Προηγούμενο μύθο: Γιατί ο τάφος του Rommel στο Herrlingen προσελκύει όλο και περισσότερους επισκέπτες

Προηγούμενο μύθο: Γιατί ο τάφος του Rommel στο Herrlingen προσελκύει όλο και περισσότερους επισκέπτες

Μια ηλιόλουστη μέρα εκδρομής μετακινεί πολυάριθμους επισκέπτες στο μάλλον δυσδιάκριτο νεκροταφείο του Andreaskirche στο Herrlingen, όχι μακριά από το Ulm. Ο λόγος για το ενδιαφέρον: ο Erwin Rommel, ένας διαφορετικός και αμφιλεγόμενος στρατιωτικός ηγέτης του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ο οποίος βρήκε την τελική ανάπαυσή του εδώ. "Υπάρχει ο Erwin Rommel, ο Generalfeldmarschall", λέει ο Johannes Brunner, ένας ηλικιωμένος κύριος που ταξίδεψε με τη σύζυγό του από την Lower Bavaria. Η θέση του τάφου του θυμίζει στους επισκέπτες ότι ο Rommel δεν είναι μόνο ένας στρατιωτικός μύθος, αλλά και ένας αμφιλεγόμενος αριθμός στην ιστορία.

Οι νεότερες γενιές έχουν συχνά λιγότερες συνδέσεις με τη μνήμη του Rommel, ενώ οι παλαιότεροι σύγχρονοι τον γνωρίζουν ως "Desert Fox", που γιορτάζεται για την επιτυχία του στη Βόρεια Αφρική. Στις 14 Οκτωβρίου 1944, ακριβώς πριν από 80 χρόνια, ο Rommel αυτοκτόνησε αφού αναγκάστηκε να επιλέξει τον Χίτλερ να επιλέξει μεταξύ αυτοκτονίας και μιας διαδικασίας λόγω της υποτιθέμενης εμπλοκής του. Αυτό το απελπισμένο βήμα δίνει στον μύθο του Rommel επιπλέον καύσιμο.

ένα σύμβολο της φήμης και της τραγωδίας

Η απλότητα του τάφου έρχεται σε αντίθεση με το θρυλικό καθεστώς του Rommel. Πολλοί επισκέπτες, συμπεριλαμβανομένων ανθρώπων από πρώην εχθρικά κράτη όπως η Αγγλία ή οι ΗΠΑ, έρχονται να μάθουν περισσότερα για αυτόν τον συναρπαστικό χαρακτήρα. "Μας ενδιαφέρει πολύ η ιστορία του", λέει ο Frank Schulz, του οποίου ο παππούς υπηρέτησε στο σώμα της Αφρικής. Αυτές οι πινελιές με το παρελθόν δείχνουν πώς ο Rommel συνεχίζει να χρησιμεύει ως σύμβολο του πολέμου και μια μεγάλη ποικιλία στρατιωτικών ιδεωδών.

Η αμφιθυμία της ιστορίας

Μια πρόκληση είναι να κατανοήσουμε τον Rommel, το οποίο προκαλεί τόσο θαυμασμό όσο και σκεπτικισμό. Οι ιστορικοί εξετάζουν την ένταση ανάμεσα στο ρόλο του ως στρατιώτη κάτω από ένα βάναυσο καθεστώς και τις μεταγενέστερες πράξεις αντίστασης του. Οι στρατιωτικές του επιτυχίες, οι οποίες τον αντιπροσωπεύουν ως έντονο για τους Γερμανούς στη Βόρεια Αφρική, συχνά θεωρούνται με ρομαντισμένο τρόπο που αποσπά την προσοχή από τη σκληρή πραγματικότητα του πολέμου.

Παρόλο που ο Rommel έγινε ο καλύτερος γερμανικός μετά τον Αδόλφο Χίτλερ το 1942, το ερώτημα παραμένει πόσο από την επίσημη λατρεία του ήρωας αντιστοιχούσε στην πραγματικότητα. Η χρήση στη Βόρεια Αφρική δεν ήταν μόνο μεγάλος στρατιωτικός ενδιαφέροντος, αλλά και με εντατική χρήση προπαγάνδας, η οποία την εμπορεύτηκε ως γοητευτικό αξιωματικό.

Το Bundeswehr εξακολουθεί να θεωρεί ότι ο Rommel είναι άξιος παράδοσης. Όχι μόνο οι στρατώνες φέρουν το όνομά του, τις πόλεις και τους δήμους του έχουν επίσης φροντίσει να σκεφτούν τον αμφιλεγόμενο ρόλο του στην ιστορία. Ωστόσο, αυτό οδηγεί πάντα σε συζητήσεις σχετικά με τα όρια του ηρωισμού και την ευθύνη της στρατιωτικής ηγεσίας σε έναν απάνθρωπο πόλεμο.

Στο ίδιο το Herrlingen, οι αρμόδιες αρχές φαίνεται να είναι ήρεμοι με την πολυπλοκότητα της φιγούρας του Rommel. Ο δήμαρχος Konrad Menz δήλωσε πρόσφατα ότι μια "διαφοροποιημένη άποψη του προσώπου Erwin Rommel" ήταν απαραίτητη επειδή ήταν μέρος της τοπικής ιστορίας.

Στη μνήμη της 80ης επετείου του θανάτου του Rommel, η πόλη θα οργανώσει διαλέξεις και εκδηλώσεις μνημείων. Αυτό δείχνει ότι η αντιμετώπιση του παρελθόντος δεν έχει ολοκληρωθεί ποτέ. Η σχέση μεταξύ Herrlingen και Rommel παραμένει ισχυρή και το ενδιαφέρον των ανθρώπων μαρτυρεί τη συνεχιζόμενη γοητεία για αυτή την αμφιλεγόμενη φιγούρα, η οποία εξακολουθεί να θεωρείται τραγικά και ηρωική ταυτόχρονα.