Dziedzictwo pokolenia gejowskiego: dramat o przeszłości i przyszłości!

Dziedzictwo pokolenia gejowskiego: dramat o przeszłości i przyszłości!

Theater in der Josefstadt, Wien, Österreich - Od 15 marca sztuka „Das Legastnis” jest premiera w teatrze w Josefstadcie pod kierunkiem Elmara Goerdena. Jest to jedna z najobszerniejszych produkcji, które kiedykolwiek zostały zbudowane w tym domu i obejmowały czas gry co najmniej sześć godzin. Goerden podkreśla: „Tym razem musi być rozsądnie używany i nie jest zwykłym mięsem do siedzenia!”. Aktorzy, którzy pracują intensywnie od połowy -listopada, ucieleśniają w sumie 25 ról, a doświadczona Andrea Jonasson lśniona jako Margaret w jednej z niewielu wiodących ról. Działanie oparte jest na wielokrotnym nagradzanym dziele Matthew Lópeza, która oświetla życie gejów w ciągu trzech pokoleń i traktuje centralne tematy, takie jak kryzys AIDS w latach 80. Praca Lópeza jest nie tylko konfrontacji z klasycznym podejściem teatru w teatrze w Josefstadt, ale także z obecną sytuacją polityczną związaną z debatami z lat 80., jak można znaleźć w dobrze uznanym raporcie na temat josefstadt.org.

Wybuchowość polityczna i głębokość emocjonalna

W inscenizacji narysowany jest pilny obraz życia gejowskiego w Nowym Jorku, na tle turbulencji politycznych, które poszły w parze z wyborami prezydenckim w 2016 r. W USA. Dyrektor Goerden postrzega ten utwór jako pilny, szczególnie w czasach, gdy prawa mniejszości są pod presją na całym świecie. Wyjaśnia, że ​​próby uświadomiły mu, jak różnorodne są perspektywy w przeszłości. Podczas gdy niektórzy aktorzy doświadczyli kryzysu AIDS z bliska, młodsi członkowie zespołu uważają ich tylko za część historii. To różnicowanie stanowi główny aspekt występu i otwiera intensywne badanie własnego krajobrazu emocjonalnego dla artystów. W tym kontekście Goerden ogłosił, że omawiane są różne wrażliwe tematy, takie jak przemoc seksualna i nadużywanie narkotyków.

Premiera jest oferowana jako podwójna prezentacja w weekendy z trzema przerwami, co zajmuje około siedmiu godzin na całym kursie. Podczas gdy widzowie zanurzają się w złożonych relacjach i konfliktach bohaterów, kierunek Goerdena jest kształtowany przez jasne życzenie: „Chcemy stworzyć pokoje redukujące niepokój do twórczej pracy”. Można to również zobaczyć w zaangażowaniu w nieskażony, bezpośredni język, który jest jednak postrzegany jako wyzwanie w teatrze, w którym zabawa i poważnie często idą w parze. W szczególności radzenie sobie z wyraźnymi warunkami może zapewnić mieszane reakcje wśród odbiorców. Goerden oczekuje, że „Dziedzictwo” zakwestionuje zarówno publiczność teatralną, jak i konwencje społeczne.