Nieuwe procedure revolutioneert wateranalyse in lager Oostenrijk

Een alarmerende ontdekking over de verspreiding van antibioticaresistente bacteriën (ABR) in Oostenrijkse wateren werd onlangs gepresenteerd door een uitgebreide studie door de KL KREMS, samen met medische universiteiten in Wenen en Graz, en de University of Natural Culture Wenen. Een totaal van 1,3 miljoen doden per jaar zijn momenteel te wijten aan ABR, en dit aantal zou tegen 2050 tien miljoen kunnen verhogen tot alarmerend, omdat de hulporganisatie artsen zonder limieten waarschuwt. Om deze trend tegen te gaan, bepaalt een EU -richtlijn uit 2027 regelmatige monitoring in grote rioolwaterzuiveringsinstallaties om de verspreiding van de ABR beter te vangen, zoals Noe.orf.at .

met behulp van meer dan 100.000 tests in rivieren zoals de Donau, de KAMP en de YBBS, werden belangrijke bevindingen over ABR -belasting verkregen. De studie toonde aan dat niet alleen menselijk afvalwater verantwoordelijk is voor vervuiling, maar ook landbouwbronnen en andere omgevingsfactoren, zoals gevaarlijke zware metalen. Deze bevindingen tonen een algehele lage tot matige ABR -stam in lagere Oostenrijkse rivieren in internationale vergelijking, maar de aanpak om antibioticaresistentie te bestrijden blijft een belangrijke uitdaging.

Nieuwe meetmethoden voor waterkwaliteit

Parallel aan deze studie wordt hierop een nieuwe procedure voor de exacte bepaling van de waterkwaliteit ontwikkeld in het Helmholtz -centrum. De conventionele chemische zuurstofbehoefte (COD) bleek onnauwkeurig te zijn omdat het geen organische stoffen kan onderscheiden tussen natuurlijke en gegenereerde mensen. Dit leidt tot vervormde metingen die niet de werkelijke toestand van de wateren weerspiegelen, zoals ingenieur.

De nieuwe methode is bedoeld om de kwaliteit van rivieren en meren beter te volgen, vooral in de buurt van industriële gebieden. Huidige tests tonen aan dat de nieuwe, snellere methode voor het meten van biologische zuurstofvereisten (BZV) veelbelovend is en binnen twee dagen resultaten oplevert. Op deze manier kunnen toekomstige maatregelen voor wateren efficiënter worden geïmplementeerd en kunnen hun successen begrijpelijker worden geëvalueerd. Deze ontwikkelingen zijn cruciaal om de kritische staat van wereldwijde watervoorraden te verbeteren.