Σκάνδαλο στη Βιέννη: Ο άνθρωπος «εκτελεί» με χαιρετισμό του Χίτλερ ως πράξη τέχνης

Σκάνδαλο στη Βιέννη: Ο άνθρωπος «εκτελεί» με χαιρετισμό του Χίτλερ ως πράξη τέχνης

Ένα σκανδαλώδες περιστατικό σημειώθηκε στη Βιέννη-Φλόριντσντορφ το απόγευμα της Τρίτης όταν ένας 46χρονος εξέθεσε τα γεννητικά του όργανα μπροστά από το επίσημο κτίριο και απέδωσε τον χιτλερικό χαιρετισμό. Η περίεργη αυτή ενέργεια προκάλεσε σάλο στους περαστικούς, οι οποίοι στη συνέχεια ειδοποίησαν την αστυνομία. Ο άνδρας περιέγραψε τη συμπεριφορά του ως «έργο τέχνης» και τόνισε ότι ήθελε να επιστήσει την προσοχή στα προβλήματα της ανθρωπότητας μαζί με τον 38χρονο σύντροφό του, ο οποίος κινηματογράφησε την εκδήλωση. Σύμφωνα με το exxpress.at, αυτή δεν ήταν απλώς μια παρορμητική πράξη, αλλά είχε σκοπό να χρησιμεύσει ως δραστικό μέσο ευαισθητοποίησης.

Αρκετοί αυτόπτες μάρτυρες παρατήρησαν τι συνέβαινε και κάλεσαν την αστυνομία, η οποία έφτασε αμέσως. Ο εκτεθειμένος άνδρας καταγγέλθηκε για τη συμπεριφορά του για παράβαση του απαγορευτικού νόμου και για δημόσιες σεξουαλικές πράξεις. Εάν κατηγορηθεί, το αδίκημα της εκ νέου δέσμευσης θα μπορούσε να δικαστεί από ένορκο. Ο σύντροφος του άνδρα περιέγραψε τις πράξεις του ως «το αριστούργημα της ζωής του» και είπε ότι ήταν «στο ρεύμα» όταν έφτασε η αστυνομία. Για το περιστατικό ενημερώθηκε το Κρατικό Γραφείο Κρατικής Ασφάλειας και Καταπολέμησης του Εξτρεμισμού και ο 38χρονος καταγράφεται ως μάρτυρας.

Τέχνη ή πρόκληση;

Το περιστατικό εγείρει θεμελιώδη ερωτήματα σχετικά με τη σύνδεση τέχνης και διαμαρτυρίας. Οι καλλιτεχνικές μορφές διαμαρτυρίας είναι ευρέως διαδεδομένες από τον 20ό αιώνα. Αυτά τα κινήματα συχνά προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τα κοινωνικά δεινά, ακόμα κι αν είναι προκλητικά ή δύσκολα ερμηνεύσιμα. Deutschlandfunk Kultur σημείωσε ότι η τέχνη χρησιμεύει ως μέσο διαμαρτυρίας και κοινωνικής συζήτησης και μπορεί να διεγείρει συζητήσεις μέσω προκλητικών ενεργειών.

Μια ιστορική αναφορά αντιπροσωπεύεται από τον βιεννέζικο Ακτιονισμό, ο οποίος εμφανίστηκε μετά το 1945 και έβλεπε την τέχνη ως μια μορφή δράσης. Καλλιτέχνες όπως ο Günter Brus ασχολήθηκαν με την κοινωνία μέσα από εξίσου απαιτητικές δράσεις. Η περιβόητη εκστρατεία του, στην οποία περπάτησε ζωγραφισμένος στους δρόμους της Βιέννης, απεικονίζει τη σύνδεση μεταξύ τέχνης και αντίδρασης του κοινού. Τέτοιες παραγωγές χρησιμοποιούν τον δημόσιο χώρο για να τραβήξουν την προσοχή και να προκαλέσουν κοινωνικές αδικίες.

Κοινωνική συνάφεια

Η τέχνη και η διαμαρτυρία είναι συχνά βαθιά συνυφασμένες. Η κουλτούρα της διαμαρτυρίας έχει τις ρίζες της στον 16ο αιώνα και συνεχίζεται μέσω ποικίλων κοινωνικών κινημάτων, όπως τα δικαιώματα των γυναικών και τα φοιτητικά κινήματα της δεκαετίας του 1960. Πρωτοβουλίες όπως το Κέντρο Πολιτικής Ομορφιάς (ZPS) χρησιμοποιούν ενεργά καλλιτεχνικά μέσα για να επιστήσουν την προσοχή στα παράπονα. Δεν υπάρχει υποχρέωση η τέχνη να είναι πολιτική, αλλά πολλοί καλλιτέχνες ασχολούνται με τρέχοντα ζητήματα και λειτουργούν ως διορθωτικά στην κοινωνία.

Στο πλαίσιο αυτό, θα μπορούσε κανείς να αναλογιστεί αν η δράση του 46χρονου άνδρα στη Βιέννη πρέπει να εκληφθεί ως τέχνη ή ως αναστάτωση. Ενώ κάποιοι βλέπουν τις ενέργειές του ως θεμιτές και αναγκαίες για διάλογο για τα κοινωνικά προβλήματα, άλλοι τις βλέπουν ως μια αποκρουστική πρόκληση. Η ανοιχτή ανταλλαγή για τα όρια της τέχνης και της διαμαρτυρίας παραμένει κεντρικό θέμα στην κοινωνία μας.