Crisis -stemming in Beiroet: Braziliaans gevangen tussen bommen en angst

Crisis -stemming in Beiroet: Braziliaans gevangen tussen bommen en angst

De situatie in Libanon is dramatisch en alarmerend. Cláudia Chater, een 60-jarige advocaat uit Brazilië, was net in Beiroet toen de spanningen tussen Israël en de sjiitische militie Hisbollah een gevaarlijke climax bereikten op de 17e van deze maand. Ze was teruggekeerd om haar familie te bezoeken, die ze zeven jaar niet meer had gezien. Maar wat was gepland als een vreugdevolle terugkeer, veranderde al snel in een nachtmerrie toen de explosies in de stad toenamen. Het bombardement nam toe en de bom, de Hasan Nasrallah, de leider van de Hisbollah, doodde slechts een paar dagen na haar aankomst als een slechte schok.

Cláudia, die in Brazilië woont, was optimistisch geweest dat geweld in het zuiden van het land geconcentreerd zou blijven, ver van haar bestemming in Aaoukar, een buitenwijk van Beiroet. Maar ze merkte dat de bommen dichterbij kwamen dan ze dacht. "We zien de rook en horen de bommen. Het is eng," vertelde ze Estadão.

De terugkeer is onzeker

Met de toenemende onzekerheid markeert Cláudia de vraag: hoe kom ik thuis? Hun terugreis, gepland voor 29 oktober, werd betwist door de bombardementen, en de luchthaven, ooit een toegangspoort tot vrijheid, lag sterk in gevaar. Hoewel de Braziliaanse ambassade in Beiroet handelde om mogelijke vertrekpaden te vinden, bleef de huidige situatie allesbehalve veelbelovend. Cláudia had zelfs overwogen om het mediterrane pad naar Griekenland te nemen, een idee dat riskant en uitdagend leek met het oog op de omstandigheden.

Maandag kondigde president Luiz Inácio Lula Da Silva aan dat de Braziliaanse regering een terugkeervlucht zou organiseren om de Brazilianen in nood te helpen. Volgens het ministerie van Buitenlandse Zaken wonen ongeveer 20.000 Brazilianen in Libanon en velen zijn in een precaire situatie, niet zeker wanneer of hoe ze kunnen vertrekken.

De gespannen beveiligingssituatie op de luchthaven en het gebrek aan vluchten maakte de situatie voor Cláudia en de andere mensen die zich op een vergelijkbare locatie bevonden. Eindelijk zei ze: "Het voelt alsof we niet alleen kunnen uitstappen."

De ervaringen van een andere Braziliaanse

Fátima Cheaitou, ook een Braziliaanse Libanese afkomst, lijkt een soortgelijk lot te hebben geleden. De 26-jarige is sinds juli in Libanon en bevond zich in de gevaarlijke situatie toen Israël op 23 oktober een bomaanslag op dezelfde regio aankondigde. De familie kreeg slechts 15 minuten om hun accommodatie te verlaten en ervoer hoe explosies de omgeving veranderden.

"Het was angstaanjagend. We wisten dat onze buren waren geraakt", meldde Fátima, die bekend staat als een beïnvloeder met 70.000 volgers op Instagram en documenteerde haar terugtrekking om Beiroet te beveiligen. De realiteit van het bombardement was constant aanwezig.

De ontsnapping naar Beiroet was een prestatie, kracht en vastberadenheid waren nodig om door de chaos te navigeren. Fátima legde uit dat ze geen manier had om contact op te nemen met haar familie via de zwaar gehandicapte telefoonverbinding, die ook de onzekerheid intensiveerde. Het pad duurde tien uur in plaats van de gebruikelijke twee, en keer op keer hoorden ze de explosies op de achtergrond.

vluchtte naar het oosten, Fátima hoopte terug te keren naar Parijs, waar ze haar masterdiploma in beeldende kunst bestudeerde. Ze slaagde erin Nasrallah te verlaten op 27 oktober kort na de fatale aanval op Nasrallah. Maar de psychologische stress blijft, omdat de zorgen over hun familieleden, die in Libanon zijn gebleven, altijd aanwezig zijn.

"Het is frustrerend om niet te weten wat er met mijn familie gebeurt. Er is geen veiliger plekje. De vernietiging heeft geen einde en ik kan mijn ogen niet uitschakelen," zei Fátima.

De ervaringen van Cláudia en Fátima illustreren de precaire situatie van degenen die zich in een oorlogszone bevinden en hun terugkeer naar een veilig leven in het thuisland in de sterren. De explosies en constante onzekerheid vormen hun toekomstgerichte gedachten en maken het ongeplande avontuur in een nachtmerrie.