Niebezpieczeństwo darowizny organiczne: krewni coraz bardziej bronią się!

W Austrii obowiązuje przepis sprzeczności w zakresie darowizn narządów, co oznacza, że ​​każdy zmarły jest automatycznie uważany za dawcę narządów, chyba że wyraźnie sprzeciwił się za swoje życie (Burgenland.orf.at). Jednak to rozporządzenie stoi przed rosnącym wyzwaniem: coraz więcej krewnych daje swoje wątpliwości i obawy i wypowiedzieć się przeciwko wycofaniu się narządów. Według Andreasa Riedlera, specjalistę od znieczulenia i intensywnej opieki, krewni często informują o swoich niepewności w tym momencie i procesie śmierci mózgu, co w praktyce często prowadzi do sprzeczności, które wynikają mniej z woli zmarłych, ale raczej na obawy emocjonalne przed żałobem.

Stres psychiczny dla personelu medycznego na jednostkach intensywnej terapii jest ogromny. Bolesne zadanie poinformowania krewnych o śmierci i prawdopodobnie przeniesieniu ich do dawstwa narządów jest jeszcze trudne przez obciążenie emocjonalne, które wnoszą te rozmowy. Wielu lekarzy i pielęgniarek wyraża pragnienie większego szkolenia w zakresie determinacji śmierci mózgu i opieki nad potencjalnymi dawcami narządów (Aerzteblatt.de). Poziom wiedzy lekarzy intensywnej terapii pokazuje, że strach przed zbyt wczesnym wyłączeniem urządzeń wspierających życie i związaną z nią presję krewnych stanowi coraz większe zagrożenie dla darowizny narządów. Pandemia Covid-19 dodatkowo zaostrzyła sytuację i mogła również przyczynić się do przyjęcia dawstwa narządów.

Wyzwania w medycynie intensywnej opieki

Szczególnie procesy konsumpcyjne, takie jak określenie śmierci mózgu i organizacja darowizny narządów, odpowiadają personelowi intensywnej terapii. Ta złożona materia to nie tylko procesy medyczne, ale także wyzwania emocjonalne i komunikacyjne (Aerzteblatt.de). Dobre relacje z krewnymi są niezbędne do budowania zaufania i promowania gotowości do przekazywania organów. Riedler wskazuje, że krewni, którzy często stoją w obliczu żalu i szoku, muszą być w stanie pomyśleć o woli zmarłych i być może zgodzić się.

Wzrost dawania narządów zależy od zdolności do złagodzenia tych obaw i stworzenia środowiska, w którym krewni mogą otwarcie mówić o swoich obawach. Lekarze muszą znaleźć równowagę między diagnozą medyczną a wsparciem emocjonalnym rodzin.