Xi negeert Trump, maar de uitnodiging voor de inhuldiging telt veel

Xi negeert Trump, maar de uitnodiging voor de inhuldiging telt veel

Stel je de scène voor: het is middag op 20 januari en het westerse voorplein van het Amerikaanse Capitool zit vol met mensen. Donald Trump legt de eed af van het beschermen, beschermen, beschermen en verdedigen van de grondwet in precies de plaats waar zijn volgelingen vier jaar geleden riemen. Een uitzonderlijke VIP-gast onderscheidt zich van het aantal ex-voorzitters, militaire en congresleden: XI Jinping, de strikte gids van China. Deze figuur vertegenwoordigt een existentiële bedreiging voor de dominantie van de Verenigde Staten in de 21ste eeuw, terwijl zich een koude oorlog blijft ontwikkelen.

Xi Jinping's afwezigheid en Trump's Invitiation

Hoewel het donderdag werd bevestigd dat Xi niet zou deelnemen, was het duidelijk voordat hij annuleerde dat zijn komst onmogelijk was. Dit is vooral opvallend tegen de achtergrond van het verrassingsaanbod van Trump op XI, dat bedoeld was als een provocerende wereldwijde verklaring voor zijn tweede inhuldiging. Een reis naar de Xi Jinping van Washington zou een enorm diplomatiek succes zijn geweest voor de aangewezen president, maar een dergelijk gebaar zou de Chinese president in een ongunstige situatie brengen. Hij zou gedwongen worden aandacht te besteden aan Trump en de Amerikaanse macht, die zijn visie tegenspreekt, om de legitieme plaats van China als dominante wereldwijde macht veilig te stellen. Tijdens de ceremonie zou hij naar Trump moeten luisteren zonder enige controle over zijn verklaringen of de mogelijkheid om erop te reageren. De aanwezigheid van Xi zou ook worden geïnterpreteerd als een goedkeuring van een democratische machtsoverdracht, die onaanvaardbaar is voor een autokroon in een staatsstaat.

Het belang van de uitnodiging voor de Amerikaanse politiek

Trump voor Xi markeert echter een belangrijke stap die zijn zelfvertrouwen en ambities onderstreept als de toekomstige president. Trump heeft naar verluidt ook andere staatshoofden uitgenodigd om deel te nemen aan zijn inhuldiging, wat een afwijking is van de norm. Deze uitnodiging is het bewijs van de voorkeur van Trump voor het buitenlands beleid door grote gebaren en de bereidheid om diplomatieke gewoonten te negeren met zijn onvoorspelbare aanpak. Hij gelooft dat de kracht van zijn persoonlijkheid alleen een beslissende factor kan zijn voor diplomatieke doorbraken, hoewel dergelijke benaderingen zelden werken, omdat vijandelijke Amerikaanse tegenstanders beslissingen nemen volgens nationale belangen en niet voor stemmingen.

Trump's strategie voor China

De interesse van Trump in XI wordt nog interessanter omdat hij de afgelopen weken een buitenlands beleidsteam heeft samengesteld dat een harde lijn naar China nastreeft. Dit team omvat Marco Rubio, die in gesprek werd gebracht als minister van Buitenlandse Zaken, en Mike Waltz, die bedoeld is als consultant voor nationale veiligheid. Beide zien China als een meerdere gelaagde bedreiging voor de Verenigde Staten, of het nu economisch is, op volle zee of in de ruimte.

"Deze stap van Trump is erg interessant en past goed bij zijn onvoorspelbare praktijk. Ik denk niet dat iemand dit had verwacht," zei Lily McElwee, adjunct -directeur van het Centre for Strategic and International Studies (CSIS). Ze benadrukt dat de uitnodiging in de context van "aandelen en korotte" moet worden overwogen, die het naderende beroep van Trump vormt. "Het is een zeer symbolisch gebaar dat de toon van de relatie enigszins verandert zonder de Amerikaanse belangen te ondermijnen."

Het voortdurende conflict tussen de VS en China

De rivalen zijn vooral in het conflict over Taiwan, een eiland dat China ziet als onderdeel van zijn grondgebied. De Verenigde Staten zouden mogelijk de verdediging van Taiwan kunnen bevelen, terwijl China zijn medewerking met andere Amerikaanse tegenstanders zoals Rusland en Noord -Korea stimuleert. In de zuidelijke en oostelijke wateren van China zijn er vaak gevaarlijke militaire benaderingen tussen de twee rivalen, en wetgevers van beide partijen beschuldigen China van het stelen van Amerikaanse economische en militaire geheimen en niet vasthouden aan het internationale recht.

Het verzoek van Trump om hem in Washington te bezoeken, zou als een enorme tegenspraak kunnen verschijnen, vooral omdat Trump al dreigde hoge tarieven op te leggen aan China. Dit roept vragen op: hoe serieus moeten ons bondgenoten en tegenstanders van Trump agressieve retorische en onvoorspelbare beleidsverandering nemen? Wordt de echte Amerikaanse benadering gekenmerkt door zijn harde ambtenaren en politiek of liever door de verrassende wendingen van de aangewezen president die zijn bereidheid tonen om te onderhandelen?

Trump's onorthodoxe buitenlands beleid

De nieuwste strategie van Trump met betrekking tot China kan chaotisch lijken, maar dat sluit niet uit dat het zou kunnen werken. Critici bekritiseren vaak zijn onvoorspelbaarheid, maar zien dat zijn spontane acties rivalen en open potentiële voordelen voor de Verenigde Staten kunnen schudden. Elk succes van het lokken van XI uit de knuffel van China, Rusland en Noord -Korea zou een belangrijk politiek strategisch succes zijn voor de Verenigde Staten, zelfs gezien andere verschillen met China.

De opvattingen van Trump over China zijn complex omdat hij de Mercantilistische politiek van Beijings ziet als een directe bedreiging voor de VS en tegelijkertijd een hechte vriendschap met XI wil behouden. In een interview met CNBC zei Trump: "We hebben met president Xi gesproken en ik denk dat we het over het algemeen goed zullen doen." Maar hij voegde eraan toe: "We werden misbruikt als een land. We werden sterk misbruikt."

Deze tegenstrijdigheid wordt vaak getoond in de eerste vier jaar van Trump, vooral bij het omgaan met sterke leiders zoals XI, de Russische president Vladimir Poetin en de Noord -Koreaanse leider Kim Jong Un. Soms leek het alsof hij posities innam, alleen omdat u erover wordt opgeroepen.

De uitdaging van Trump's handelsstrategie

of de tarieven van Trump ernstige economische oorlogvoering of onderhandelingstactieken vertegenwoordigen, blijft onduidelijk. Veel analisten zijn van mening dat zijn bedreigingen voor bondgenoten meer bedoeld zijn om zijn onderhandelingspositie te versterken. Desalniettemin zou de handelsoorlog met China niet alleen catastrofale effecten kunnen hebben voor de VS, maar ook voor China.

De onorthodoxe aanpak van Trump kan ertoe leiden dat de beslissing van Beijing -Makers moeten nadenken over hun volgende stappen. De uitnodiging voor de inhuldiging wordt beschouwd als de eerste trein in een geopolitiek schaakspel dat de richting van de tweede termijn van Trump zou kunnen bepalen.