger tot Gerleve.

Het initiatief om de Abbey -kerk opnieuw te ontwerpen, toont de toewijding van Engelbert aan traditioneel katholiek erfgoed, gecombineerd met de noodzaak om aan de moderne eisen te voldoen. Zijn pragmatische benadering werd zeer op prijs gesteld door de monniken. "Hij was een humoristische en soms soulvolle Keulen -man," wordt zijn gemeenschap in een verklaring geciteerd. Dit spreekt voor de persoonlijke opmerking die hij in zijn leidende rol heeft gebracht.

Een belangrijke wetenschapper en hervormer

Na zijn emeritus in 2006 bleef Engelbert actief in academische kringen. Hij nam opnieuw deel aan Rome, waar hij tot 2013 werkte als archivaris van de Abbest Prima. Zijn wetenschappelijke publicaties over Benedictijnse orde en Latin Paleography brachten hem een hoge reputatie. Engelbert werd ook breder bekend toen hij de Benedictijnse abdij van Ettal in 2010 bezocht namens de heilige voorzitter.

Pius Engelbert laat een sterke erfgenaam achter die zowel zijn klooster als de academische wereld beïnvloedde. "Abbot Pius Engelbert was tegelijkertijd veel", zoals zijn broers het beschrijven. Zijn veelzijdigheid en het vermogen om complexe kerkhistorische onderwerpen begrijpelijk te maken, zullen nog steeds worden herkend. Naast zijn tijd als abt, blijven de toewijding van Engelbert aan de kijkwetenschap en de rijke traditie van de Benedictijnse orde onvergetelijk.

Zijn dood in het Antenthal Senior Center in Coesfeld markeert het einde van een opmerkelijk leven dat was gewijd aan de kerk en de wetenschap. Meer informatie over zijn leven en werk kan in een rapport Byopener www.kirche-und-leben.de kan worden bekeken.