Bartolith-Werke: tussen naoorlogse boom en concentratiekamp

Bartolith-Werke: tussen naoorlogse boom en concentratiekamp

Erding, Deutschland - Een onthullende lezing over de Bartolith Works in Erding heeft de donkere geschiedenis van het bedrijf aan het licht gebracht. Georg Wiesmaier en Dr. Giulio Salvati onthulden dat de eens bloeiende Bartolith-werken niet alleen een economische pijler van de naoorlogse periode waren, maar ook de geschiedenisboeken binnenkwamen als een buitenmagazijn van het Dachau-concentratiekamp. Het gerenommeerde bedrijf, bekend om zijn houtbetonbouwborden die worden gebruikt bij het bouwen van kazernes, heeft een verleden dat wordt gekenmerkt door dwangarbeid en onmenselijke omstandigheden.

De luisteraars in de Erdinger Weißbräu, velen van hen met persoonlijke verbindingen met het bedrijf, ontvingen een folder die deed denken aan een Bartolith -lichtconstructieplaat. Dit omvatte beangstigende offertes van procesbestanden en afbeeldingen die de tegenstrijdigheden in de weergave van de Bartolith werkten, werkt duidelijk. Seidl, de oprichter van het bedrijf, had een minder glorieuze carrière als koopman voordat de stichting werd opgericht en zat in de gevangenis wegens verduistering. In 1942 richtte hij de Bartolith-Werke op en ontving hij een groot bestelling van het Dachau-concentratiekamp, wat leidde tot het verzoek van gevangenen.

De donkere realiteit van dwangarbeid

De omstandigheden waaronder de gevangenen moesten werken, waren catastrofaal. "Iedereen die borden breekt, wordt neergeschoten", herinnerde zich een voormalig gevangene van het concentratiekamp van de brutale bedreigingen van de bedrijfsbaas. Terwijl de gevangenen aan extreme omstandigheden leden, werden grote hoeveelheden voedsel gevonden in de kelder van Seidl die bedoeld waren voor de werknemers. Tegelijkertijd zijn er echter ook meldingen die SEIDL vertegenwoordigt als welwillend, die de publieke discussie over zijn rol in de geschiedenis voedt.

De historici benadrukten de noodzaak om het verleden kritisch te onderzoeken. Vragen als: "Is het gepast om een straat te noemen naar een oprichter van een Outer Warehouse van een concentratiekamp?" werden opgevoed en werden zeer goed ontvangen in het publiek. Het publiek, veel voormalige Bartolith -werken, deelde hun persoonlijke verhalen en benadrukte het belang van een eerlijk onderzoek van de geschiedenis. Het evenement illustreerde hoe belangrijk het is om zogenaamd goed goed in twijfel te trekken -de burgers en hun acties.