Rouw en angst vormen de pittoreske valleien van Kashmir tussen India en Pakistan

Rouw en angst vormen de pittoreske valleien van Kashmir tussen India en Pakistan

De lippen van Malik Khadim trillen, zijn stem breekt en zijn hoofd zinkt terwijl hij zijn verdriet met één hand probeert te verbergen. Tranen komen uit over zijn verzonken, door het weer in de wangen. Khadim is een boer die woont aan de Pakistaanse kant van de de facto grens in de controversiële regio Kaschmir, bekend als de Line of Control (LOC) die India en Pakistan scheidt. Zoals veel burgers aan beide kanten van dit conflict, rouwt hij om een geliefde - in dit geval rond zijn broer.

Het bloedbad in de Indiase gecontroleerde kasjmier

Twee weken geleden bestormde gewapend een bergspa in het Indiaan -gecontroleerde deel van Kashmir en doodde 26 mensen, voornamelijk Indiase toeristen. Deze wreedheden veroorzaakten wijdverbreide publieke verontwaardiging in India, en deze grensregio die al erg gemilitariseerd is geweest, was gespannen.

De gevolgen van de aanval

De dag na het bloedbad op 22 april kondigden de Indiase functionarissen aan dat twee Pakistaanse, die een terroristische aanval hadden gepland, werden neergeschoten in de buurt van het dorp van Khadim aan de Indiase kant van de loc. Op deze dag werd Malik Farouk, de broer van Khadim, vermist nadat hij met vee was weggegaan. De familie erkende hem later in foto's van de twee mannen die door de Indiase autoriteiten zijn gepubliceerd, zoals een Pakistaanse veiligheidsfunctionaris CNN aankondigde.

De familieleden van Khadim en Farouk ontkennen deze bewering en zeggen dat hij, zoals zij was, een arme boer was, die vee bewaakte en het nabijgelegen bos in ging.

Politieke spanningen tussen India en Pakistan

Beide partijen hebben diplomaten en burgers getoond en het luchtruim gesloten voor de luchtvaartmaatschappijen van het andere land. India ontsloeg ook van het Induswaterverdrag van 1960, dat de gespannen ratio al tientallen jaren had verlicht.

Militaire escalatie in Kashmir

Officieel in Pakistan heeft verklaard dat ze een aanval van India verwachten en beloven hierop te reageren als onderdeel van hun "militaire doctrine". De huidige toon in Islamabad is moeilijker wanneer deze verslaggever zich herinnert toen hij de Kargil -oorlog van 1999 meldde. Dit hoge bergachtige, maandelijkse grensconflicten kostte meer dan duizend soldaten, volgens de meest conservatieve schattingen, in het jaar nadat Pakistan en India nucleair werden.

In de woorden van een ranghoge veiligheidsfunctionaris uit Pakistan is "het moment" nu om de dynamiek te veranderen in relaties met India-hoewel politieke relaties met Neu-Delhi tijdelijk zijn verbeterd, zijn de militaire houding de afgelopen decennia verhard.

Leven in de grensregio

De militaire reis die CNN onder de afgelegen, Rough Himalaya -bergen in Khadim's dorp Sarjiwar ondernam, was zowel mooi als angstaanjagend. Rotsachtige paden op grote hoogten van meer dan 3000 meter waren door sneeuwvelden, verse rotsvallen en door bossen met enorme deodar ceder. Vaak leken hun enorme stammen de enige mogelijke levenslijn te bieden om een dodelijke val in de woedende rivieren eronder te voorkomen.

Een paar uur van deze schokkerige reis zijn voldoende om te begrijpen waarom noch Pakistan noch India ooit een beslissende overwinning in deze ruwe omgeving zouden kunnen winnen. Desalniettemin willen beide landen deze regio regelen om het water uit de met sneeuw bedekte pieken te gebruiken. Ondanks het uitdagende terrein wonen verschillende miljoenen mensen aan beide zijden van de LOC in dit controversiële land.

De uitdagingen van het leven in Sarjiwar

Het leven hier is moeilijk: oudere vrouwen en kinderen dragen een enorme bundel takken langs de steile hellingen; Rudimentaire boeren zitten vol tussen de machtige Deodar -bomen; En kale dorpen lijmen op de hellingen waar dunne waterbuffels, hier zijn zeer gewaardeerd, zoek naar gras.

Een andere dorpeling zei dat zijn uitgebreide gezin in een huis woont en zei: "De oudere mensen, kinderen en vrouwen zijn erg bang. We willen ons vee naar de wei brengen, maar de Indianen schieten ... Dit is onze enige levende ... en we hebben geen andere plaats waar we kunnen gaan."

De angst voor een nieuw conflict

Hoewel er geen schoten waren tijdens het twee uur durende verblijf van dit CNN-team in Sarjiwar, hebben zowel India als Pakistan gemeld om veranderingen bijna elke dag sinds vorige maand te vuren. Khadim, 55 jaar oud en geboren in Sarjiwar, legde uit dat het hele dorp in toenemende mate opgewonden was en dat de bewoners hun vee in de zomer wilg willen drijven, zoals ze normaal zouden doen in deze tijd van het jaar, maar vanwege de angst voor schoten door Indiase soldaten.

Zijn grootste angst is echter dat de dood van zijn broer slechts een voorbode is van een erger lot, en dat hij niet alleen geliefde familieleden zal verliezen, maar ook zijn levenslange huis en zijn levensonderhoud. "India was erg mis met ons," zei hij tegen CNN. "Als je wilt dat ik ga, dan moet je een bal in mijn hoofd stoppen, dat is de enige manier om te gaan."

Publieke opinie en politieke reacties

India heeft Pakistan al lang beschuldigd van het beschuldigen van militante groepen, het uitvoeren van de aanvallen op Indian Territory en niet genoeg doen om hen te breken. Er is ook een aanzienlijke publieke druk op premier Modi om te reageren op het recente bloedbad met geweld.

Na een grootschalige aanval door opstandelingen op paramilitaire troepen in de Indiase kasjmier in 2019, besliste modi en liet India tientallen jaren de eerste luchtaanvallen in Pakistan uitvoeren, met beide partijen in de lucht kort betrokken bij een gevecht via Kashmir. Na hectische internationale diplomatie werd uiteindelijk een grootschalige oorlog afgewend.

De burgerbevolking is bang dat de woordoorlog van vandaag tussen Islamabad en Neu-Delhi binnenkort een echt conflict zou kunnen worden. Mensen voelen zich machteloos aan beide kanten van de LOC, terwijl hun politici de oude geschillen opnieuw opwarmen en mogelijk al tientallen jaren aan het smeulende wrok ontstonden.