Vergeten verhaal: tentoonstelling getuigt van het Joodse leven in lagere Saksen

Vergeten verhaal: tentoonstelling getuigt van het Joodse leven in lagere Saksen

Hannover, Deutschland - In lagere Saksen wordt de donkere geschiedenis van de Joodse vervolging besproken als onderdeel van een nieuwe permanente tentoonstelling in het ministerie van Wetenschap en Cultuur (MWK). Deze tentoonstelling doet levendig denken aan het eens bloeiende Joodse leven in Hanover, dat bijna volledig werd weggevaagd door de wreedheden van de Holocaust. Minister Falko Mohrs benadrukte bij de opening dat de geschiedenis van de MWK -site onlosmakelijk verbonden is met de gruwelen van de nationale socialistische heerschappij. Ooit was de prachtige nieuwe synagoge, die in 1870 werd ingehuldigd, een symbool van Duits-Joodse coëxistentie. Maar in het Reichspogromnacht werd het in 1938 in brand gestoken en later opgeblazen. Today the exhibition demands after the memory of the persecuted people and illuminates their tragic fates, such as "https://www.mwk.niedersachsen.de/startseiten/presseinformations/zerstort-verdrandt-ert--judenjuglung-237901.html"> Niedersachsen.de reported.

De erfenis van de Joodse gemeenschap in Gröbzig

In Saksen-anhalt wordt de herinnering aan de Joodse cultuur in leven gehouden door de nieuw ontworpen tentoonstelling in de Gröbzig-synagoge. Dit werd gebouwd in 1796 en maakte ooit deel uit van de grootste Joodse gemeenschap in de regio. Vanwege toegewijde nakomelingen werd de synagoge gered als een lokaal museum en uitgebreid gerenoveerd. De museumdirecteur Anett Gottschalk legt uit hoe de tentoonstelling over interactieve elementen en korte, begrijpelijke teksten het Joodse leven dichter bij bezoekers zou willen brengen. Met een antisemitisme-quiz worden vooroordelen ook op de hoogte gebracht en zijn bezoekers gevoelig. Bijzondere aandacht wordt besteed aan het behoud van Joodse tradities, die worden onderstreept door theateruitvoeringen en de tentoonstelling van rituele objecten in de synagoge, zoals mdr.de gemeld.

Deze twee tentoonstellingen staan symbolisch voor de strijd tegen het vergeten en het streven om de herinnering aan het Joodse leven in Duitsland te behouden. De boodschap is duidelijk of het lot van de slachtoffers of het bewustzijn van de uitdagingen die Joodse mensen vandaag ervaren: het verleden eisen voor erkenning, en de leer van toen zou niet verloren moeten gaan.